Attilio Bertoluççi (it. Attilio Bertolucci; 18 noyabr 1911[1][2][…] – 14 iyun 2000[1][2][…], Roma[4]) — İtaliya yazıçısı, dramaturqu və şairi. Məşhur İtaliya rejissorları Bernardo və Cüzeppe Bertoluççilərin atası.
| Attilio Bertoluççi | |
|---|---|
 | |
| Təxəllüsü | Barbablu[3], Cennino[3], Don Pilone[3], Portoghese (Il)[3] |
| Doğum tarixi | 18 noyabr 1911[1][2][…] |
| Vəfat tarixi | 14 iyun 2000[1][2][…] (88 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Uşaqları | |
| Təhsili | |
| Fəaliyyəti | şair, tərcüməçi, yazıçı |
| Əsərlərinin dili | italyan dili |
| Mükafatları |
 |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Attilio Bertoluççi 1911-ci ildə İtaliyanın Parma şəhərində anadan olub. O, gənc yaşlarından ədəbiyyata olan marağını kəşf etmiş və universitet təhsilini də ədəbiyyat sahəsində almışdır. 1940-cı illərdə İtaliyada siyasi və mədəni dəyişikliklərin yaşandığı bir dövrə təsadüf edən Attilio Bertoluççi, bu zaman ərzində həm yazıçı, həm də şair kimi inkişaf etməyə başlamışdır. Attilio Bertoluççi ilk şeir kitabını 1936-cı ildə nəşr etdirmiş və o dövrün ədəbi sahəsində adı bilinməyə başlanmışdır. Onun əsərləri, bədii yazının dərinliyi ilə yanaşı, İtaliyanın siyasi və sosial reallıqlarını əks etdirən bir xüsusiyyətə malikdir.[5]
O, 1951-ci ildə Romaya köçüb. Ninetta Covanardi ilə evliliyi ona gələcək rejissorlar olan Bernardo (1941-2018) və Cüzeppe (1947-2012) adlı iki oğul verib.[6]
Attilio Bertoluççi 14 iyun 2000-ci ildə Romada vəfat edib.
Onun şeirlərindən seçmələr ingilis dilinə Çarlz Tomlinson və Allen Provle tərəfindən tərcümə edilmişdir.[7]
Attilio Bertoluççinin poeziyası, həm estetik, həm də fəlsəfi baxımdan zəngindir. Onun əsərlərində həyatın və təbiətin təbiəti, insanın daxili aləmi və zamanın dərin anlamları araşdırılır. Şeirində, təbiətə dair təfərrüatlar və bu təfərrüatların insana təsiri çox mühüm yer tutur. Bertolucci, bu cür təfərrüatlar vasitəsilə oxucularını gündəlik həyatdan çıxarır və daha dərindən düşünməyə təşviq edir.[8]
O, şeirində vizual və təbii imajlar yaratmağa meyilli olmuş, həmçinin dilin sadəliyini və poetikliyini birləşdirərək özünəməxsus bir üslub formalaşdırmışdır. Onun şeirlərində təsvir olunan təbiət, xüsusilə İtaliyanın kənd və şəhər mənzərələri, Bertoluccinin ruh halını və həyat fəlsəfəsini əks etdirir.
Attilio Bertoluççinin ən məşhur əsərlərindən biri olan "Yataqxana" (La Camera da Letto) adlı şeir kitabı, onun ədəbi şöhətini daha da artırmışdır. Bu əsərində, şairin həyatın fərqli istiqamətlərini necə fərqli şəkildə şeirə çevirə bildiyi aydın şəkildə hiss olunur. Kitab, şairin həm təbiətə, həm də insana dair geniş düşüncələrini təqdim edir. Onun şeirindəki dil sadə, lakin çox təsirli və poetikdir. O, çox vaxt təbii və gündəlik həyatda istifadə olunan kəlmələri bir araya gətirərək, onlara yeni bir məna yükü qatır. Şeirlərində, həm təbiətə, həm də insanın daxili hisslərinə dair dərin, poetik təsvirlərə rast gəlinir. Bertoluccinin yazı üslubu, çox zaman fəlsəfi və intellektual bir təhlil ilə zənginləşir. Həmçinin, o, yazılarında çox vaxt simvollar və metaforalar istifadə edərək oxucunu düşünməyə dəvət edir. Şeirlərindəki zəngin təsvirlər və dərin düşüncələr, onu müasir şairlər arasında seçilən və qiymətləndirilən bir şəxsiyyət etmişdir.[9]
O, romanlar da müəllifidir. Bu əsərlərində, o, insanın daxili dünyasının kompleksliyini və həyatın qaranlıq tərəflərini araşdırır. Həmçinin, cəmiyyətin sosial quruluşu və onun insanlara təsiri mövzularını da işləmişdir. Bertoluccinin yazıları, yalnız İtaliya ilə məhdudlaşmayıb, həm də beynəlxalq ədəbiyyatda əhəmiyyətli yer tutmuşdur. Onun əsərləri, öz dilində və digər dillərdə tərcümə edilərək bir çox oxucuya çatmışdır.
- ↑ 1 2 3 4 Attilio Bertolucci // Encyclopædia Britannica (ing.).
- ↑ 1 2 3 4 https://web.archive.org/web/20141219221201/http://www.riflessioni.it/enciclopedia/bertolucci.htm|url=http://www.riflessioni.it/enciclopedia/bertolucci.htm.
- ↑ 1 2 3 4 Frattarolo R. Barbablu (Attilio Bertolucci) // Dizionario degli scrittori italiani contemporanei pseudonimi: 1900-1975 (it.): con un repertorio delle bibliografie nazionali di opere anonime e pseudonime. Ravenna: Angelo Longo Editore, 1975. P. 51.
- ↑ 1 2 3 Baroni G. P. BERTOLUCCI, Attilio // Dizionario Biografico degli Italiani (it.). 2012.
- ↑ "Attilio Bertolucci". riflessioni.it. 19 December 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 April 2019.
- ↑ Bernardo Bertolucci in Neue Zürcher Zeitung, 18. Februar 1994, S. 65
- ↑ (#empty_citation)
- ↑ http://archiviostorico.corriere.it/2006/aprile/27/gatto_selvatico_chiamo_raccolta_poeti_co_9_060427158.shtml (#bare_url_missing_title).
- ↑ http://www.riflessioni.it/enciclopedia/bertolucci.htm (#bare_url_missing_title).