İstifadəçi:Sultanov Oqtay/Qaralama

  LİRİK ŞEİRLƏR

MƏSNƏVİ

Kimə olmuşsa nəsib şair ola nəzmi bilə,

Tanınar xalq arasında həmışə əzmi ılə.

Qəzəli yazmaqa  şairdə gərək cürət ola,

Düşünüb sonra yaza, hər sözü bir hikmət ola.

Mətlə beytiində sözə  rəndə çəkə, mahir ola,

Düşsə söz aləminə, söz deməyə qadir ola.

Ölçüdə tərif edə , tərifə layiq gözəli,

Bayağı sözlər  ilə salmaya  gözdən qəzəli.

Olmasa ətri gülün, az sevilər rəngə görə,

Əcnəbi  sözlərə yer  verməyə ahəngə görə.

Nə qədər sadə olar dil, oxuyan, dərk eləyər.

Yoxsa hər kəs oxuyub yarıyacan, tərk eləyər.

Hacı Mail  də deyib, qoy bunu ustad  eləsın,

"Hər kəsin karı deyil ki, qəzəl  icad eləsin”

Oqtay, uç-dörd qəzəl ilə demə ad-sanım var,   

Bəxtəvərsən desə xəlq, böylə qəzəlxanım var.

BELƏ YAŞAYSAQ    

Kimi deyir yaşa necə rahatdır.

Kimi  dünəninə deyir boyatdır.

Mən deyirəm , həyat elə  həyatdır,

Alnı açıq qəlbi təmiz yaşasaq.

Əyriyə əyri de, düzə də hamvar.

Pis əməl tutanın adı pis olar.

Yaxşıdan əlbəttə yaxşı ad qalar,

Ürəklərə hopub əziz yaşasaq.

Bir az nəfsimizi saxlasaq əgər.

Bunun xeyirini hər insan görər.

Heç kimə bu işdən toxunmaz xətər,

Halallığı sanıb, deviz, yaşasaq.

İnsanı ucaldır halal zəhməti.

Ədalət doğruldur hər həqiqəti.

Oqtay deyər qazanarıq hörməti.

Həyatda qoyaraq  bir iz yaşasaq.

Əziz dostum HacıSəfaya

SEVGİDƏN NİYƏ YAZMAYİM

Dedin, çox yazıram mən bu sevgidən.

Ağsaqqal vaxtımda batıb günaha.

Qəlblərin hissini söyləməklə mən,

Asi olmuramsa uca allaha,

Sevgidən mən niyə yazmayım daha?

Damarımda axan al qan sevgidir.

Ruhumu gəzdirən bu can sevgidir,

Allaha, Qurana  iman sevgidır.

Bəşər məhəbbətlə tapırsa şəfa,

Sevgidən mən niyə yazmayım daha?

Qəlblərə sevgini, salandı  Rəbbim.

Nə vaxt  İstəyərsə alandı  Rəbbim.

Hamı  gedəridir qalandı  Rəbbim.

Sevgi - şirin mərəz, dözümlü  cəfa,

Sevgidən mən niyə yazmzyım daha?

Sevgisiz doğulmur heç kim anadan.

Sevgiylə xəlq edib, bizi Yaradan.

Kim sevər  Xaliqin hökmü olmadan?

Ehtiyac vardirmı bunca izaha?

Sevgidən mən niyə yazmayım daha?

O. gizlin hikmətdir, sevənlər bilir.

Sonsuz məhəbbətdir, sevənlər bilir.

İlahi,  qüdrətdir, sevənlər bilir.

Qiymətsiz incidir, bahadan-baha,

Sevgidən mən  niyə yazmayım daha?

Hər qəlbin sevgisi, dörd əlamətdir,

Allah - itaətdir, ana - hörmətdir.

Övlad - məhəbbətdir,vətən - qeyrətdir,

Dördü bir vəhdətdir ay hacı Səfa,

Sevgıdən mən niyə yazmzyım daha?

Əziz dostum Mübarizə

ƏLLİ  YAŞIN  MÜBARƏK

Yaşa  ömrü  firavanlıq içində.

Arzuların daim açsın gül, çiçək.

On  “5”-i  yan –yana sıralamısan.

Bu  rəmzi rəqəmdi, riyazi  bəzək,

Ay Mübariz, 50 yaşın mübarək.

Əlli yaş zirvəyə qalxmaq üçündür.

Şimşəyə dönərək çaxmaq üçündür.

Əlli yaş  keçmişə baxmaq üçündür,

Yaxşını götürək, pisdən əl çəkək,

Ay Mübariz, 50 yaşın mübarək.

Hər an sevindirsin bu həyat səni.

Əlli yaş etməsin narahat  səni.

Əhatə eyləsin toy, büsat səni,

Biz də bir dost kimi  buna sevinək,

Ay  Mübariz , 50 yaşın mübarək.

Nəvəm Oqtay Sultanlının

kiçik toyuna yazılıb

TOYUN MÜBARƏK       

Kişilər sırasına,

bir kişi artdı bu gün

Bu balaca Oqtaydır,   

onunçundur bu  düyün.

Qohumların dostların,

üzlərində sevinc var.

Baxır balaca bəyə,

həsrət ilə uşaqlar.

Hələ məktəbə getmir,

Baxçada ad qazanıb.

Boyu balaca idi.

MaşaAllah uzanıb.

Böyüyəndə kim olub,

olmağın hələ bilmir.

Arzuları böyükdür,

dəqiq məqsədə gəlmir.

Gah deyir ki,böyüyüb.

o, polisi olacaqdır,

Bizim keşiyimizdə,

şərəflə duracaqdır.

Yanğin söndürən olub,

Söndürəcək alovu.

Ya da taksi sürəcək

edib sərnişin ovu.

Deyir əskər gedəndə,

alacaq torpaqları.

Ucaldacaq Xankənddə,

Şuşada bayraqları.

Fərqi yoxdur peşənin,

Ya da elmin, savadın.

Əsas odur kişi ol,

yaxşı çəkilsin adın

Zahid ilə Günayın.

ürəyi dağa dönüb,

Vahid  baba sevincdən,

kövrək uşağa dönüb.

Yaman gülür fərəhdən,

nənələrin üzləri.

Rəqs edə bilməyirlər,

çün ağrıyır dizləri.

Sevinci yerə göyə,

Sığmır Oqtay babanın.

Deyir fəxrı olacaq,

nəvəsi el, obanın.

O, babanın ürəyi,

qibləsi, meracıdır.

Yasəmənlə Sehrinin,

başlarının tacıdır.

Qürrələnir sevinclə,

əmisı, xalaları.

Pis gözdən uzaq olsun,

hamının balaları.

Qoy həmişə ucalsin,

Adı,soyu Oqtayın.

Mübarəkdı,mübarək,

kiçik toyu Oqtayın.

ANAMIN AĞ ÖRPƏYİ                                                          

Anamın ağ krepeşin, bir örpəyi var idı,

Onu çox əzizləyib, sandıqda saxlar idi.

Toy düyünə gedərkən, açilardı  o sandıq.

Evi  ətir  qoxusu, bürüyərdi  bir anlıq.

Açardı öz başından, üçkünc  ipək ləçəyi,

Örtərdi  əvəzində, saçaqlı  ağ  örpəyi.

Sarılaraq boynuna, üz- gözündən öpərdim,

Gözəl anam daha da, gözəlləşdı deyərdim.

O da qucaqlayaraq, yanağımdan öpərdi,

Saçaqlar köynəyimdə düyməmə  ilişərdi.

Açmağa çalışardım, çox vaxt düyün düşərdı.

O  zaman bacılarım, köməyə  yetişərdi.

Saçaqlardan  düyməni, bacılarım  açınca,

Örpəyin  ətirindən, xoşlanardım doyunca.

Nə yaxşı ki, örpəyin, var idi  saçaqları,

Onlarla  sevincimin, vaxtı artardı barı.

İndı həmin örpəkdən, heç yoxdur analarda,

Nə də o cür ətir var, xoşlansın uşaqlar da.

Anam kaş ağ örpəkdə, bir anlıq sağ olaydı,

Məni ağ saçaqların, kəməndinə salaydı.

Görkəmli uşaq yazıçısı, əzizimiz

Qəşəm İsabəylinin 70 illik yubileyinə

DOĞUM GÜNÜN MÜBARƏK 

Əziz dostum, doğum günün mübarək.

Ömrün-günün çiçəklənsin bahar tək.

Yaxşı dostlar yad etdikcə dostları,

Gözəl olar ömrün həmin anları

Səni dost tək sədaqətli görmüşük.

Sözü keçən, dəyanətli  görmüşük.

Sən heç zaman xor baxmadın keçmişə.

Şərəflə, qürurla çatdın yetmişə.

Yetmiş bahar, yetmiş payız, yetmiş qış,

Zəhmətinlə yola saldın könlü xoş.

Bundan belə, yenə həyat  xoş olsun.

Halal ruzin tükənməsin, nuş olsun.

Baş qoşmadın pis əmələ, vərdişə.

Təxəyyülün dərın oldu həmişə.

Səxavətin el içındə bəllidir.

MaşaAllah, yetmiş sanki əllidir.

