Kömək
Bu səhifəni kitabınıza əlavə edin
Kitabı göstər (0 səhifə)
Səhifə təklif edinYevgeni İvanoviç Şaronovun evi - Taqanroq şəhərinin mərkəzində, XX əsrin əvvəllərində inşa edilən bina. Şaronovun evi Taqanroq şəhəri Frunze küçəsi, ev 80 ünvanında yerləşir. Bina 1912-ci ildə modern stilində inşa edilmişdir. Şaronovun binası regional əhəmiyyətli mədəni irs obyekti siyahısına daxil edilmişdir[1]. Bina layihəsinin rəhbəri Fyodr Opisoviç Şextel olmuşdur.
| Şaronovun evi | |
|---|---|
| rus. Дом Шаронова | |
 | |
 | |
| 47°12′39″ şm. e. 38°55′47″ ş. u. | |
| Ölkə |
 Rusiya |
| Şəhər | Taqanroq |
| Tikilmə tarixi | 1912 |
| Memarlıq quruluşu | Modern |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Bina 1912-ci ildə Fyodr Opisoviç Şextelin layəsi əsasında modern stilində inşa edilmişdir. 1917-ci ilə qədər binanın sahibi un məmulatları taciri Yevgeni İvanoviç Şaronovun olmuşdur. O, binanı qızının şərəfinə tiktirmişdir[2]. 1920 - 1922 illərdə binada ipəkçilik stansiyası yerləşirdi. Böyük Vətən müharibəsi dönəmində binada Almaniyanın 1-ci tank diviziyasının qərargahı yerləşirdi[3]. 1944-cü ildən ev müxtəlif dövlət müəssisələri yerləşirdi. 1981-ci ilfə binada muzey yerləşir.
Şaronovun evi modern stilinin mirvarisi hesab edilir. Burada müxtəlif arxitektur elementləri vardır. Bir mərtəbəli ev Moskvada yerləşən Yaroslavski vağzalı ilə ümumi oxşarlıqları vardır. Biinanın fasadının bir hissəsi keramik plitələrlə üzlənmişdir. Abidə Rostov vilayətində XX əsrin əvvəllərində, fasadında monumental abidələrlə zəngin olan yeganə modern stilli binadır.
- ↑ "Rostov-na-Donu". Rostov vilayətinin rəsmi saytı. 28 sentyabr 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 sentyabr 2013.
- ↑ Подлипанов М. Д. Шаронов Евгений Иванович // Таганрог. Энциклопедия. — Таганрог: Антон, 2008. — С. 803. — ISBN 978-5-88040-064-5.
- ↑ Матишов Г. Г., Афанасенко В. И., Кринко Е. Ф. Миус-фронт в Великой Отечественной войне. — Ростов-на-Дону: ЮНЦ РАН, 2010. — С. 100. — ISBN 978-5-902982-89-0.
- ↑ Товарищество «Искусство или смерть» / Под ред. О. Головановой. — М.: ГМСИ, 2009. — 304 с. — ISBN 978-5-91611-006-7.
- ↑ Собств. корр. «Дневник убийцы»: Пролитая кровь обязательно вернется Arxivləşdirilib 2014-09-03 at the Wayback Machine // Экспресс-газета. — 2002. — 29 янв.