Heydar1997
== Başlıq mətn'--Heydar1997 (müzakirə) 15:13, 8 iyun 2017 (UTC)Pozan olmaqdansa,qelem olmaga calisin
- Bulleted list item
Qalın mətn VEYA SIZ HANSINDANSINIZ ? Qelem ve pozanla insane arasindaki elaqe neo la biler?Siz bu sualin cavabini asagidaki setirlerde tapa bilersiniz.Ele ise buyurun,oxuyun… Insan heyati ya pozana benzeyir,ya da qeleme.! Eger gorduyumuz islerden sonra bir iz qalirsa,demeli qeleme benzeyirik.Yox eger kiminse qoydugu bir izi pozmaga calisiriqsa,demeli pozan oluruq. Qelem qiymetlidir.Kimisi qelemi hediyye verir,kimisi de bir xatire kimi saxlayir.Qelemle yazilan gozel eserlerin sayi-hesabi coxdur.Ona gore de qelemler olmur. Pozanlar ise…Pozanlar ise tamam basqadir.Onlar yalniz pozmaq ucundur.Pozan qiymetsizdir.Onu hediyye de vermek olmur.O,pozduqca tekce pozduqlarini yox,ozunu de yox edir.Bir sozle pozan pozduqca olur,qelem ise yazdiqca dirilir. Pozmaq asandir.Bir adami, bir fikri,bir hadiseni yaddasdan pozmaga ne varki?Yazmaq ise cetindir.Cunki,yazmaq hem de bir sey yaratmaq,bir sey qurmaqdir.Bezen yazdiqlarimiz bizi bir tarixe cevirir.Eleleri de varki,yazaraq pozduqlarini derk etmirler. Qelemler varki,sah eserler yaradir.Qelemler de varki,hec yazmasa yaxsidir.Ancaq siz yene de qelem olmaga calisin.Pozanlarin aqibetini yasamaqdansa,qelemlerin heyatini yasayin.YAXSI YAZMAQ ISE HEC VAXT GEC DEYIL.
Sen Ozunu Taniyirsanmi ?
Curbecur arzularla boyuyursen.Isteyirsen ki,boyuyub meshur olasan,insanlara faydali olasan… Boyuyursen,ancaq her sey istediyin kimi olmur.Hec aglindan kecmeyen bir senetin yiyesi olursan ve gundelik qaygilarini,ailenin problemlerini,o senetden qazandiqlarinla odeyirsen.O qeder bele qeribe , aglagelmez isler varki,etrafimizda.Ancaq esas mesele insanin hansi isle mesgul olmasi deyil,cunki senet insani ucaltmir,insane seneti ucaldir. Dunyada o qeder varli ve meshur insanlar varki,gordukleri is insanligi felakete suruklemekden basqa bir sey deyil.Beleleri hem meshur ,hem de guclu gorundukleri ucun hemin insanlara benzemek isteyen insane coxdur… Bes en ne isle mesgulsan? – Xeyir qapilarini acmaqla,yoxsa ser qapilarini ? Deyeceksinizki,b usual haradan cixdi?Ancaq oturub ciddi dusunende goreceksinizki,b usual hec de esassiz deyil.Insanlar iki cur olurlar:kimileri xeyir qapilarini acanlardir,kimileri ise ser qapilarini… O sexse mujdeler olsunki,xeyir qapilarini acanlardir,yaxud onlarin arasindadir,onlara yardim edir,destek verir.O sexes yaziqlar olsunki,ser qapilarini acanlardir ve ya onlarla bir yerdedir,onlara yardim edir,destek verir… Mesgul oldugunuz ise baxin,kiminle oturub-durdugunuza ve kiminle hansi qapini acmaga hazirlasdiginiza baxin.Eger diqqet yetirseniz,kimlere yardim etdiyinizi ve kimlere destek verdiyinizi anlayacaqsiniz.Yoz eger teessuf doguracaq insanlarla birlikdesinizse,demeli heyatiniz tehluke dolu bir otaqda baglidir.
- Kimi daha cox arzuladiginiza baxin,diqqet yetirin! ! !***
Insan ne qeder calissa da ozunu aldada bilmez.Icinizde size tabe olmayan vicdan adli bir guc var.O gucden istifade etmyi bacarsaniz,hansi qapini acmaq istediyinizi oyreneceksiniz. Sonradan pesman da ola bilersiniz.Ona gore de indiden ozunuzu hesaba cekin:-sen kimsen?ne isle mesgulsan?Hansi mefkureye xidmet edirsen ve hansi qapini acmaga calisirsan?!
