Məcdəddin Əbül-Fütuh Əhməd ibn Məhəmməd əl-Qəzzali (ərəb. أحمد الغزّالي; XI əsr, Tus – 1126[1], Qəzvin) — Əbu Həmid əl-Qəzzalinin qardaşı, vaiz və sufi.
| Əhməd əl-Qəzzali | |
|---|---|
| ərəb. أحمد الغزّالي | |
| Əhməd Qəzzalinin öz tələbəsi ilə söhbəti əks etdirən təmsili miniatür | |
| Doğum tarixi | XI əsr |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 1126[1] |
| Vəfat yeri | |
| Dəfn yeri | |
| Tanınmış yetirməsi | Əbun-Nəcib Sührəvərdi |
Tusda anadan olub. İlk təhsilini burada alıb. Atası ilə birlikdə sufi məcsillərində iştirak edib. Şafii fiqh təhsili alıb. Bağdada gedərək qardaşının yerinə Nizamiyyə mədrəsəsində dərs deyib. Sonra təsəvvüfə yönəlib. Müxtəlif yerlərə səfər edərək sufilərə xidmət edib. Əbül-Qasım əl-Cürcaninin müridlərindən Əbu Bəkr ən-Nəssacın söhbətlərində iştirak edib. Qəzvində vəfat edib.[2]
- Səvanihül-uşşaq. Mözvusu eşq olan Əhməd Qəzzalinin ən mühüm əsəri (nəşr. H. Ritter, İstanbul 1942).
- Lübəbül-İhya. Əbu Həmid əl-Qəzzalinin "İhyau ülumid-din" əsərinin ilk xülasəsi.
- Bəvariqul-ilmə. Bu əsərdə səmanın haram olduğunu iddia edənlərin görüşləri rədd edilir. Bu əsər J. Robson tərəfindən "Tracts on Listening to music" (London 1938) adı altında ingiliscəyə tərcümə edilmişdir.
- ət-Təcrid fi tərcəmətit-tövhid. Bu əsəri "ət-Təfrid fi tərcəmətit-Təcrid" adı altında türkcəyə tərcümə edilib. (tərc. M. Fövzi, İstanbul 1285).
- əz-Zahirə fi ilmil-bəsirə.
- Sirrul-əsrar və təşkilül-ənvər.
- ↑ 1 2 Ahmad ibn Muhammad Gazali // opac.vatlib.it (ing.).
- ↑ Uludağ, Süleyman. "Ahmed Gazzali", TDV İslâm Ansiklopedisi (türk). II. 1989. 70.
- ↑ Brockelmann. GAL (alman). I. Leyden. 1943. 546.
- ↑ Brockelmann. Suppl (alman). I. Leyden. 1937–42. 756.