Elena Ferrante (it. Elena Ferrante) — İtalyan yazıçısının təxəllüsü, “Möhtəşəm rəfiqəm”, “Yeni soyadın hekayəsi”, “Gedənlər və qalanlar”, “İtirilmiş qızın hekayəsi”, “Yetkinliyin yalançı həyatı”, “Naməlum qız”, “Tənhalıq günləri” romanlarının müəllifi.[1][2] 2016-cı ildə Ferrante "Time" jurnalı tərəfindən dünyanın ən nüfuzlu 100 adamından biri seçilib.[3]
| Elena Ferrante | |
|---|---|
| it. Elena Ferrante | |
| Doğum tarixi | 5 aprel 1943 (82 yaş) |
| Doğum yeri | |
| Fəaliyyəti | romançı, ssenarist, tərcüməçi |
| elenaferrante.com | |
Elena Ferrantenin əsl kimliyi hələ də rəsmi olaraq açıqlanmayıb. O, 1990-cı illərdə ədəbi fəaliyyətinə başlayıb və qısa zamanda dünya miqyasında şöhrət qazanıb. Yazıçının anonim qalmaq qərarı, onun əsərlərinin məzmununa və dəyərinə daha çox diqqət yetirilməsinə səbəb olub.[4]
Onun ilk romanı "L’amore molesto" ("Narahat sevgi", 1992) İtaliya ədəbiyyatında böyük maraq doğurdu və həm oxucular, həm də tənqidçilər tərəfindən yüksək qiymətləndirildi. Daha sonra "I giorni dell’abbandono" ("Tərk edilmə günləri", 2002) romanı ilə Ferrante daha geniş auditoriyaya çatdı.[5]
Elena Ferranteni beynəlxalq səviyyədə məşhur edən əsəri "Neapolitan romanları" seriyası olub. Bu dörd romanlıq seriya iki qadının – Lila və Elenanın dostluğu və həyat hekayəsi üzərində qurulub.[6][7]
- "L’amica geniale" ("Möhtəşəm rəfiqəm", 2011) – Seriyanın ilk kitabı iki qızın uşaqlıq və gənclik dövrünü təsvir edir.
- "Storia del nuovo cognome" ("Yeni soyadın hekayəsi", 2012) – Gənclik və erkən yetkinlik illərinin çətinliklərini araşdırır.
- "Storia di chi fugge e di chi resta" ("Gedənlər və qalanlar", 2013) – Qəhrəmanların fərqli həyat yollarına yönəlməsini təsvir edir.
- "Storia della bambina perduta" ("İtirilmiş qızın hekayəsi", 2014) – Seriyanın finalı, yetkinlik və yaşlılıq dövrünü əhatə edir.
Bu romanlar dostluq, gender, sosial siniflər və fərdi inkişaf kimi mövzuları dərindən araşdırır. Ferrantenin üslubu oxucunu dərindən düşündürən və emosional cəhətdən təsirləndirən xüsusiyyətlərə malikdir.
Elena Ferrantenin əsərləri əsasən qadınların daxili dünyasını, ailə münasibətlərini, sevgi, azadlıq və cəmiyyətin yaratdığı çətinlikləri əhatə edir. Onun yazı üslubu səmimi, güclü psixoloji təsvirlərlə zəngindir. Ferrante realizmi, detallı xarakter analizləri və dərin emosional səhnələri ilə seçilir.[8][9]
Elena Ferrantenin əsərləri yalnız İtaliyada deyil, bütün dünyada bestseller siyahılarında yer alır. Xüsusilə "Neapolitan Romanları" seriyası bir çox dillərə tərcümə edilmiş və HBO tərəfindən televiziya serialına uyğunlaşdırılmışdır.[10][11][12]
- ↑ Donadio, Rachel. "Who Is Elena Ferrante? An Educated Guess Causes a Stir". The New York Times. 13 mart 2016. İstifadə tarixi: 14 mart 2016.
- ↑ Turner, Jenny. "The Secret Sharer. Elena Ferrante's existential fiction". Harper's Magazine. oktyabr 2014.
- ↑ Groff, Lauren. "Elena Ferrante: The World's 100 Most Influential People". Time. 21 aprel 2016. 3 iyun 2019 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 fevral 2023.
- ↑ King, Martha. After the War: A Collection of Short Fiction by Postwar Italian Women. New York: Italica Press. 2004. ISBN 978-0-934977-55-5.
- ↑ "Albo vincitori – Procida Isola di Arturo Elsa Morante". premioprocidamorante.it. 9 may 2019. 9 may 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 fevral 2023.
- ↑ Wood, James. "Women on the verge: the fiction of Elena Ferrante". The New Yorker (ingilis). 13 yanvar 2013. İstifadə tarixi: 27 fevral 2023.
- ↑ Maslin, Janet. "The Days of Abandonment". The New York Times (ingilis). 9 sentyabr 2005. ISSN 0362-4331. İstifadə tarixi: 27 fevral 2023.
- ↑ Wise, Louis. "Elena Ferrante: mystery creator of her Neapolitan Novels". theaustralian.com.au. 21 mart 2015. 26 yanvar 2017 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 yanvar 2021.
- ↑ "The 10 Best Books of 2015". The New York Times. 3 dekabr 2015.
- ↑ "The Lying Life of Adults | Announcement | Netflix". Netflix. 12 may 2020. İstifadə tarixi: 12 may 2020.
- ↑ "Netflix & Italy's Fandango to Develop Series Based on Elena Ferrante's 'The Lying Life of Adults'". 12 may 2020.
- ↑ Nicholson, Rebecca. "The Lying Life of Adults: another impeccable Elena Ferrante TV show". The Guardian. 5 yanvar 2023. İstifadə tarixi: 5 yanvar 2023.
- Tiziana de Rogatis, Elena Ferrante. Parole chiave, e/o, Roma 2018.
- Tiziana de Rogatis, Elena Ferrante's Key Words, Europa Editions, New York 2019.
- Buonanno, Elda. La Frantumaglia: Elena Ferrante's "fragmented self", PhD thesis, en:City University of New York, 2011.
- Milkova, Stiliana. "Mothers, Daughters, Dolls: On Disgust in Elena Ferrante's La figlia oscura", Italian Culture 31:2 (September 2013).
- Mullenneaux, Lisa. "Naples' Little Women: The Fiction of Elena Ferrante". Penington Press, 2016.
- Pinto, Isabella. Elena Ferrante. Poetiche e politiche della soggettività, Mimesis, Milano 2020.
- Sharma, Bhasha Shukla. "Doll, daughter, (m)other: switching roles in Elena Ferrante's The Lost Daughter" (PDF). Lapiz Lazuli: An International Literary Journal. 8 (1). 2018: 46–54.