Açıq işləmə və ya Ajur (fr. à jour sözündən[1]) — müxtəlif materiallarda işlənə bilən, yelçəkən quruluşa malik, şəbəkəli ornament və ya formalı yuvalardan təşkil edilmiş naxış.[1]
Sənətşünaslıq, memarlıq və əlaqəli yaradıcılıq sahələrində metal, taxta, daş, parça, dəri və fil sümüyü kimi müxtəlif materiallarda oyuq, dəlik və ya yuvalar yaratmaqla ərsəyə gələn istənilən texnika açıq işləmə hesab edilir. Bu cür texnikalar müxtəlif dünya mədəniyyətlərində geniş istifadə edilmişdir.
Kifayət qədər elastik olan bu termin, eskiz əsasında işləyən, iri memarlıq detalları kimi additiv texnikalarla yanaşı, sadə material üzərində oyma və dəlməyə əsaslanan texnikalara da aid edilir. Formaya tökmə kimi anoloji texnikalar, naxışın bütün detallarını bir mərhələdə hazırlamaqla açıq işləmədə tez-tez istifadə edilir. Açıq işləmədə əsas vizual effekt izləyicinin naxışın digər tərəfini görməsinə əsaslansa da, bəzi açıq işləmə naxışlarında fon kimi başqa materiallardan da istifadə edilir.
-
Açıq işləmə naxışlı gümüş kasa, Pol Storr, 1714-1715, Hantinqton Sənət Muzeyi -
Açıq naxış işləməli boşqab altlığı -
Meissen manufakturasında hazırlanmış açıq işləmə naxışlı çini boşqab, XVIII əsr, Kiçik Saray
.jpg)
- ↑ 1 2 Аникин, Александр. Русский этимологический словарь (Вып. 1 (а – аяюшка) / РАН). Москва: Рукописные памятники Древней Руси. 2007. səh. 108. ISBN 9785457364042. (#accessdate_missing_url)