Azalmasın şirin sözün-söhbətin,

Oxucular arasında  hörmətin.

Oqtay deyər, “Çox lazımsan bizə sən”

Yüzə qədər gəlməyəsən gözə sən.

BAĞIŞLA 

Yadındamı, cavanliqda deyirdin?

─Mənə ad günümdə ətir bağışla.

─Ən böyük  hədiyyə elə özünsən.

─Adıma şeir qoş, gətir bağışla.

─Şirin söz qaldırar hər an ovqatı

─Gözəl olar oxuyanın həyatı.

─İstər təcnis olsun, istər bayatı,

─Sevgidən ruh alsın sətir, bağışla.

Ömrümüzdən əsir payız yelləri.

Ələklənib  fəsilləri,  illəri.

Daha solur bağçamızın gülləri.

Yerində ot alaq, bitir, bağışla.

O gözəl günlərdən qalmayıb əsər.

Şirin xatirələr  düşüb dər-bə-dər.

Bütün cevinclərə əl qatıb kədər,

Yaddaşın da  artıq itir, bağışla.

Dərdimə, sərimə şərik olmursan.

Nə yazıram vecinə də almırsan.

Gözucu da olsa nəzər salmırsan,

Onda özgəsinə götür  bağışla.

Ay mənim başımın bəlası yarım.

Əsəb  tellərimi  çəkirsən tarım.

Tükənir o zaman səbrim, qərarım.

Dilimdən acı söz ötür, bağışla.

Sanktpeterburqda xəstəxanada

yatan bacım Məsməxanıma:

MƏKTUB

Bacı can, gözünə qurban mən olum.

Qızaran üzünə qurban mən olum.

Sağalsın gül çöhrən, mən də şən olum,

Qayidin, darıxıb ev, eşik bacım.

Ay mənim mehriban sonbeşık bacım.

Dərdinə bir əlac olar inşaAllah.

Şiş  gedər, qirmızın solar inşaAllah.

Nazim  himayəndə qalar inşaAllah,

Çəkər  ətrafında, o, keşik bacım.

Ay mənim mehriban sonbeşik bacım.

Sən hər an diqqətli bacı olmusan.

Soyuq  rəftara da söyləmisən can.

Sən həmdəm olmusan, sirdaş olmusan,

Hər dərdi səninlə bölmüşük bacım,

Ay mənim mehriban sonbeşik bacım.

Gün olsun, sevinclə geri dönəsən.

Bəd nəzərə, gəlməyəsən yenə sən

Sən axı bizimçin həm də nənəsən,

Qədrini, demə, gec bilmişik bacım,

Ay mənim mehriban sonbeşik bacım.

MUĞAMAT 

Yeddi güldür, yeddi ətir, yeddi rəng,

Yeddi notda yüz mənadır muğamat.

Yeddi səsin ülfətidir bu ahəng.

Sevgi dolu bir dünyadır muğamat.

Onda aşiqlərin nazı, ədası,

Haqqın  əzəməti, hökmü, nidası.

Ana laylasının həzin sədası,

Şirin yuxy, xoş röyadır muğamat.

“Humayun”da  Əlibabanın səsi var.

“Segah”da Arifin  şux nəfəsi var.

“Çahargah”da Yaqub zənguləsi var.

Təlatümlü bir dəryadır muğamat.

Ağaxanın  “Şur”u  ürək dağlayır.

Xanın “Rast”ı çaylar kimi çağlayır.

“Şüştər” sanki gələcəyə haylayır.

Düşünmə ki, bir xülyadır muğama

Alim oxuyanda  “Bayatı  Şiraz”

O səsin sehrinə düşməmək olmaz.

Oqtay muğamatla yaşar, qocalmaz.

Çün,ruhuna bir qidadır muğamat

YAĞMADI QAR

Bütün fəsillər kimi,

Qış da doxsan pillədi.

Qırx pilləsi soyuq, qar,

adı “Böyük çillə”di.

Bu il adına layiq,

heç böyüyə  bilmədi

Qırx günün vurdu başa,

qar Bakıya gəlmədi.

Küləyiylə təpindi,

Ağaclara, damlara.

Qoparıb saldı yerə,

dərs ola insanlara.

Başdan sovdu,qurulan,

damları yel qopardı.

Təməli zəif olan,

Körpünü sel apardı.

Qurtardı qış tətili,

sevinmədi uşaqlar.

Qar topu oynamaqçın,

Bakıya yağmadı qar.

Böyüklər uşaq kimi,

sevindilər o ki, var.

Sürüşmədi yollarda,

qar üstündə maşınlar.

Nə yaxşı yağmadı qar,

yollar bağlamadı buz.

Nə su, nə qaz kəsildi,

sönmədi işığımız.

Allahın rəhmi gəldi,

“Böyük çillə” də bizə.

Yəqin gələn çillə, də,

bəxt gülər üzümüzə.

Sərt olsa da baxışı,

o, iyirmi pillədi.

Elə buna görə də,

Adı “Kiçik çillə” di.

Bəzən “Kiçik çillə”də,

yaman soyuqlar düşür.

Ağ örpək örtür aləm,

Torpaqla qar görüşür.

Çovğun, boran da olsa,

bilirik ömrü azdır.

Çünki atalar deyib,

bunun da “Dalı yazdır.”

“Kiçik çillə” dən sonra,

yaman hay-haray gəlir.

Gah mülayim,gah isti,

dəlisov “Boz ay” gəlir.

Təbiət də bu ayda,

hər günə bir don biçir.

Dəcəl uşaqlar kimi,

hər günü şıltaq keçir.

Fəsillərə ahəngi,

ritmi verib yaradan.

Onu dəyişə bilməz,

hər şeyə qadir insan.

Beləcə üç ay ötər,

Durna gələr, qaz gələr.

Yer dəyişər fəsillər,

“Novruz”gələr, yaz gələr.

HƏ DEMƏDİ ONDA MƏNƏ 

Düz əlli il bundan əvvəl,

Könlümə yatmış bir gözəl

Sevgımə, qoymadı məhəl,  

Hə demədi onda mənə.

Gözlərində gözüm qaldı,

Qəlbimdə şox sözüm qaldı.

Ürəyimdə dözüm qaldı,

Hə demədi onda mənə.

Söylədi ki, çəkmə kədər,

Gəncliyini etmə hədər.

Məhəbbətdi, gələr, gedər,

Hə demədi onda mənə.

Nə hicranı başa düşdük,

Nə eşqi yarı bölüşdük.

Nə də sonralar görüşdük,

Hə demədi onda mənə.

Ötəri eşq qonaq imiş,

Bu sevgi də sınaq imiş.

Yəqin bəxtim oyaq imiş,

Hə demədi onda mənə

Neçə sevən ürək qırdı,

Neçə qəlbə yara vurdu.

Nə yaxaşı ki, məndə durdu,

Hə demədi onda mənə.

YETƏR ARTIQ! 

Vətən bizə oğul deyir,vətənpərvər olmalıyıq!

Keşiyində məğrur duran igid əsgər olmalıyıq!

Yetər artıq! Bəs deyilmi bu işğalla barışmışıq?!

Siyasətdə çirkin-çirkin oyunlara qarışmışıq!

Bu Vətənin torpağının beşdə biri əsarətdə,

Əhalinin bir milyonu qaçqınlıqda, rəzalətdə.

Bu torpağı biz almasaq, siz almasaz kim alacaq?!

Biqeyrətlik damğasımı alnımıza yazılacaq?!

Ermənilər torpağımğn hər nemətin yeyəcəkdir,

Bizdən sonra gələn nəsil bizə nə ad verəcəkdir?!

Unutmayaq, biz Babəkin, Cavanşirin nəvəsiyik!

Mənfurların cavabını savaş ilə verəsiyik!

Torpaqları “qaytardılar” deyil “aldıq” deməliyik!  

Çörəyini yeyiriksə, onda  halal yeməliyik!

ÖLMƏK KEÇİR KÖNLÜMDƏN     

Zaman məni sınadıqca səra-sər,

Gərdişinə gülmək keçir könlümdən.

Ürəyimə yük olduqca qəm kədər,

Səbəbini, bilmək keçir  könlümdən.

Durumum  çarəsiz, nalan gəzirəm,

Bu bir alın yazısıdır dözürəm,

Sanmayın ki, ümüdimi  üzürəm,

Hələ qalib gəlmək, keçir könlümdən.

Öz-özümü suallarla yoruram,

Yaddaşımdan keçmişimi soruram,

Səhvlərimin üzərində dururam,

Bircə-bircə silmək, keçir könlümdən.

Tale deyir-“bu ələmlə döz yaşa”

Başım dəyir gah qayaya, gah daşa.

Dərdimi, sirrimi dosta-sirdaşa,

Danışaraq bölmək, keçir könlümdən.

Məndən nə istəyir bilmirəm fələk,

Gəzir başım üstə əlində ələk,

Ələkdən keçməkçin  işlədib kələk,

Ələk gözün dəlmək, keçir könlümdən.

Mat qalmışam çərxinin tərs dövrünə,

Tuş dəlmişəm atəşinə, qövrünə.

Bilinməyir məqsədi nə, cövrü nə?

Acizanə ölmək, keçir könlümdən.

