Dressler sindromu və ya postinfarkt sindromu[3] — ürək infarktı (miokard infarktı) və ya ürək əməliyyatından sonra inkişaf edən immunoloji reaksiya nəticəsində yaranan sekonder perikardit növü. Bu sindrom, infarktdan 2–6 həftə sonra meydana gəlir və immun sisteminin ürək toxumasına qarşı reaksiyası nəticəsində perikard (ürəyi əhatə edən qığırdaqlı kisə) iltihablanır. Nəticədə ağrı, qızdırma və digər simptomlar meydana gəlir.
| Dressler sindromu | |
|---|---|
| XBT-10-KM | I24.1 |
| XBT-9-KM | 411.0[1][2] |
| DiseasesDB | 3947 |
Dressler sindromu ilk dəfə 1956-cı ildə amerikalı həkim Vilyam Dressler tərəfindən təsvir edilmişdir. Dressler infarktdan sonra inkişaf edən perikardit və plevrit hallarını müşahidə edərək bu sindromu aşkar etmişdir. Sindrom onun adı ilə tanınır. XX əsrin ortalarında bu sindrom infarktdan sonra daha çox müşahidə edilirdi, lakin müasir tibbdə reperfuziya terapiyası və digər müalicə üsullarının tətbiqi ilə bu sindromun inkişaf riski azalmışdır.[4][5][6]
Dressler sindromunun başlıca səbəbləri arasında ürək infarktı, ürək əməliyyatı (məsələn, koronar bypass əməliyyatı), ürək zədələnməsi və immun sisteminin ürək toxumasına qarşı avtoimmun reaksiyası yer alır. Bu, infarkt zamanı ürək toxumasının zədələnməsi nəticəsində immun sisteminin bu toxumaya qarşı antikorlar istehsal etməsi və infarktdan sonra ürək toxumasının parçalanma məhsullarının immun sistemini aktivləşdirməsi ilə əlaqəlidir.[7]
Dressler sindromunun simptomları arasında döş qəfəsində kəskin ağrı (ağrı oturarkən azalır, uzanarkən artır), qızdırma, yorğunluq, nəfəs darlığı, plevrit (ağciyərləri əhatə edən qişanın iltihabı), perikardial effuziya (perikard mayesinin toplanması), ürək ritminin pozulması, ümumi narahatlıq və əzginlik hissi, quru öskürək, əzələ ağrıları və iştah itkisi kimi problemlər yer alır.[8]
Dressler sindromunun müalicəsi əsasən simptomların aradan qaldırılmasına yönəldilir. Qeyri-steroid antiinflamatuar dərmanlar (NSAID), kortikosteroidlər, kolxisin (iltihabı azaldan dərman), ağrıkəsicilər, perikardial effuziya halında perikardiosentez (mayənin boşaldılması), immun sistemini modulyasiya edən dərmanlar, infeksiya halında antibiotiklər, ürək ritminin pozulması halında antiaritmik dərmanlar, fiziki fəaliyyətin məhdudlaşdırılması və stressin idarə edilməsi müalicə üsulları arasındadır.[9]
- ↑ Disease Ontology (ing.). 2016.
- ↑ Monarch Disease Ontology release 2018-06-29. 2018-06-29 2018.
- ↑ Hutchcroft, B J. "Dressler's syndrome". BMJ. 3 (5817). 1 July 1972: 49–9. doi:10.1136/bmj.3.5817.49-a. PMC 1788531. PMID 5039567.
- ↑ Bendjelid K, Pugin J. "Is Dressler syndrome dead?". Chest. 126 (5). November 2004: 1680–2. doi:10.1378/chest.126.5.1680. PMID 15539743.
- ↑ Streifler J, Pitlik S, Dux S, və b. "Dressler's syndrome after right ventricular infarction". Postgrad Med J. 60 (702). April 1984: 298–300. doi:10.1136/pgmj.60.702.298. PMC 2417818. PMID 6728756.
- ↑ Dressler W. "The post-myocardial-infarction syndrome: a report on forty-four cases". Arch Intern Med. 103 (1). January 1959: 28–42. doi:10.1001/archinte.1959.00270010034006. PMID 13605300.
- ↑ Krainin F, Flessas A, Spodick D. "Infarction-associated pericarditis. Rarity of diagnostic electrocardiogram". N Engl J Med. 311 (19). 1984: 1211–4. doi:10.1056/NEJM198411083111903. PMID 6493274.
- ↑ Hertzeanu, H; Almog, C; Algom, M. "Cardiac tamponade in Dressler's syndrome. Case report". Cardiology. 70 (1). 1983: 31–6. doi:10.1159/000173566. PMID 6850684.
- ↑ Jaffe, AS; Boyle, AJ. Acute Myocardial Infarction // Crawford, Michael H. (redaktor). CURRENT Diagnosis & Treatment: Cardiology (3rd). New York: McGraw-Hill. 2009. 51–72. ISBN 978-0-07-170199-0.
- Н. М. Середюк, Є. М. Нейко, І. П. Вакалюк, І. Г. Купновицька, С. Я. Орнат, Н. Л. Глушко, В. Н. Середюк. Ускладнення інфаркту міокарда та їх лікування // Внутренняя медицина: учебник. Київ: Медицина. Є. М. Нейко. 2009 [Внутрішня медицина: підручник]. 124–144. ISBN 978-966-10-0067-3.