Aşağı Bavariya hersoqluğu (alm. Teilherzogtum Niederbayern) 1255–1340-cı illərdə Müqəddəs Roma imperiyasında mövcud olmuş, Vittelsbax sülaləsi tərəfindən idarə edilən hersoqluq.
| Tarixi dövlət | |||
| Aşağı Bavariya hersoqluğu | |||
|---|---|---|---|
|
|||
|
|
|||
| Din | katolisizm | ||
1253-cü ildə ataları II Ottonun ölümündən sonra qardaşlar XIII Henrix və II Lüdviq Bavariya və Reynland-Pfalz üzərində birlikdə hökmranlıq etdikdən sonra 28 mart 1255-ci ildə Bavariya bölünməsi müqaviləsi imzaladılar. Müqaviləyə əsasən Lüdviq Pfals kürfürstlüyü və Yuxarı Bavariya hersoqluğunu, Henrix isə paytaxtı Landsxut olmaqla Aşağı Bavariya hersoqu oldu. Hersoqluq sonradan müvəqqəti olaraq Henrixin davamçıları arasında bölündü, Zalsburq arxiyepiskopu isə müstəqillik qazandı.
1340-cı ildə hersoq İohannın ölümü ilə Müqəddəs Roma İmperatoru IV Lüdviq Aşağı Bavariyanı da miras aldı və beləliklə Bavariya hersoqluğunu yenidən birləşdirdi. Lüdviqin ölümündən sonra oğulları II Stefan, Vilhelm və I Albert arasında mübahisəyə səbəb olan hersoqluq üçün 1349-cu ildə Landsberqdə və 1353-cü ildə isə Regensburqda müqavilələr imzalanmışdı. Bu müqavilələr nəticəsində Aşağı və Yuxarı Bavariyalar Bavariya-Landsxut, Bavariya-Münhen, Bavariya-İnqolştadt, Bavariya-Ştraubinq kimi kiçik hissələrə parçalandı. Aşağı Bavariyanın əksər hissəsi Landsxut və Ştraubiqn payında idi.
Bavariya hersoqları harada hökm sürdüklərindən asılı olmayaraq ümumiyyətlə nömrələnsələr də, Henrix adlı Aşağı Bavariya hersoqları üçün bir istisna var: onlar Aşağı Bavariyadakı sıralarına görə nömrələnirlər. Bavariya hersoqu XIII Henrix də belədir, o Aşağı Bavariyada I Henrix kimi hökm sürürdü.
- XIII Henrix (I Henrix kimi Aşağı Bavariyada 1255–1290)
- III Otto (1290–1312)
- III Lüdviq (1290–1296)
- I Stefan (1290–1310)
- XIV Henrix (II Henrix kimi — 1310–1339)
- IV Otto (1310–1334)
- XV Henrix (III Henrix kimi — 1312–1333)
- İohann (1339–1340)
- IV Lüdviq (1340–1347)
- II Stefan, Vilhelm və I Albert (1349–1353)
- Max Spindler, Andreas Kraus (Hrsg.): . 2. Auflage. 2. Band. C. H. Beck, München 1988, ISBN 3-406-32320-0, S. 72–75, 82–88, 91–96, 100–103, 106–109, 120–125 u. a.