Daha ürəyim də çıxir sözümdən,

Hərdən xoflanıram özüm-özümdən.

Oqtay, demə, həyat düşüb gözümdən,                 

Asilmağa ilmək keçir könlümdən.

ETİRAF EYLƏ       

Vətənsız vətəndaş, “Qaçqın” adını.

“Məzə”  bilirsənmi? – Etiraf eylə!

Içində gizlədib öz fəryadını,

Dözə bilirsənmi? – Etiraf eylə!

Para qazanmaqçın alıb, satırsan,

Qəflət yuxusunda şirin yatırsan,

Ümman  olsa çabalayıb batırsan,

Üzə bilirsənmi? – Etiraf eyıə!

Yurdunda özünü öyən mənfuru,

Hər gün əsirləri döyən mənfuru

Hələ arxanızca  söyən mənfuru,

Əzə bilirsənmi? – Etiraf eylə!

Oğlunu qəhrəman böyüdər ana,

Boyamaqçın dığaları al qana,

Mübariz tək leşlərini yan-yana,

Düzə bilirsənmi? – Etiraf eylə!

Tapdaq altda yurd yerimiz, od-ocaq,

Qisasın gözləyir o ana torpaq.

Qarabağsız alnı açıq, üzü ağ,

Gəzə bilirsənmi? – Etiraf eylə!

DOSTLAR GÖRÜŞƏNDƏ

Solar çəmən, solar çiçək,

Dst dostundan gen düşəndə.

Fərəhlənər coşar ürək,

Əziz dostlar görüşəndə.

Arzulari aşıb, daşar,

Çox dəyərli anlar yaşar,

Öpüşərək qucaqlaşar,

Əziz dostlar görüşəndə.

Bülbül kimi ötüşərlər,

Sevinərlər,  gülüşərlər.

Xoşbəxtliyi bölüşərlər,

Əziz dostlar görüşəndə.

Qadınları ləyaqətlə,

Kişiləri dəyanətlə,

Öyünərlər sədaqətlə,

Əziz dostlar görüşəndə.

Söz düşəndə cavanlıqdan

Sanki donar damarda qan,

Kövrələrlər  duyğulardan,

Əziz dostlar görüşəndə.

Danışmağa var nəqədər,

Gözəl-gözəl xatirələr,

Vaxt da burda tez ötüşər,

Əziz dostlar görüşəndə.

Ulu Tanrı hifz eləyər,

Başlarına nur ələyər,

Biri-birinə uğur dilər,

Əziz dostlar görüşəndə.

İlham pərim yenə coşar,

Bu birliyə nəğmə qoşar.

Ürəkləri cavanlaşar,

Əziz dostlar görüşəndə.

“RABİTƏ USTASI” fəxri adı

alan dostlarıma                                                

       TƏBRİK

Həyatda az olar, elə bir insan,

Vəfali sirdaşı, dostu olmasın.

Gözəl günlərini yaşayan zaman,

Sadiq dostlarını yada salmasın.

“RABİTƏ USTASI” adını alıb,

Dəyərli dostlarım Vaqiflə Rahim.

Onlardan da artıq fərəhlənirəm,

Sevincimə ola bilmirəm hakim.

Odur ki,  təbrikə şeirlə gəldim

Çoxdan layiq  idi fəxri ad sizə,

İxtiyar sahibi olsam verərdim,

“İstiqlal ordeni” hər birinizə.

Bu həyat həmişə belə olubdur,

Zəhməti ucaldıb insanın başın.

Kamilliyə doğru gedərsən əgər,

Sənə dayaq olar dostun, sirdaşın.

Nə yaxşı varsınız siz bu həyatda,

Ömür vəfa etdi, görüşdük yenə.

Ruhum cavanlaşdı,könlüm açıldı,

Cevinci ,bir yerdə  bölüşdük yenə.

SOCAR-ın vitse prezidenti Akademik

 Xoşbəxt Yusifzadənin “90” illik                                                                                              

  yubileyinə həsr olunub. Bakı. 14.01.20

 GEOLOQ AKADEMİK

Görkəmli  şəxsiyyətlər,bu ölkəmizdə çoxdur,

Amma həmyerlimiz tək, şöhrətli alim yoxdur.

.

Akademik− Geoloq, o bizim fəxrimizdir,

Adı qəsəbəmizdə, hamı üçün əzizdir.

Dənizdə, həm quruda, qara qızıl çıxarır,

Dünya geoloqları, ona həsəd aparir.

Çoxlu övladları var,“Bahar”,“Günəşli”,“Çıraq”,

Onun iradəsiylə,  bol neft  verir hər yataq.

                                            .

Nəvə nəticələri, səpələnib dənizə,

Hərəsi bir buruqdur, nefti çıxarır üzə.

Qara qızıl ölkəmin, qiymətli sərvətidir,

Milyonlarla gəliri, büdcəmizə gətirir.

Bu qüdrətin sahibi, Xoşbəxt Yusifzadədir,

Böyük alım olsa da, o, sadədən sadədir.

Cənab İlham Əliyev, göstərib diqqətini,

Daim qiymətləndirib, alimin  zəhmətini.

Nə qədər fəxri adı, orden, medalları var,

Yalnız baş ucalığı, gətirib ona bunlar,

Elmiylə savadıyla, heç vaxt  öyünməyibdir,

Yaşı doxsana çatıb, yorulmaq bilməyibdir.

Mən də təbrik edirəm, hörmətli yubilyarı, 

Çıxartdığı neft kimi, bol olsun uğurları!

Çiçəklənsin qoy hər an, arzuları çin olsun!

Həmişə olduğundan, daha da mətin olsun!

Gözəl anlar yaşadıq, bu gün biz də, onunla,

Görüşəcəyik yenə, hələ “Yüz”- də, onunla!

SEVİNDİR MƏNİ İLAHİ   

Hər gün “Neynim” ilə qalıb üz-üzə,

Səni çağırıram, səni, İlahi

Bəndən istəyəni, sən də gəl istə,

Bir dəfə sevindir məni İlahi.

Daim, birliyinə şükr eləyirəm,

Gecə-gündüz  səni zikr eləyirəm.

Özün görürsən ki, fikr eləyirəm,

Bir dəfə sevindir məni İlahı.

Qoyma el içində məni qınağa,

Üzügülər olum ğələn qonağa.

Dözürəm etdiyin hər bir sınağa,

Bir dəfə sevindir məni İlahi.

Əsəblərim artıq çəkilib tarım,

İntihar etməyə yox ixtiyarım.

Onda özün öldür, daha qurtarım,

Gəl belə sevindir, məni ilahi.

KEÇMƏ BU KƏCAVƏNİ

Kəcavə  çiyinlərdə, ağır-ağır yol gedir,

Son məkanı məzarlıq, mənzili soyuq qəbir.

Tələsmə gəl ey insan, keçmə bu kəcavəni,

Fərz eylə aparirlar, çiyinlərində, səni.

Dəbdəbəsiz kəcavə, tavan alcaq,özü dar,

Nə mütəkkə, nə döşək, nə də ki, balıncı var.

Beşcə arşın ağ bezə büküb, uzandırıblar,

O Bərzəx aləminə, səni yola salırlar.

Özüylə insan ora, heç nə apara bilmir,

Ruhunun ah naləsi, fəryadı eşıdılmir.

Əməl dəftərindədir, sənin apardıqların,

Bilmirsən kimə qalır, olan sərvətin varın

Bu yolunun sonunda, əbədi ayrılıq var,

Səni məzara qoyub qayıdacaq insanlar.

Hamı geri dönəcək, sən dönməz olacaqsan

Öz evində bu gündən, görünməz olacaqsan.

Səndən qalan yaxşı, pis, əməllərin olacaq,

Hamı əməllərınlə, səni yada salacaq.

Tələsmə ey sürücü, maşınını dayandır, 

Səbr elə, kəcavəni  ötüb keçmə amandır!

RƏSSAMIN TƏXƏYYÜLÜ  

Dostlarımdan biri soruşdu məndən,

Vicdanın şəklini çəkə bilərsən?

Təsəvvür eyləmək asandır onu,

Dedim:− Sözlərimi əgər dinləsən

Vicdan ədalətin, düzgün yoludur

Təlim tərbiyənin son məhsuludur.

Vicdanlı adamın qəlbi xeyirlə,

Vicdansızın isə, şərlə doludur.

Hərə vicdanıyla  bir tale yazır,

Kim ki, səhv eləyir, yolundan azır.

Başqasına pislik edərkən bilmir,

Qazdığı quyunu özüyçün qazır.

Vicdan təmizdirsə, şərafətdir o,

Fəqirə, məzluma inayətdir o.

Çarə axtarandır, yol göstərəndir,

Kişilik rəmzidır, cəsarətdir o,

Ana - bacıların ləyaqətidir,

İsməti, həyası mətanətidir.

Onun çoxluğunun ziyanı olmaz,

Xoşbəxt yaşayışın zəmanətidir.

Vicdan ləkələnsə fəlakət eylər,

Pis yola çağırar, cinayət eylər.

O, öz sahibinə şərəf gətirməz,

Xalqına, Vətənə xəyanət eylər.

Dürüstlük−vicdanın əlamətidir

Sədaqət, etibar, mahiyyətidir.

