Əbu Həfs Əhməd ibn Həfs ibn əz-Zibriqən əl-İcli əl-Buxari (ərəb. أبو حفص الكبير; 767, Buxara – 832) — Buxaranın İslamlaşmasına mühüm təsiri olmuş Hənəfi fəqih.[1]
| Əbu Həfs əl-Kəbir | |
|---|---|
| ərəb. أبو حفص الكبير | |
| Doğum tarixi | 767 |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 832 (64–65 yaşında) |
| Uşağı | |
| Elm sahəsi | fiqh |
| Elmi rəhbəri | Məhəmməd əş-Şeybani |
Həyatı haqqındakı məlumatlar olduqca azdırdır. Bəni İcl qəbiləsinə mənsubdur. Hicri 150-ci (767) ildə dünyaya gəlmiş, hicri 217-ci (832) ildə vəfat etmişdir.[2][3] O, Məhəmməd ibn Həsən əş-Şeybaninin ən qabaqcıl tələbələrindən və kitablarının əsas rəvayətçilərindən biridir. O, müəllimi əş-Şeybani vasitəsilə miras aldığı Əbu Hənifə və onun ətrafına aid elmi irsi Buxaraya gətirən və Buxarada həmin irs üzərində qurulan Hənəfi yanaşmasının banisidir.[4] Onun Hənəfi fiqh silsiləsindəki yeri belədir:
Əbu Hənifə – Məhəmməd ibn Həsən əş-Şeybani – Əbu Həfs əl-Kəbir – Əbu Həfs əs-Sağir (oğlu) – Abdullah ibn Məhəmməd əs-Səbəzmuni (tələbəsi) – Məhəmməd ibn Fəzl əl-Buxari.[1]
- ↑ 1 2 Bedir, Murteza. "EBÛ HAFS el-KEBÎR". TDV İslâm Ansiklopedisi. 2020. 23.09.2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23.09.2025.
- ↑ "أحمد بن حفص بن الزبرقان بن عبد الله العجلي البخاري أبي حفص الكبير". tarajm. Archived from the original on 2024-10-04. İstifadə tarixi: 26.09.2025.
- ↑ Zəhəbi. Aləmün-nubəla (ərəb). XX. 158. 27 sentyabr 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 sentyabr 2025.
- ↑ Qureyşi. Cəvahirül-mudiyyə fi təbəkqatil-Hənəfiyyə (ərəb). I. 37–38.