আমার সোনার বাংলা,
আমি তোমায় ভালোবাসি।
চিরদিন তোমার আকাশ,
তোমার বাতাস,
আমার প্রাণে বাজায় বাঁশি॥
ও মা, ফাগুনে তোর আমের বনে
ঘ্রাণে পাগল করে,
মরি হায়, হায় রে—
ও মা, অঘ্রাণে তোর ভরা ক্ষেতে
আমি কী দেখেছি মধুর হাসি॥
কী শোভা, কী ছায়া গো,
কী স্নেহ, কী মায়া গো—
কী আঁচল বিছায়েছ
বটের মূলে, নদীর কূলে কূলে।
ও মা, তোর মুখের বাণী
আমার কানে লাগে
সুধার মতো,
মরি হায়, হায় রে—
ও মা, তোর বদনখানি মলিন হলে,
ও মা, আমি নয়নজলে ভাসি॥
|
Amar şonar Banqla,
ami tomay valobaşi.
Çirodin tomar akaş,
tomar bataş,
amar prane bacay bãşi.
O ma, faqune tor amer bone
ğrane paqol kore,
Mori hay, hay re–
O ma, oğrane tor vora xete
ami ki dexeçhi modhur haşi.
Ki şova, ki çhaya qo,
ki sneho, ki maya qo,
Ki ãçol biçhayeçho
boţer mule, nodir kule kule.
O ma, tor muxer bani
amar kane laqe
sudhar moto,
Mori hay, hay re–
Ma, tor bodonxani molin hole,
O ma, ami noyoncole vaşi.
|
Mənim qızılı Benqalım, səni sevirəm.
Əbədi olaraq sənin göylərin,
Sənin havan ürəyimi mahnıya gətirir
Sanki bir fleytadır.
Baharda, ey mənim anam,
Sənin manqo ağaclıqlarından olan ətir
Məni sevinc ilə həvəsləndirir,
Ah, nə həycanlıq! Payızda, ey mənim anam,
Çiçəkdən dolu çəltik zəmilərində
Mən bütün yayılmış şirin gülümsəmələri görmüşəm.
Ah, nə gözəllik, nə kölgələr, nə sevgi, nə lətafət!
Nə yorğan ki yaymısan
Hindistan ənciri ağaclarının ayağlarına
Və çayların sahilləri boyunca!
Ey mənim anam, sənin dodaqlarından olan sözlər
Mənim qulaqlarım üçün nektar kimidir.
Ah, nə həycanlıq!
Əgər kədər, ey mənim anam,
Sənin üzünü qəmləndirə,
Gözlerim gözyaşlarıyla dolar!
|