Qınağa tuş olsa saf vicdan əgər,

Özündən öc alar, bu adətidir.

Fikrımi bitirib qurtardığım an,

Dostum da ayıldı sanki yuxudan.

Başını tərpədib razılıq ilə,

Dedi:−“Portretin hazırdır vicdan”

OLA BİLMİR         

Allah nə qədər nazlı gözəllər eləyib xəlq,

Hər hüsnü gözəl afətü-dövran ola bilmir.

Nolsun ki, verib boy- buxunu, mahi camalı,

Hər qaməti şux, sərvü-xuraman ola bilmir.

Qəlbində əgər sevgisinə yoxdursa rəqbət,

Bilməz o nədir əhdə vəfa , eşqə sədaqət,

Kim ki, duya bilmirsə nədir, mehrü-məhəbbət

Cəhd eyləsə də, sevgili canan ola bilmir.

Mal dövlətə aludə olur, yoxsulu görmür,

Gözlər harama aşiq, halal məhsulu görmür,

Kimlər ki, danır haqqı, o aydın yolu görmür,

Qəlbindəki gəzdirdiyi, vicdan ola bilmir.

Tanrı yaradıbdır səni, insan cilidində,

Oqtay, sənə ruh bəxş eləyib can cilidində,

Ömr eyləyəsən dünyada, mehman cilidində,

Hər kim ki, bunu dansa, o insan ola bilmir

.

BİR ŞEİRİN TARIXÇƏSİ.      

Bu yaxınlarda köhnə kitabxanama məxsus olan kitablardan birinin arasından cavanlıq dövründə yazdığım bir şeirı

tapmışam.Təqrıbən  1975-ci ilin əvvəlində yazılan şeirdi. Mən o zaman təzə ailə qurmuşdum, hələ uşaqlarımız da yox idi.

Yaxın bir dostum məndən xahiş etmişdi ona elə bir şeir yazım ki, sevdiyi qız onun sevgisınə inansın. Mən ona dedım ki,

səninçin elə bir şeir yazacağam ki, sevdiyin qız  ya səndən birdəfəlik üz döndərəcək,ya da məhəbbətinlə səni sınağa çəkib

yoxlayacaq. Bir qonaqlığa razılaşandan sonra bu şeiri yazdım, nəticəsı də yaxşı oldu. Dostum sevgisinə qovuşdu,

mən də qonaqlıq qazandım. Artıq həmin xoşbəxt ailə nəvələrini evləndirməyə, gəliın köçürməyə  hazırlaşır. Şeirdə  ad şərtidir.

             OLARDI

Taleyimə yazılsaydı Gülbahar,

Mən yarımam, o da, yarım olardı.

Gül açardı ömrüm günüm büsbütün,

Çiçəklənən  çəmənzarım  olardı.

Cəh-cəh vurub bülbül özün yorardı,

Qız boynunu ahu kimi  burardı,

Bir cüt meyvə köynəkdən gözv vurardı,

Biri  heyvam,  biri  narım olardı.

Ağzıma ləbindən şəkər qatardim,

Başımı köksünə qoyub yatardım,

Xumarlanıb muradıma, çatardım,

Xoşbəxtliyə  ixtiyarım olardı.

Sevincimi onunla tən bölərdim,

Sədaqətlə qürrələnib gülərdim,

Uf demədən ağuşunda ölərdim,

Bəlkə onda, etibarım olardı. 

UŞAQLAR

Bir zamanlar. hər bir evdə, ocaqda,

Ruhumuza qüvvət idi uşaqlar.

Ailədə ən qiymətli, dəyərli,

Sevinc idi, ləzzət idi uşaqlar!

Yadımdadır, anam o vaxt deyərdi,

Uşaqlarım, nə versəydin yeyərdi.

Bir-birinin paltarın da geyərdi,

Ömrümüzə zinət idi uşaqlar!

Atanın-ananın qədrini bilən,

Yerində ağlayıb, yerində gülən,

Öl desən az qala uzanıb ölən,

Etibarlı qismət idi uşaqlar!

Çox olsa da hər bir evdə sayları,

Çıxmaz idi harayları hayları.

Tanrı nemətiydi, ruzi payları,

Tükənməyən sərvət idi uşaqlar!

Artıq hər şey dövr eləyir tərsinə,

Hünərin var bu dəhşətə gər sinə.

Boş buraxsan getməyəcək dərsinə

Əfsanədir, rəvayətdi uşaqlar!

Başlarını telefonla qatırlar,

Yatanda da telefonla yatırlar.

Axmaq-axmaq ismarıclar atırlar,

İnternetdə söz-söhbətdi uşaqlar!

Bacı-qardaş hər gün küsür, barışır,

Min cür, sərsəm oyunlarla yarışır.

Bir- biriylə WATSAP ilə danışır,

Dözülməyən, bədadətdi uşaqlar!

Əsəbləri bir gərilmiş kamandır,

Bir az dartsan qırılacaq amandır.

Nəsiət verirsən deyir yamandır,

Qonşularla, ədavətdi uşaqlar!

Həyatda yerlərin tapmaqşın gərək,

Lazımdır onlara göstərək kömək.

Oğuldur, ya qızdır əgər olsa tək,

Validençin xəcalətdi uşaqlar!

 ÖLMƏK OLMUR          

Ovuldu, qum kimi narın,

Eşitçək dərdimi dağlar.

Saraldı yarpağın tökdü,

Xəzan oldu, yaşıl bağlar.

Əyidi torpağa düşdü,

Çəmənlərdə süsən sünbül.

Dayanmadan fəqan etdi,

Bu ahu-nalədən bülbül.

Yaşıl otlar tamam soldu,

Dəyişdı hər şeyin rəngi.

Həyatın da, bu dərd içrə,

Pozuldu ritmi ahəngi.

Xəbər tutdu kim halımdən,

Üzündə qəm kədər oldu.

Gələndə xoşdu əhvalı,

Görüb məndən betər oldu.

Tükənmiş taqətim artıq

Dedim:- Tanrım imdad edər.

Verilmişdirsə fərmanım,

Yəqin ölümlə yad edər.

Aparmadı bu dünyadan,

Çətindir hikmətin bilmək.

Dözümlə səbr əta  etdi,

Zamansız olmayır ölmək!

Qardaşım oğlu Seymurun  doğum gününə

 anası Elmira  xanımın adından;                                 

TƏBRİK

Bu gün yığışmışıq yenə bir yerə

Gəlişiniz çox şərəfdir bizlərə.

Təki hər bir evdə, toy düyün olsun,

Ürəklər sevinclə, fərəhlə dolsun.

Nəvəm Elmiranın ad günündəyik,

Seymurla Jalənin şad günündəyik.

Jalə mənə həm gəlin,həm qız olub,

İlqarında  vəfasında  düz olub.

Hər an dözüb o, Seymurun nazına,

Səbrli, qayğıkeş, yar olub ona.

Səmimi sözümdür çox razıyam mən,

Gəlindən, oğlumdan, nəvələrimdən.

Surxay nəvəm – ürəyimdə qanımdır.

Elmira – ciyərim, Kərim – canımdır.

Onlar bu yaşımda, arxam, köməyim,

Olublar, həm də bir şəfa mələyim.

Seymur and yerimdir, Jalə dirəyim,

Tanrıdan onlara budur diləyim.

Ya Rəbbim, hifz eylə özün onları,

Sağlam olsun qoy həmişə canları.

Oğul evləndirib qız köçürsünlər!

Firavan yaşayıb ömür sürsünlər!

            ŞƏHİD GENERAL       

Cavab versəydik əgər, vaxtında bu donuza,

Soxulmaq istəməzdi, Ağstafaya, Tovuza.

Gəlib  Ağdam kəndinı, tutdu top atəşinə,

Polad dedi:− Baxarıq, biz onların işınə!

General daha yaxın, olmaq üçün sərhədə,

Qərargah yeri seçdi, Ağdamda ön cəbhədə.

Bu uzanan əllərə, od qoymalıydı yurdum,

Dığalara öz yerin, göstərməliydi ordum.

Döyüşə ruhlandırdı, zabit və əsgərləri,

Təxribatçı  dığalar, qorxub çəkildi geri.

İri çaplı silahlar, dayanmadan atırdı,

Səngərlər görünməmiş, toz dumana batırdı.

Birdən toza büründü, tüstüləndi qərargah.

Bu dözülməz mənzərə, dəhşət idi ay Allah.

Yoxsa nişan verdilər, qərargahın yerini?

Dəqiq atəşlə atdı, düşmən mərmilərini.

Əsgərləriylə birgə, həlak oldu general,

Polad iradəsiylə, yadda qaldı general.

O, milli ordumuzun, cəsur generalıydı,

Ölkəmin azadlığı, onun son amalıydı.

Canlı əfsanəsiydi, aprel döyüşlərinin,

Yanındaydı həmişə, igid əsgərlərinin.

Candan əzizdi ona, yurd-yuvası, ocağı.

Ana qucağı kimi, doğma vətən torpağı,

Bir can borcu  varıydı, ana qucağı üçün,

Şərəflə qurban verdi,  onu torpağı üçün!

