Asim əl-Əhvəl

Doğulduğu yer və tarix haqqında mənbələrdə heç bir məlumat yoxdur. Adı Asim, ləqəbi isə Əhvəldir. Ərəbcə Əhvəl, "çəpgöz olmaq"^[1] deməkdir. Gözləri çəp olduğu üçün bu ləqəblə adlandırılmışdır. Ənəs ibn Malik və Abdullah ibn Sərcisdən hədis rəvayət etmişdir.^[2] Zəhəbi onu dördüncü təbəqə ricalı hesab etmişdir.^[3] Hədis rəvayət etdiyi tanınmış tabiinlər İbrahim ən-Nəxai, Həsən əl-Bəsri, Səid ibn Cübeyr və Mücahiddir. Özündən də Şöbə, Mamər ibn Rəşid, Yəhya ibn Səid əl-Qəttan, Abdullah ibn əl-Mübarək kimi məşhur mühəddislər hədis rəvayət ediblər. Əvvəllər Kufə bazarında möhtəsib, daha sonra isə xəlifə Əbu Cəfər əl-Mənsur dövrində Mədaində qazı işləmişdir.^[2] Onun Mədain möhtəsibi işlədiyi də nəql olunmuşdur. Lakin təbəqat kitablarına^[4][5] görə, Asim əl-Əhvəl daha çox hədis və rəvayətləri ilə məşhur olmuş, bu sahədə əksər alimlərin fikrincə hafizlik dərəcəsinə yüksəlmişdir. Süfyan əs-Səvri Asimi tanıdığı dörd böyük hədis hafizindən biri kimi göstərmişdir. Yəhya əl-Qəttan onu hədisdə zəif hesab etsə də, Əhməd ibn Hənbəl,^[6] İbn Məin, Əbu Züra və Əli ibn Mədini kimi alimlər onun etibarlı (siqa) olduğuna hökm vermişlər. Onun rəvayət etdiyi hədislərin başda "Kütübi-sittə" olmaqla demək olar ki, bütün mötəbər hədis kitablarında yer verilməsi də Asimin hədis elmindəki etibarlı mövqeyini təsdiqləyir. O, hicri 142 (miladi 760 və ya 761) və ya 143-cü ildə vəfat etmişdir.^[7]