Abbasabad — İrəvan xanlığının Vedibasar mahalında kənd adı[1] 1728-ci ilə aid mənbədən mə'lumdur[2][3].
| Tarixi İrəvan xanlığı əraziləri | |
| Vedibasar mahalı | |
|---|---|
1828–1832-ci illərdə Azərbaycan türklərindən ibarət əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır[1]Yaşayış məntəqə adlarında "Abbas" və "Abas" komponentlərinin mənşəyini dəqiqliklə müəyyən etmək çətİndir. Toponimlərdə bu söz həm ərəb mənşəli Abbas şəxs adı, həm də Xəzərlərin Abas tayfasının adı ola bilər (Qaraqalpaqlarda bir tayfa Abas adlanır). İranda, Azərbaycanda və ErməniAbbasabad — İrəvan xanlığının Vedibasar mahalında kənd adı[1] 1728-ci ilə aid mənbədən mə'lumdur[2][3]. 1828–1832-ci illərdə Azərbaycan türklərindən ibarət əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır[1]
Yaşayış məntəqə adlarında "Abbas" və "Abas" komponentlərinin mənşəyini dəqiqliklə müəyyən etmək çətindir. Toponimlərdə bu söz həm ərəb mənşəli Abbas şəxs adı, həm də Xəzərlərin Abas tayfasının adı ola bilər (Qaraqalpaqlarda bir tayfa Abas adlanır). İranda, Azərbaycanda və Ermənistanda orta əsrlərdən bəri yaşayış məntəqə adlarında fəal iştirak edən abad sözü isə fars dilində "yaşamaq üçün hər cür şəraiti olan yer", "adam yaşayan yer" mə'nalarındadır. Azərbaycanda İlk dəfə VII əsrdən mə'lum olan Ordubad toponimində əksini tapmış bu söz İranın toponimiyasında III–IV əsrlərdən mə'lumdur. Ermənistanda orta əsrlərdən bəri yaşayış məntəqə adlarında fəal iştirak edən abad sözü isə fars dilində "yaşamaq üçün hər cür şəraiti olan yеr", "adam yaşayan yer" mə'nalarındadır. Azərbaycanda İlk dəfə VII əsrdən mə'lum olan Ordubad toponimində əksini tapmış bu söz İranın toponimiyasında III–IV əsrlərdən mə'lumdur.[4]
- ↑ 1 2 3 4 Шопен И. Исторический памятник состояния Армянской области в эпоху ее присоединения к Российской империи. Спб., 1852.
- ↑ 1 2 Basbakanlik Arsivi. Qapu tahrir defterleri. № 808. 1728-ye tarihi. Revan ey-aleti Defteri.
- ↑ 1 2 Ermənistan azərbaycanlılarının tarixi coğrafiyası. Bakı, 1995
- ↑ Будагов, Б. Ә.; Гејбуллајев, Г. Ә. Аббасабад // Ермәнистанда Азәрбајҹан мәншәли топонимләрин изаһлы лүғәти. Бакы: Оғуз ели. 1998. 452 с.