Şəhid generalıdır, Polad  Azərbaycanın,

Unudulub qisası, yerdə qalmaz bu qanın!

QANI QURUMAYAN BAYRAĞAM

Mənə  qələm verin, bir də ağ vərəq,

Süsənli, nərgizli bir çəmən çəkim.

A-4 münbit sahə, qələmimsə bel,

Sözlər toxum olsun, mən seir əkim.

Durub  keşiyində qoruya bilim,

Əkdiyim hər toxum, rahat göyərsin.

Aydın  səma altda sabaha xoşbəxt,

Qədəmlə atılan həyat göyərsin.

Bu qədər qeyrətsiz yaşamaq olar?

Vətən darda ikən, niyə sağam mən?

Nə qədər torfağım yad əllərdədir,

Qanı qurumayan bir bayrağam mən!

Mənə silah verin, ən yenisindən!

Düşmənin  üstünə şığıyım gedim!

Nəbinin, Həcərin yurd yuvasını,

Məl’un iblislərdən qoy xilas edim.

Mənə əmr verin,  Ali Komandan!

Açılsın quş kimi qolum qanadım.

Mənfur Paşinyanın murdar ağzını

Qulağına qədər cırıb uzadım

Oqtayam, qayıdım obama yenə,

Keçsin günahımdan odum, ocağım.

Kişi kimi,  rahat ölüm, qoy alsın,                             

Məni qucağına Vətən torpağım.

  İLLƏRİM

Deyirəm nə yaman vəfasız imiş,          

Arxaya baxmadan gedən illərim.

Əhdini unudan gözəllər kimi,

Nədən küsdü görən, nədən illərım?

Həyatdan doyunca ləzzət alınca,

Qaçdım sonsuz arzuların dalınca.

Ömür karvanını yorğun salınca,

Ötüb keçdi, vaxtın vədən, illərim.        

Bəzən röyalarda uşaqlaşdırır,             

Şirin xəyallarla qucaqlaşdırır.

Sonra da ayıldıb uzaqlaşdırır,

Qəlbimi içindən didən illərım.

Artıq bu ömrümü gəlib qış alıb,

Gözəl aylar illər, arxada qalıb.

Bəxtimə beş günmü, beş ilmi qalıb,

O da, Əzrayili güdən illərım.

VUR 

Ordumuzun olmalıdır şanlı zəfər!

Qurban olum qüruruna igid əsgər.

Düşmənimin şörəyini eylə zəhər,

Torpagıma göz dikəni gözündən vur!

Sən Laçından qoyma keçə mənfurları,

Ürəklərdə qubar olsun arzuları.

Çörəyinə təpik atan  dığaları,

İlk addımda, Laçının dəhlizindən vur!

Atəşkəsı dəstəklədik, dirçəldilər.

Otuz ildir torpağımda dincəldilər.

Havadarlar çoxaldıqca dıkəldılər.

Bəsdir artıq! Kim dikəlir dizindən vur!

Şovinizm dəstəyiylə xülya quran,

Utanmadan gah mıxa, gah nala vuran,

Qarabağı “Ermənistan” adlandıran,

Paşinyanı ağzından, bu sözündən vur!

Həqıqət yox by millətin sözlərində,

Yalan, məkr yuva salıb gözlərində.

Saxta gülüş, yaltaqlıq var üzlərındə,

Baxma yazıq görkəminə, üzündən vur!

Vur! Gözündən yayınmasın, şanlı əsgər!

Aman vermə, dığa qaçıb gözdən itər,

Məhv olmasa toxum salar, yenə bitər,

Qoy keçməsin bir də Cıdır düzündən,vur!

Şuşanın azad edilməsınə həsr olunub.

ŞUŞAM

Yaşa var ol Baş Komandan!

Mətin olub zanan-zaman,

Düşmənə vermədin aman,

Qeyrətinə vurulmuşam.

Azad oldu, bu gün Şuşam!

Yetmişi  adlayıb  yaşım,

Çox bəlalar görüb başım,

Borcluyam ki, yenə coşum.

Şərəfinə  şeir  qoşam.

Gözün aydın, gözəl Şuşam!

Sonu çatdı bir həsrətin,

Bu gün sən də oldun bütün,

Qələbə, olsa da çətin,

Demədim ki, yorulmuşam.

Gözün aydın, gözəl Şuşam!

Şəhidlərin – şəhadəti,

Vətən, torpaq məhəbbəti,

Ordumuzun rəşadəti,

Ümüd verir aşam, daşam,

Gözün aydın, gözəl Şuşam

Ruhu – Pənahəli xanın,

Üzeyirin, Natəvanın,

Zakirin, Vaqifin, Xanın,

Şaddır, su tək durulmuşam.

Gözün aydın, gözəl Şuşam.

Oqtay deyir – Azərbaycan!

Olsun canım  sənə qurban!

Məni belə doğub anam,

Halallıqdan yoğrulmuşam,

Gözün aydın, gözəl Şuşam

Ömür-gün yoldaşımın

 ölümünə  həsr edilib.

YAMAN OLDU BU PAYİZ

Allahın dünyaya xəlq eylədiyi,

Hər kəsin üstündə nəzəri vardır.

Ömür də tale də onun əlində,

Hər şeyin ölçüsü, qədəri vardır

Mənim sənin ilə olan ömrümün,  

Qırx altı ilinə veribmiş qərar.

Odur ki, səninlə mən bu həyatda,

Qırx beş qış yaşadım, qırx altı bahar.

Yaman oldu bu payızın qadası,

Ayrı saldı mənı, sən tək gülümdən.

Ölümlə çarpışdıq sonuncu beş ay,

Alammadım səni, onun əlindən.

Sən soyüq məzara məhkum olanı,

Mən isti yataqda yata bilmirəm.

Bu dərdi, ələmi bir an ürəkdən,

Qopara bilmirəm, ata bilmirəm.

Bir həftədir yuxu getmir gözümə,

Sən məzara məhkum, mən isə qəmə.

Qırx beş il mışıltın laylam olubmuş,

Onun varlığıyla yatmışam demə.

Sənsiz bu həyatda yeyib içdiyim,

Görən bir də mənə nuş olacaqdır?

Bundan sonra sənsiz, bütün fəsillər,

Ömrümdə yəqin ki, qış olacaqdır.

ŞƏHİD ANASI  

Vətəni qorumaqçın,

Analar oğul doğdu.

Torpağımdan it kimi,

Yağı düşməni qovdu.

Vətən – anadır deyıb,

Özünü oda atdı.

Əsgər kimi getmişdi,

Şəhid kimi qayıtdı.

Qələbəni qazandı,

Şəhidlərim canıyla.

Suvardı torpaqları,

İgidlər öz qanıyla.

44  günə ordumuz,

Bir tarix yazar oldu.

Erməninin səngəri,

Özünə məzar oldu.

Şanlı Milli Ordumuz,

Qələbəyə yol açdı,

İşğalçı, nəyi vardı,

Qənimət qoydu qaçdı.

Min-min evə ocağa,

Gəldi şəhid xəbəri.

Qələbə üstələdi,

Şərəflə, bu kədəri.

Min-min qızın gəlinin,

Ürəyinə dağ oldu.

Analara təsəlli,

Bükülmüş bayrağ oldu.

Oğul verdin vətənə,

Sən, yurdumun sonası

Baş əyirəm, qarşında,

Bu gün, “Şəhid anasi”

Dəyərlı şairəmiz Solmaz Şırvanlının

doğum gününə həsr olunub

 ŞİRVANLI SOLMAZ

Mənimçin əzizdir dostun hər birı,

İstər kişi olsun istərsə  qadın.

Qəlbimdə yazmışam amma bacı tək,

Şirvanlı şairə Solmazın adın.

Qələmi gah şimşək ,gah da yel olur.

Təbi şəlalədir , coşub çağlayır.

O, gah çaya dönür, gah da sel olur          

Misralar  gah gülür gah da ağlayır

Elin sevincini, qəmini duyan.

Bir ürək gəzdirir sinəsində o.

Gah mülayim olub, gah edib üsyan,

Durub Poeziya keşiyində o.

Onu təbrik edir  el, oba bu gün.

“Mübarəkdi doğum günün” deyərək

Səhhətim qoysaydı  şirvana gəlib,

Başına ələrdım əlvan gül-çiçək

Gülnar müəllimənin dogum

 gününə həsr edilmişdir

DOĞUM GÜNÜN MÜBARƏK

Doğum günün mübarəkdir a Gülnar

Altmışın yanında beş də bitirdin.

Əməyinlə bəhrələndi uşaqlar,

Çoxlu sayda tələbələr yetirdin

Üçü sənin zəhmətnin bəhrəsi,

Qızlarındır üzləri gül  çöhrəsi.

Gözəl nəvələrın fidan pöhrəsi,

Onları da sən ərsəyə  gətirdin.

Ulu  Tanrı qoy canına dəyməsin.

Qamətini külək, bopan əyməsin,

Yüz yaşacan əcəl qapı döyməsin,

Qoy görsünlər, sən də yüzü ötürdün

MƏHƏBBƏT

Biz axı, əvvəllər belə deyildik,

Var idi, şairə, sözə məhəbbət.

