İngilis siyasəti 1910-cu illərdə Rusiyanın Ermənistana nəzarətinə qarşı çıxırdı və Osmanlı İmperiyasını ermənilərə qarşı münasibətini yaxşılaşdırmağa sövq edirdi. Birinci Dünya Müharibəsi başlayanda Böyük Britaniya türklərlə mübarizə aparmaq üçün bir erməni legionu qurmaq fikrini rədd etdi. Bunun əvəzinə Kiprdə döyüşən Fransız komandanlığı altındakı Erməni legionunu dəstəklədi.

Ermənistanla Böyük Britaniya arasında müxtəlif dövlət səfərləri olmuşdur. Bunlardan ən sonuncusu Böyük Britaniyanın Avropa üzrə Dövlət Naziri David Lidinqtonun İrəvana səfəri olur. Bundan əlavə Ermənistan Prezidenti Serj Sarkisyan 2012-ci ilin iyul ayında Böyük Britaniyaya səfər edib.

Britaniyanın Baş nazir Marqaret Tetçer Sovet İttifaqının tərkibində olduğu zaman, 1990-cı ilin iyununda Ermənistanı ziyarət etmişdir.

Uels və Şotlandiya hökumətləri Erməni Soyqırımını tanıyır, lakin Britaniya hökuməti Qondarma Erməni Soyqırımını tanımır, çünki “keçən əsrin əvvəllərində Osmanlı İmperiyasının erməni əhalisini təsir edən dəhşətli hadisələri 1948-ci il BMT konvensiyasına əsasən soyqırım kimi qiymətləndirmək üçün dəlillərin kifayət qədər aydın olmadığını bildiri. İngiltərə hökuməti “qırğınların dəhşətli bir faciə olduğunu” elan edir və bunları hökumətin o zamankı baxışları olduğunu ifadə edərək qınayır.

Vered Amitin 1989-cu ildə nəşr olunan Londondakı ermənilər: Sosial Sərhədləri İdarəetmə adlı kitabına görə, o vaxt Böyük Londonda təxminən 10.000 erməni yaşayırdı. Çoxu Livan, Suriya, İraq, İran və Kiprdən gələn birinci nəsil immiqrant hesab olunurdu. Bunlara Efiopiya, Hindistan, Misir, İsrail erməniləri və digər ölkələrdən olan insanlar da daxildir.

Mançesterdə 1835-ci ildən bəri erməni əhalisi yaşayır. 1862-ci ilə qədər şəhərdə 30 erməni müəssisəsinin fəaliyyət göstərdiyi bildirilir.

Ermənistanın Londonda səfirliyi vardır.

İngiltərənin İrəvanda səfirliyi var.