Baudet du Puatu — Fransada yaşayan eşşək cinsi.
| Baudet du Puatu | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Elmi təsnifat | ||||
|
XƏTA: latin parametri doldurulmayıb. |
||||
| Beynəlxalq elmi adı | ||||
|
XƏTA HAQQINDA MƏLUMAT Bu parametr doldurulmayıb: latin |
||||
| ||||
Baudet du Puatu ən böyük eşşək cinslərindən biridir. Bu cinsdən olan eşşəklər Puatu atı cinsi ilə çarpazlaşdırılarak Puatu qatırları əldə edilirdi. Bu qatırlara əvvəllər kənd təsərrüfatı və digər işlər üçün dünya miqyasında tələbat var idi. Baudet du Puatun xarakterik xəzi var.[1]
Baudet du Puatu cinsi keçmiş Puatu əyalətində yaradılıb. Bəlkə də vaxtı ilə Roma imperiyası tərəfindən bu əraziyə gətirilən eşşəklərdən törəmişdir.[2]
1977-ci ildə aparılan bir cins siyahıyaalması dünya üzrə yalnız 44 Baudet du Puatu cinsi eşşəyi olduğunu ortaya qoydu, və 1980-ci ildə hələ də 80-dən az heyvan qalmışdı. Qorunma səyləri Fransada bir neçə dövlət və özəl qrup tərəfindən həyata keçirilirdi. 1979-cu ildə "Haras Nationaux" və "Parc Naturel Regional du Marais" özəl yetişdiricilərlə əməkdaşlıq edərək, Baudet du Puatu cinsinin genetikasını yaxşılaşdırmaq, yeni yetişdirmə texnikaları inkişaf etdirmək və cins haqqında ənənəvi bilikləri toplamaq üçün proqram başlatdı. 1981-ci ildə Portuqaliyadan 18 böyük eşşək alındı və Baudet du Puatu cinsinin eşşəklərinin yetişdirilməsində istifadə edildi. 1982-ci ildə "Asinerie Nationale Experimentale" mərkəzi yaradıldı. Bu mərkəz Baudet du Puatu cinsinin eşşəklərinin qorunması və inkişafı üçün təcrübə və tədqiqatlar aparmaq məqsədi ilə yaradılmışdı.[3]
- ↑ "Vivienne the Poitou donkey". Sedgwick County Zoo. 31 iyul 2009. 13 mart 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 mart 2013.
- ↑ Boudette, Neal E. "Endangered Donkey Has a Shaggy Tale - With A Happy Ending". Wall Street Journal. 6 avqust 2004. İstifadə tarixi: 21 mart 2013.
- ↑ "Conservation Priority Equine List 2012" (PDF). American Livestock Breeds Conservancy. 29 oktyabr 2013 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 mart 2013.