Hər kəs bəsləyərdı öz ürəyində,

Gizlicə sevdiyi qıza məhəbbət.

Saxlayardıq qız gəlinin hörmətin,

Qoruyardıq ləyaqətin, ismətin.

Bilərdik hər işin məsuliyyətin,

Dönməzdi qəlblərdə buza məhəbbət.

Sevgi:- Nə oyundur, nə ani həvəs,

Nə döyüş meydanı nə də bəhsə-bəhs.

Əngəl törədərək bu eşqə əbəs,

Qoymayaq yolundan aza məhəbbət.

Gəlin biz, sevincdən ağlayıb gülək,

Ürəyə yol tapsın, xoş arzu,dilək.

Seirin, sənətin qədrini bilək,

Qoy artsın, aşıqa, saza məhəbbət.

Soyumuz kökümüz unudulmasın,

Yad notlar ürəkdə yuva salmasın.

Muğamatım xanəndəsiz qalmasın,

Meyl etməsin, roka, caza  məhəbbət.

Deməyin,qocalıb, Oqtay çaşıbdır,

Sevgidən ömürlük uzaqlaşıbdır.

Vətən  sevgisiylə qucaqlaşıbdır,

Ölsə həsrət qalar,naza məhəbbət.

Şirvanın dəyərlı şairəsi  bacım Solmaz Şirvanlının major notlar üstə 

köklənən“Neynim” şeirinə cavab olaraq: - Əziz bacım, Tanrının verdıyi -

“Nemət”, vermədıyi - “Hikmətdir”. Bunun sirrini isə ondan başqa bilən

yoxdur. Unutmayaq ki, tanrı böyükdür, rəhmi, mərhəməti isə sonsuzdur.  

TEZDİR ÖLMƏYƏ

Tanrı səni yaradıb,

Şevinməy, gülməyə.

Kədərini gizlədib,

Fərəhini bölməyə.

Sən ucalan başımız!

Bizim qız qardaşımız!

Axanda göz yaşımız,

Tez gəlirsən silməyə.

Qəlbi coşqun dənizsən,

Müqəddəssən,təmizsən,

“Bacı”  kimi əzizsən,

Gəl inan bu kəlməyə.

Xoşdur ömrün, bəm,zili,

Gözəl ötən hər  ili,

Çağırma  Əzraili,

Əldə ölüm gəlməyə.

Şair qəlbdə arzular,

Gələcəyə xoş baxar,

Çətindən məğrur çıxar.

Hələ çox tez, ölməyə!

GETDİN

Altı aydır hıcran qəddimi büküb,

Qəlbimin parasın qopardın getdin!

Ömrümə o gündən qaranlıq çöküb,

Ümüd çırağımı apardın getdin!

Soldu gülzarımın çiçəyi gülü,

Nərgizi, laləsi, süsən sünbülü,

Artdı əzab verən dərdı, müşkülü

Bağımda əbədi bahardın, getdin!

Təbimə güc idin, şirin sözümdün ,

Ədalət carçısı, görən gözümdün,

İçimdə sən idin, üzdə özümdün,

Yaşam tərzimizə meyardın, Getdın!

Mənə dəstək idin çətin anımda

Köməyim olurdun durub yanımda,

Az, çox qazandığım bu ad-sanımda,

Zəfərə çağıran şüardın, getdin!

Həyatda ən halal qismətim səndin,

Eşqim, səadətim, qüdrətim səndın,

Ləyaqət adlanan zinətim səndın,

Vəzndə ən yüksək əyardın, getdın!

Daha ürəyimdə qalmayib təpər,

Bu dərdə-ələmə ürəkmi dözər?

Təbib də, Loğman da eyləmir səmər,

Sən olsan, bir əlac tapardın, getdin!

Şirvan elinin dəyərli şairəsi əziz bacım Solmaz  Şirvanlının Watsap

ilə göndərdiyi “Mən Təbrizə gələndə” şeirini dinləyib bu haqqda ona

öz arzularımı bildirdikdən sonra o da  səsli mesajında  öz kövrək hissləri 

ilə  minnətdarlığını bildirdi, bu dəfə isə mən kövrəldim, özü də lap uşaq kimi.

Beləliklə şairlərin kövrək qəlblərİ haqqinda bir qoşma yarandı.      

KÖVRƏK OLAR BELƏ İNSAN

Qəlbində vardırsa vüsal həsrətı,

Vətən məhəbbəti, el məhəbbəti,

Saxlayırsa bacı, qardaş hörməti,

Kövrək olar belə insan həmişə..

Xoş söz ilə dostu salar  yadına,

Dar macalda tez yetişib dadına,

Hər cümləsi qurban olar adına.

Kövrək olar belə insan həmişə.

Sevincini bölmək üçün tələsər,

Dürüst olar hər işində, müxtəsər,

Dost sözünü kəsəndə də, bal kəsər.

Kövrək olar belə insan həmışə.

Arzuları qanadlanib quş olar,

Söz- söhbəti dinləyənə xoş olar,

Süfrəsində hər nə yesən nuş olar,

Kövrək olar belə insan həmışə.

Şair, təbin misralarla süzülər,

Dildən çıxıb vərəq üstə düzülər,

Oqtay,demə birdən ürək üzülər,

Kövrək olar belə insan həmişə.

Kövrək olar şair olan həmişə.

     GEC OLUR ARTİQ

Gözü bu dünyadan doymayan insan,

Bir şeyi dərk edə bilmir heç zaman,

Dünya Karvansara , o isə mehman,

Dərk edib biləndə gec olur artıq.

Həyat ucuzlaşıb, ömür qısalıb,

Nə toyun, nə yasın urvatı qalıb,

Vicdanın, etiraf səsi ucalıb,

Qəlbini dələndə, gec olur artıq,

O qədər qarışır həyatda  başın,

Yad olur tamamən bacı qardaşın,

Tənə eyləyərək dostun sirdaşın,

Arxanca güləndə, gec olur artıq.

Çalış, öz səhvini görəsən özün,

Düz olsun ilqarın, düz olsun sözün,

Peşiman olaraq bir ağlar gözün,

Yaşını siləndə, gec olur artıq.

Qohumun, qonşunun qiymətini bil,

Yasında ağlayıb, büsatında gül,

Zəkatı, Xumsunu öz vaxtında böl,

Sonradan böləndə gec olur artıq.

Yaşamaq nə qədər olsa da gözəl,

Pis əməllər ona  gətirər xələl,

Heç nəyi conraya saxlama, əcəl,

Qəfildən gələndə, gec olur artıq.

Oqtay deyər dolu saxla xurcunu,

Qılaraq namazı tut orucunu,

Vaxtında ver valideynin borcunu,

Əzrail gələndə, gec olur artıq.

Gözəl Şamaxının dəyərlı şairı,el anasSolmaz Şirvanlının

“İlın Vətənpərvər şairi adı ilə təltif edılməsı münasibəti ilə

ona ərməğan edırəm.

İLİN VƏTƏNPƏRVƏR ŞAİRİ

Şəhid anaları şeirlərinlə,

Təsəlli tapırdı, sən əriyirdin.

Əlində qılinc tək iti qələmin,

Aşıb sərhəddləri sən yeriyirdın.

Hər şəhid anası, sənə bir bacı,  

Hər şəhid atası qardaşın olub.

Bayrağa bükülmüş şəhid tabutu,

Dönüb  gözlərində göz yaşın olub.

Vətən torpaqları azad olunca

Hər şəhidə şeir qoşan  şairəm.

Vətən acısının ağrılarından,

Şəhid laylasını qoşan şairəm.

Duaların ilə qələbə çaldıq,

Şirin arzuların açdı gül-çiçək.

Zəfər bizim oldu, gülümsə daha.

Qələbəmiz mübarəkdir, mübarək!

Bilirik, 44 gün, gündə yüz kərə,

Şirvanlı Solmazın bağrı qanadı,

Elə bunun üçün ona verıldı,

“İlin Vətənpərvər Şairi” adı.

 A DÜNYA

Az qalır dayana sinəmdə ürək,

Yıxıb sürüdürsən, bizi a dünya!

Cövrünü artırır günbə-gün fələk,

Hara aparırsan bizi, a dnya?!

Düz sözü deyənin kəsilir dili,

Başına sovrulur ocağı, külü,

Solur  baxçasının çiçəyi-gülü,

Hara  aparırsan bizi, a dünya?!

Uşağa evdə iş buyurmaq olmur,

Qəlbləri sevgiylə doyurmaq olmur,

Haramı halaldan ayırmaq olmur,

Hara aparırsan bizi, a dünya?!

Aılə saxlayıb qorumaq çətin,

Gərəkdir olasan, mətindən-mətin,

Durmuşuq önündə bu əziyyətin,

Hara aparırsan bizi, a dünya?!

Çörək atlı olub, biz də, piyada,

Qalmışıq  yoxuşda, düzdə pıyada,

Minik yox , qaradir üz də piyada,

Hara aparırsan bizi, a dünya?!

Övladlar nəsihət eşitsin gərək,

Ətəklər olmasın gödəkdən-gödək,

Sinələr acıqda, görsənir göbək,

Hara aparırsan bizi, a dünya?!

