Kömək
Bu səhifəni kitabınıza əlavə edin
Kitabı göstər (0 səhifə)
Səhifə təklif edinBolivarian propaqandası, həmçinin çavista propaqandası[1] və Venesuela propaqandası[2][3][4] — xüsusilə Venesuelada milliyyətçi propaqandanın forması. Bu, Venesuela sosializmi olan çavizm ilə əlaqələndirilir. Bu cür propaqanda diqqəti cəlb etmək, əhalinin qorxularını istismar etmək, günah keçisi məqsədləri üçün xarici düşmənlər yaratmaq və əhalidə milliyyətçilik hissi, müxalifətə dəstəyin xəyanət olduğu ideyasını[5][6] yaratmaq üçün emosional arqumentlərdən istifadə edir.[7] Uqo Çavezin Bolivarian inqilabı konsepsiyası ilə əlaqələndirilmişdir.
Çavesin varisi Nikolas Maduro televiziyada məcburi yayımlardan istifadə etməyə davam etmişdir. Maduro venesuelalılar arasında, xüsusən də Venesuela etirazları boyunca populyarlığını itirmişdir. "The Economist" qeyd etmişdir ki, " çavistalar əvvəllər təbliğatda yaxşı idilər. İndi hətta bu hüququ əldə edə bilmirlər".[8]
- ↑ Eric Biewener. "Venezuela: Propaganda Blurs the Lines". North American Congress on Latin America. 4 sentyabr 2007. 18 oktyabr 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 oktyabr 2023.
- ↑ Vyas, Kejal; Olson, Bradley. "Chevron Stayed in Venezuela Long After Rivals Quit. Then It Had Second Thoughts". Wall Street Journal. 8 noyabr 2018. ProQuest 2130870838.
- ↑ Juan-Carlos Molleda. "Venezuelan propaganda infects and undermines Latin American PR professional organizations". The Conversation. 10 aprel 2015. 18 oktyabr 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 oktyabr 2023.
- ↑ Peter Young. "Opening a Second Western Front Against Putin: Russia's Latin American Proxies" (PDF). Henry Jackson Society. oktyabr 2022. 1 noyabr 2022 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 16 oktyabr 2022.
- ↑ Lansberg-Rodríguez, Daniel. Alo Presidente! Venezuela's Reality Show Authoritarianism // Beyond Propaganda June 2015 – The New Authoritarians: Ruling Through Disinformation (PDF). London, United Kingdom: Legatum Institute. iyun 2015. 2–12. ISBN 9781907409837. 30 yanvar 2024 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 30 yanvar 2024.
- ↑ Manwaring (2005), p. 11.
- ↑ Manwaring (2005), pp. 8–13.
- ↑ "The declining quality of Venezuela's propaganda". The Economist. 27 aprel 2017. 11 noyabr 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 may 2017.
- Anselmi, Manuel. Chávez's children : ideology, education, and society in Latin America. Rowman & Littlefield. 2013. səh. 44. ISBN 978-0739165256.
- Manwaring, Max G. "Venezuela's Hugo Chávez, Bolivarian socialism, and asymmetric warfare" (PDF). The Strategic Studies Institute. 2005. 13 noyabr 2005 tarixində arxivləşdirilib (PDF).
- Miller, John J. "Friends of Hugo". National Review. 56 (24). 27 dekabr 2004: 36–37.
- Nelson, Brian A. The Silence and the Scorpion. Nation Books. 2009. ISBN 978-1-56858-418-8.
It was in response to this 'Cubanization' that the opposition movement against Chávez was born: A group of mothers realized that their children's new textbooks were really Cuban schoolbooks heavily infused with revolutionary propaganda, with new covers.
- Nichols, Elizabeth Gackstetter and Kimberly J. Morse. Venezuela (Latin America in Focus). ABC-CLIO. 2010. ISBN 978-1-59884-569-3.
- Ortiz, Ana Maria; Vadum, Matthew. "Marxist Hugo Chavez Calls on Friends in America". Human Events. 64 (10).
- Schoen, Douglas. The Threat Closer to Home. New York: Free Press. 2009. ISBN 978-1-4165-9477-2.
Schoen the threat closer to home.
- Turner, Andrew. Propaganda in Havana: The Politics of Public Space and Collective Memory in the Socialist City. Philadelphia: University of Pennsylvania. 2007.
- "Chávez in driver's seat as he silences his critics". The New Zealand Herald (via LexisNexis). 10 mart 2010.
- Lopez, Fernanda. "The Danger of Chávez's Rhetoric". The Yale Globalist. 11 oktyabr 2007. İstifadə tarixi: 26 aprel 2012.
As long as Chávez’s propaganda pits poor against rich, he threatens the nation with an identity crisis that propaganda alone cannot solve.
Vikianbarda Bolivarian propaqandası ilə əlaqəli mediafayllar var.
