Dmitro Semenoviç Klyaçivski (ukr. Дмитро Семенович Клячківський; 4 noyabr 1911[1], Zbaraj[d], Avstriya-Macarıstan – 12 fevral 1945[1]) — ukraynalı hərbi xadim və siyasi fəal, Ukrayna Üsyan Ordusunun (UÜO) ilk baş komandanı,[2] Ukrayna Millətçiləri Təşkilatının (OUN) üzvü. O, İkinci Dünya müharibəsi zamanı Ukraynanın müstəqilliyi[3] uğrunda silahlı mübarizənin öncül fiqurlarından biri kimi çıxış etmişdir.[4]
| Dmitri Klyaçivski | |
|---|---|
 | |
| Şəxsi məlumatlar | |
| Ləqəbi | Клим Савур |
| Doğum tarixi | 4 noyabr 1911[1] |
| Doğum yeri |
|
| Vəfat tarixi | 12 fevral 1945[1] (33 yaşında) |
| Vətəndaşlığı | |
| Hərbi fəaliyyəti | |
| Rütbəsi | polkovnik |
| Döyüşlər | |
| Təltifləri |
  |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Dmitro Klyaçivski 1911-ci il noyabrın 4-də Zbaraj şəhərində (o vaxt Avstriya-Macarıstan imperiyası, indi Ukraynanın Ternopol vilayəti) anadan olmuşdur. Gənc yaşlarından ukrayna millətçi hərəkatlarına qoşulmuşdur.[5]Lvov Universitetində hüquq təhsili almış, tələbəlik illərində Ukrayna Millətçiləri Təşkilatına (OUN) üzv olmuşdur. 1930–1939-cu illərdə Polşa hakimiyyəti tərəfindən bir neçə dəfə həbs edilmiş, siyasi fəal kimi təqib olunmuşdur. İkinci Dünya müharibəsi zamanı OUN-un silahlı qanadının təşkili və inkişafında mühüm rol oynamışdır.[6]
1943-cü ildə o, Ukrayna Üsyan Ordusunun (UÜO) ilk baş komandanı təyin edilmiş və "Klim Savur" təxəllüsü ilə fəaliyyət göstərmişdir. Onun rəhbərliyi altında UÜO-nun strukturlaşdırılması və Sovet-Alman qüvvələrinə qarşı geniş müqavimət təşkil olunmuşdur.[7]
Klyaçivski həmçinin Volın bölgəsindəki polyak əhalisinə qarşı zorakılıqların təşkilində ittiham olunur.[8] Bu hadisələr tarixçilər arasında mübahisəli şəkildə qiymətləndirilir və "Volın qırğını" kimi tanınır.[9]
Dmitro Klyaçivski 1945-ci il fevralın 12-də SSRİ-nin NKVD qüvvələri ilə döyüş zamanı Ukraynanın Rivne vilayətində həlak olmuşdur.[10]
Ukraynada o, milli qəhrəman kimi təqdim olunur və bir çox küçə və abidələr onun adını daşıyır. Lakin onun fəaliyyəti beynəlxalq aləmdə və xüsusilə Polşa tarixşünaslığında mübahisəli mövzudur.[11]
- ↑ 1 2 3 4 Deutsche Nationalbibliothek Record #1037950585 // Ümumi tənzimləmə nəzarəti (GND) (alm.). 2012—2016.
- ↑ В’ятрович, Володимир. За лаштунками "Волині-43", невідома польсько-українська війна [Behind the scenes of "Volyn-43", the unknown Polish-Ukrainian war] (ukrayna). ISBN 978-617-12-2096-6.
- ↑ Il'jušyn, Ihor I.; Ilʹjušyn, Ihor Ivanovyč. Volynsʹka trahedija 1943-1944 rr. Kyïv: Inst. Istoriï Ukraïny NANU. 2003. ISBN 978-966-02-2872-6.
- ↑ Grzegorz Motyka. «Ukraińska partyzantka 1942–1960», Warszawa, 2006
- ↑ Sokhan', P.; Potichnyj, P., redaktorlar Літопис УПА. Нова серія, том 8. Волинь, Полісся, Поділля: УПА та запілля, 1944-1946. Документи і матеріали [Litopys UPA: New Series, Volume 8: Volyn, Polissia, Podillia: UPA and its Rear Line, 1944-1946: Documents and Materials] (ukrayna). Kyiv, Toronto: Litopys UPA. 2006. 111. ISBN 966-96340-5-9.
- ↑ Yaroslav Tsaruk, "OUN-UPA və polyak əhalisi arasında münasibətlər", Lvov, 2010
- ↑ Matthew J. Gibney, Randall Hansen, Immigration and Asylum. Page 205.Google Books
- ↑ (ukr.) The legend of the "Orzhiv operation": how the Internal Troops of the NKVD accidentally killed "Klima Savur", Historishna Pravda (8 September 2021)
- ↑ Tadeusz Piotrowski, Genocide and Rescue in Wołyń. Page 187. Google Books
- ↑ Timothy Snyder. "A Fascist Hero in Democratic Kiev". The New York Review of Books. NYR Daily. 24 February 2010.
Bandera aimed to make of Ukraine a one-party fascist dictatorship without national minorities... UPA partisans murdered tens of thousands of Poles, most of them women and children. Some Jews who had taken shelter with Polish families were also killed.
- ↑ "«Друже Рубан!» Використання фальсифікатів в дискусіях про Волинь". Історична правда. İstifadə tarixi: 2023-07-13.
- (ukr.) How many soldiers were in Ukrainian Insurgent Army? Historishna Pravda (3 December 2010)