Analar qızına xəyanət edir,

Bacılar ər üstə bir-birin didir,

Bilən yoxdur, həya nədir, ar nədir,

Hara aparırsan bizi, a dünya?!

İnan, düşündükcə olursan çaş-baş,

İnsanlar cinsını dəyişir, qardaş

Tanrı da yağdırmır, başımıza daş,

Hara aparırsan bizi, a dünya?!

Hələ qarşıda var böyk dərdımiz,

Vahid Azərbaycan qurmalıyıq biz,

“TURAN” eşqi ilə vurur qəlbimiz,

Hara aparırsan bizi a dünya?!

Nə qədər üç rənglı bayrağımız var,

Şanlı Türk Xalqı tək dayağımız var,

Düz yolu göstərən mayakımız var,

Hara aparırsan bizi a dünya?!

Oqtayam qəlbimi üzür bu təlaş,

Olmayaq, vətənə vecsiz vətəndaş,

İmkan ver millətım eyləsin savaş,

Hara aparırsan bizi a dünya?!

 NEYLƏYİR

Əməldə saleh olmayan,

Əqli - kamalı neyləyir.

Yamanlıq olsa niyyəti,

Şırin xəyalı neyləyir.

Məkrliyi yetməz sona,

Gündə girər əlli dona, 

Haram asan gələr ona,

Çətin halalı, neyləyir.

Fani dünya müvəqqəti,

Sevməz düzü, ədalət,

Əgər yoxsa səxavəti,

Dövləti malı neyləyir.

Həyatda yerin bulmasa,

Yaxşı adla ucalmasa,

Camalı göyçək olmasa,

Yanaqda xalı neyləyir.

Bəd niyyətli olsa əməl,

Ömür solub olar xəzəl.

Dili zəhər olan gözəl,

O mahcamalı neləyir.

Ömür su tək axıb gedən,

Cavanlığı ötüb gedən,

Əllidə yorğalıq edən,

Zurna-qavalı neyləyir.

Əkizdirlər, xeyirlə şər,

Bilir bunu cümlə bəşər,

Bir gün gələn,bir gün köçər,

Cahı-calalı neyləyir.

Ölüm gəlir səs-səmirsiz,

Biriyçin – gec, biriyçin – tez.

Apardığı beş arşın bez,

Tirməni, şalı neyləyir.

Bacım Zemfiranın “70” yaşına

yazılmış yubiley təbriki 22.06.21

“90” YAŞA “100” YAŞA

Yaş üstünə yaş gəlir,

İlbə il ucalırıq.

Hərdən də gileylənib,

Deyirik:- qocalırıq.

Bəyənmirik, rəngini,

Dünyanın pərsəngini,

Biz nəçiyik, dəyişək,

Həyatın ahəngini.

Ötüb gedir illərı,

Solur ömrün güllərı

Ağardırıq bilmədən,

Şəvə kimi telləri.

Bəzən insan unudur,

Həyat qanunu budur,

Bir də xəbər tuturuq,

Cavanlığın sonudur!

Dərd eyləmirik qəti,

İtirib bu neməti,

Əvəzındə tapırıq,

Aılə səadəti.

Sevgidən çələng hördün,

Bacım, bu günü gördün,

Ana ləyaqətinlə,

Layiqli ömür sürdün.

Xoş  səsin ünün oldu,

Toyun, düyünün oldu,

Gəlib yetmişə çatdın,

Yubiley günün oldu.

Nə xoşdur bu anların,

Sevinir dostun yarın,

Dayanıb qulluğunda,

Gəlınin, oğlanların.

Bu həyatda düz yaşa,

Sona kim süz yaşa,

Gün olsun ki, çatasan,

“90” yaşa, “100” yaşa!

Nəvəm Nərminin Bakı  Dövlət Universitetinə

qəbul olunması münasibəti  ilə, onun tımsalında

bütün tələbə adına layiq görülən gənclərimizə

həsr  edirəm. Bakı şəhərı. 04.09.21

TƏLƏBƏ ADINIZ MÜBARƏK

Ali Mktəblərə qəbul olanlar!

Yolnuz həmişə gül-çiçək olsun!

Elmə doğru addımlayan cavanlar,

Tələbə adınız mübarək olsun!

Gələcəyin müəllimi, həkimi,

Geoloqu, mühəndisi, alımi,

Tarixçisi, ictimai xadımi,

Tələbə adınız mübarək olsun!

Elm dəryasında  üzün həmişə,

Çətinlik olanda dözün həmişə, 

Qürurla  şərəflə gəzin həmişə,

Tələbə adınız mübarək olsun!

Vətənə savadlı oğul-qız olun,

Yağıya,düşmənə amansız olun,

Şanlı bayrağımda ay-ulduz olun,

Tələbə adınız mübarək olsun!

Məşədi Tahir İmranoğlunun

”60” illik yubileyinə həsr olunub.

 Bakı. 5 Oktyabr 2021-ci il

ALTMIŞ YAŞIN MÜBARƏK        

Altmış yaşın mübarəkdir, Məşədi,

Qoy qəlbinin arzuları çin olsun/

Ömür vəfa etsın qırx il də sənə,

Qismətın həmişə toy düyn olsun

Yaxşı dostsan  dostlarımın içındə

Ön cərgədə, ön sırada durursan.

Şeirımdən qəzəlımdən güc alıb,

Sevgi dolu ürək olub vurursan.

Mənim poeziyam sənin  səsində

Bu gün qulaqlarda nəğməyə dönür,

Az çox o yazdığım, şeirim  qəzəlim,

Sayəndə yaşayır, ikinci ömür

Demə ömrün yoxuş çıxan anıdır,

Yorulmadan çalış düzə çatasan.

Arzum budur, bu şuxluqla elə sən,

Səksənə, doxsana , yüzə çatasan

NƏ VAR Kİ

Açılmayan sirrləri var dünyanın,

Hikmətini bilən olsa nə var ki.

Ağladanda göz yaşını gizlədib,

Güldürəndə güülən olsa nə var ki.

Nəfsimizin iştahını güdürük,

Eyni səhvi, dəfələrlə edirik,

Lovğa-lovğa əyri yolla gedirik,

O düz yola, gələn olsa nə var ki.

İnsanlıq seçılır məhəbbətindən,

Varlının qorxusu yoxdur çətindən,

Ayırıb bir qədər öz sərvətindən,

İmkansızla bölən olsa nə var ki.

Başımızın dərd ələmi nədən çox?

Quru sözlə canın fəda edən çox,

Canın verib doğmasına gedən yox,

İstəyiylə ölən olsa nə var ki.

QORUYAQ ONU

Məhəbbət dillərın şirin sözüdür,

İşıqlı sabaha baxan gözüdür.

Eşqin təlatümlü bir dənizidir,

Qoruyaq, insanlar, qoruyaq onu.

Ürəkləri dərdə salan da odur,

Ağılları başdan alan da odur.

Vüsal nəğməsini çalan da odur,

Qoruyaq, insanlar, qoruyaq onu.

Onu yaşatmağa bəs etmir ömür,

Bəzən xəzan vuran yarpağa dönür.

Bəzən gec alışır, amma tez sönür,

Qoruyaq, insanlar, qoruyaq onu.

Vəfa dostu olsun,riya düşməni,

Azaldaq başından dumanı, çəni,

Oqtayam, bu yaman qorxudur məni,

Qoruyaq, insanlar, qoruyaq onu.

BACI DAĞI

Fələk bu nə dərddir, necə ələmdir,

Gətirdin bu qədər başımıza sən.

Cavan bacımızı alıb apardın,

Susadın gözlərdə yaşımıza sən.

Bizim aılədə sonbeşik bacım,

Hamının dərdinə ağlayacaqdı,

Həyata əlvida söyləyəndə biz,

Başına qara şal bağlayacaqdı.

Bu nə tale oldu,bu necə qərar?

Onu dərdə salıb qocaltdın bizi,

Deyirdik , o, bizə yas tutub ağlar,

Ona matəmində ağlatdın bizi.

Körpə nəvələri başına yığıb,

Doyunca sevinib gülə bilmədi,

Xəstə vücuduna baxıb əridik,

Amma əlimizdən heç nə gəlmədi.

Qirx gündür, öldürür bizi bu həsrət,

Bacı can, bilirəm soyuqdur məzar.

Söykən nənəmizin məzar daşına,

Onun hərarəti səni qoruyar.

2021 ci ilə əlvida şeiri

BU İL DƏ BELƏ GETDİ.

Çoxlu acı xatirələr,

Qəlbimizdə əkdi, bitdi.

On iki ay ömrümüzdə,

Nə istədi onu etdi,

Bir il də bax, belə getdi.

Oyun açdı başımıza,

Zəhər qatdı aşımıza,

Yamaq oldu yaşımıza,

Nə yaxşı ki,sona yetdi,

Bir il də bax, belə getdi.

Torpaqlar olsa da azad,

Göstərirdi düşmən inad,

Azlmda fitnə-fəsad,

Neçə şəhid qurban etdi,

Bir il də bax, belə getdi.

Zalım oldu fələyimiz,

Çin olmadı diləyimiz,

Paralandı ürəyimiz,

Elə bildik qiyamətdi,

Bir il də bax, belə getdi.