Tefekkur
Heyat Mubarizedirmi?
Meger Iqlimlerden Fesillere, Korpelerden Analara qeder her sey heyatin bir-birine el uzatmaq oldugunu élan etmirmi? Meger basqa bir heyvanin balasini oz balasi kimi bagrina basan heyvan bu heqiqeti hayqirirmi?
Beseriyyet neqeder suretle inkisaf etse de,insanlarin qarsisina qoyulan “sedler’’ bitib-tukenmek bilmir.Tekamul,tebiet ve tesaduf kimi sedlerden sonra indi de “Heyat bir mubarizedir” uydurmasi beyinlerimizi yuyur.Halbuki,heyat bir mubarize yox,bir-birine yardim etmek, el uzatmaqdir.Hetta dar dusuncelerimizle ziddiyet teskil eden hadiseler de netice etibari ile gozeldir… Gunesden aya,bitkilerden heyvanlara qeder butun yaradilmislardan yardim alan insane, heyatin bir mubarize oldugunu,goresen, nece iddia edir?Belke bu uydurmalar yeni bu Uydurma iddialari ortaya cixaranlar Yaradanin butun varliqlari qayesiz yaratdigini dusunurler?Halbuki,O istese,en gucluler en zeiflere tabe olar.En kicikler en boyuklerin komeyine cata biler… Yeqinki,tekce gozlerin ve qulaqlarin yox, ureklerin de,vicdanlarin da tozu silinmese,bu ibret lovhelerini gormek cetin olacaq.Cunki gormek nece bir senetdirse,baxmaq da ele bir senetdir.
HAYATA GULUMSEYIN Kalbimizin gozuyle bakmagi oyrendiyimizde,gecenin karanliginda bize goz kirpan yildizdan tutmus,yere dusmeye hazirlanmis sararmis bir sonbahar yapragina kadar,dunyadaki her seyin bize gulumsediyinin goruyoruz.Biz de,bu guzelliklere gulumsememiz ucun,gulumsemeyi oyrenmis olarak dunyaya gozlerimizi acariz. Bizi mutlu eden,neselendiren olaylar karsinida yuzumuze misafir olan gulumseme,bedenimizde ve duygu dunyamizda onemli gorevler ustlenir.Son yillarda yapilan arasdirmalara gore yuzumuzdeki kaslarin gevseyib gerilerek beynimize giden kanin miktarini ve beynimizin calisma ritmini artirdigi one cekilmisdir. Ayrica Gulumseme vucudumuzu rahatlatmakla da kalmaz,vucuttaki bazi salgilari canlandirarak hastaliklara kasi direnci de artirir.Cunki gulebilmek,ozellikle hep tebessum edebilmek ozelligi bir duygudur.Pozitif duygularin iyilestirici tesirinin bulundugu ve insanda umit duygusunu guclendirdiyi bilinmektedir. “Insanin Gulumsemesi Sadakadir”-demisdir Peygamberimiz. Bu kadar zahmetsiz olan bu gulumseme,ayni zamanda da iletisim kurdugumuz insanin kalbine atilan bir tohumdur.Mutlulugun,dostlugun ve sadakatliyin tohumunu hep birlikte artirmaya ne dersiniz? Biz ne kadar cok tohum ekersek,o buyuklukte bir gul bahcesinin kapilari da bize acilir.O halde Hayata Gulumseyin.Boylece kalplerin bahcivani olup,onlari bir gul bahcesine cevirelim.Cunki kalpler gullere,yuzler de gulumsemeye layiktir.
Kaşki, sən də yataydın, ancaq qiybət etməyəydin.
Məna böyüklərindən biri rəvayət edir: “Uşaqlıqda ibadətə böyük həvəsim vardı.Gecələr qalxar, ibadətlə məşgul olardım.Bir gecə yenə atamla ibadət edirdim.Evdəkilər yuxuda idilər. Atama dedim ki: “ Nə olardı, evdəkilərdən biri qalxıb Allah üçün iki rukət namaz qılaydı.Ölü kimi yatırlar”. Bunu eşidən atam mənə ömrüm boyu unuda bilməyəcəyim bir dərs verdi: “Kaşki, sən də yataydın, ancaq onların qiybətini etməyəydin”.