Kömək
Bu səhifəni kitabınıza əlavə edin
Kitabı göstər (0 səhifə)
Səhifə təklif edinBoris Vladimiroviç İohanson (13 (25) iyul 1893[1][2][…], Moskva[4][5] – 25 fevral 1973[1][3][…], Moskva[5]) — sovet rəssamı, pedaqoq, professor. SSRİ Rəssamlıq Akademiyasının prezidenti (1958–1962). SSRİ xalq rəssamı (1943). Sosialist Əməyi Qəhrəmanı (1968). Sov. İKP üzvü. (1943).
| Boris İohanson | |
|---|---|
| rus. Борис Владимирович Иогансон | |
 | |
| Doğum tarixi | 13 (25) iyul 1893[1][2][…] |
| Doğum yeri |
|
| Vəfat tarixi | 25 fevral 1973[1][3][…] (79 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Dəfn yeri | |
| Fəaliyyəti | rəssam, siyasətçi, yazıçı |
| Təhsili |
|
| Stil | sosialist realizmi |
| Üzvlüyü | |
| Mükafatları |
        |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Boris İohanson 25 iyul 1893-cü ildə Moskvada anadan olub. 1958–1962-ci illərdə SSRİ Rəssamlıq Akademiyasının prezidenti, 1965–1968-ci illərdə SSRİ Rəssamlıq İttifaqı İdarə Heyətinin birinci katibi olmuşdur.
"Sovet məhkəməsi" (1928), "Tələbələr" (1928) və s. əsərlərində sovet gerçəkliyini əks etdirmişdir. 1930-cu illərdə tarix mövzusunda bir sıra əsərlər çəkmişdir: "Kommunistlərin dindirilməsi" (1933), "Köhnə Ural zavodunda" (1937) və s. İohanson 1950-ci ildə "Komsomolun 3-cü qurultayında V. İ. Leninin çıxışı" tablosunu yaratmışdır. Əsərlərinin çoxu Tretyakov qalereyasında saxlanılır.
1943-cü ildə SSRİ xalq rəssamı adı ilə təltif olunmuşdur. Elə həmin ildən Sov. İKP-nın üzvü olmuşdur.
Boris İohanson 25 fevral 1973-cü ildə doğulduğu Moskvada vəfat etmişdir.
- ↑ 1 2 3 4 RKDartists (nid.).
- ↑ 1 2 abART.
- ↑ 1 2 Boris Wladimirowitsch Joganson // Berlin İncəsənət Akademiyası. 1993.
- ↑ 1 2 Иогансон Борис Владимирович // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 1 2 3 4 ИОГАНСОН // Большая российская энциклопедия (rus.). Москва: Большая российская энциклопедия, 2004.
- Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. IV ҹилд: Елдәҝәз—Итабира. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1980. С. 493.