Bahalaşma həddin aşdı,

Xalq bazardan uzaqlaşdı,

Dövlətlilər ayaqlaşdı,

Kasıbçın bu fəlakətdi,

Bir il də bax, belə getdi.

Bədbəxtlikdi bizi basıb,

Kim dözməyib,özün asıb,

Sevinərdi görsə kasıb,

Xörəyini bir gün ətdi,

Bir il də bax, belə getdi.

İnsan olub öyünmədik,

Dözdük, amma deyinmədik,

Çilpaq qalıb geyinmədik,

Varlıda şal, bizdə çitdi,

Bir il də bax, belə getdi.

Hər çətinə vardır əlac,

Tanrısına olub möhtac,

Oqtay da yatdı qarnı ac,

Üstünə də bayraq örtdü,

Bir il də bax, belə getdi.

Təzə ili salamlayaq,

Gəlib bizə olsun dayaq,

Köhnə ildən uzaq olaq,

Gecə gəlib gecə getdi,

Bir il də bax, belə getdi.

BABALAR

Ailənin sönməz odun, ocağın,

Öz köksündə daim çatar babalar,

Zəhmətinin bəhrəsində həmişə,

Halallığı uca tutar babalar.

Əsirgəməz şöhrətindən, şanından,

Uzaq düşməz övladların yanından.

Nəvələrçin keçər belə canından,

Özlərini oda atar babalar.

Hər addımda nəvələrə can deyər,

Kəlmə başı, " Ay baba quban" deyər,

Töhmət edəndə də, mehriban deyər,

İradına, bal da qatar babalar

Nəfsini qoruyar haramı görməz,

Ömründə kimsənin haqqına girməz,

Dərdını gizlədər büruzə verməz,

Fərəhını, ucuz satar babalar.

Ümüdsüzə gərək olub hay verər,

Öz ömründən haqq verər , say verər,

Son tıkəsin səxavətlə pay verər,

Yeməz, gecə ac da yatar babalar.

 QOCALİQ  

Qapını, bacanı bağlasan da sən,

Gəlib pəncərədən girər qocalıq,

Diz çöküb önündə ağlasan, həmən.

Yazıq görkəminə gülər qocalıq.

Saç-saqqal ağarar bəyaz qar kimi,

Səsin xırıldayar sınıq tar kimi,

Ağacdan asılan çürük bar kimi

Səni qurd-quşa yem, edər qocaliq.

Gözlərinin nuru bir gün çəkilər,

Çürük dişlər birər-birər tökülər,

Minər səni, qamətin də bükilər,

Yəhərsiz, palansız sürər qocalıq.

Orqanların bir-bir çıxar sıradan,

Ayıra bilməzsən ağı qaradan,

Qarışmaz işinə, Uca Yaradan,    

Çəkib səni, küncə dirər qocalıq.

Dost-tanışın yavaş-yavaş azalar,

Susqunlaşıb, baxmaz sözə əzalar,

Zaman gələr,ölüm hökmün yazılar,

Fərmana da, xitam verər qocalıq.

 BAĞIŞLA ALLAH

Bir ömür az imiş ucalmaq üçün,

Həyatı yaşayıb kam almaq üçün,

Sən demə tələsdik, qocalmaq üçün,

Çalışdıq, vuruşduq, biz sənə pənah,

Bağışla, nə olar, bağışla Allah.

Hədər yerə cavanlığı ötürdük,

Qədrini bilmədik, tez də itirdik,

Ömür bağçamızda qanqal bitirdik,

Bəzən düşünmədən eylədik günah,

Bağışla, nə olar, bağışla Allah.

Yaralandı neçə dəfə qəlbimiz,

Paraladıq neçə-neçə qəlbı biz,

Görünmədi gözümüzə səhvimiz,

Fərqinə varmadıq, olmadıq islah.

Bağışla, nə olar, bağışla Allah.

Həyat bizi sınadıqca barışdıq,

Hər çətinə,hər əzaba alışdıq,

Başımızı girləməyə çalışdıq,

Hərdən nəfsimizə güc gəldi tamah,

Bağışla, nə olar, bağışla Allah.

Beləcə ömürü sovurduq bada,

İbadaət, itaət düşmədİ yada,

Günahkar qulunuq indi dünyada

Əşhədu ən lə iləhə illəllah,

Bağışla,  nə olar, bağışla Allah.

      2. SATİRİK VƏ TƏNQİDİ

       ŞEİRLƏR  

FƏHLƏ  

Sabir bunu düz söyləmiş idi, o zamanlar.

Ac fəhlə, o gündən özün insan sana bilmir.

Qəflət yuxusundan hələ də yox oyananlar,

Yatdıqca yatir, dərd yük olur vicdana bilmir.

Bir parça çörək atlı olub, fəhlə piyada.

Pullar ələnir başlara, bir başqa səmada.

Yaxşı yaşayış fəhləyə qismətdi röyada,

Röyada  da  gördüklərinə aldana  bilmir.

Arvad nə qədər danlasa da, ağlına batmır.

Ruzi dalısınca qaçır, amma ona çatmır,

Qol, qıç o qədər ağrıyır,axşam daha yatmır.

Sönmüş ocağı tüstülənir, odlana bilmir.

Bir pencəyi var , cin belə hürkər onu görsə.

Aylarla qalar ac,pulunu dərmana versə.

Vaxtsız qocalar ömrü bu minval ilə sürsə,

Ölməklə çatar, zülm, səfalət, sona bilmir.

Son mənzil üçün beşcə metr ağa bükərlər.

Qəbrə uzadıb üstünü möhkəmcə tikərlər.

Varsa qohumu qardaşı,göz yaşı tökərlər,

Ehsan verilır, ya ki verilmir ona, bilmir.

BURALARDAN GETMƏYİM

                GƏLİR

Eşidin insanlar  bu dərdim nədir.

Qırmızı yalanlar baş alıb  gedir.

Bu saxta təriflər qəlbimi didir.

Heç kim həqiqəti görə bilməyir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Düzəlməli  problemlər nə qədər.

Sürünürük  əllər qabar, alın tər.

Səfalətlə olur, ömür puç, hədər,

Yaşayış bir həsir,bir Məmmədnəsir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Ədalət adlı şey, yox bu ölkədə.

Rüşvətxor, qaniçən, çox bu ölkədə.

Düz sözə tuşlanır, ox bu ölkədə,

Mən  deyım, dinləyin bunları bir-bir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Torpaqlar işğalda, Vətən dardadır.

Erməni yurdumda atın oynadır.

Hücum vaxtı çatib, əmri hardadır?

Bizimki ya Vətən, ya da kəfəndir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Elan eyləmirikk düşmənə savaş.

Yagdırmır Allah da başımıza daş

Ana vətənimə vecsiz vətəndaş,

Olmaqdan imtina etməyim gəlir,

Vallah buralardan getməyim gəlir

Bezdirib  ATƏT-in hər işi bizi.

Yad  təşkilatların gəlişi bizi

Qurtarsa  qurtarar hərb işi bizi,

Əsgər şəhid olur! Nə atəşkəsdir!

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Əskər ailəsi diqqətdən kənar.

Şəhid anasının qəlbində qübar,

Dul şəhid arvadı gözləri ağlar,

Nişan üzüyünü  lombarda verir.

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Qəhətdir iş yeri, güvənmək üçün.

Qorxur gənclərimiz evlənmək üçün.

Onda əlac qalır dilənmək üçün,

Sahə polisindən satın alsın yer.

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Kimi, iş qurmaqçın kredit alır,

Başını bilmədən qovğaya salır.

Sonra müflis olub ümidsiz qalır,

Kredit  borcunu verə bilməyir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Soyuq qışa dönür o zaman bahar.

Hey qötür- qoy edib, ağlayır zar-zar.

Axırda yadına düşür intihar,

Yaxşı ki, ucuzdur, sabunla kəndir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Kimin  imkanı var, verib  pulunu,

Villa  tikib  kəsir xalqın yolunu.

Gözü görmür nə sağinı, solunu,

Qonşunun günəşin, havasın kəsir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Məmur,  şikayətə başın bulayır.

Dövlət büdcəsini çapıb talayır.

Oturub kürsüdə haram pul sayır

Bütün  nazirlərlə olublar əlbir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Yeraltı, yerüstü sərvənimiz bol.

Satirıq xaricə, hörmətimiz bol.

Məvacib az para, zəhmətimiz bol,

Neftdən, qazdan bizə gəlməyir xeyir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Vəkillər bulayır məclisdə saqqal.

Kimisi  tülküdür, kimisi  çaqqal,

Müəllimlər, həkimlər bazarda baqqal,

Təhsil və səhiyyə qara gündədir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Ədəb, ərkan keçib arxa  plana

Yiyəsis  kanallar bitib yan-yana.

Diktorlar─ sərpayı, efir─toyxana.

Əxlaqsız əxlaqdan moizə edir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Tarif şurasının işi yamandır.

Verdiyi  hər qərar ahü-fəğandir.

Di gəl  görüm, ailəni dolandır,

Çixib kəlləçarxa qiymətlər  gedir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Bu şura dediyi sözündən dönmür.

Deyir qalxan qiymət bir daha enmir.

Tariflər od tutub yananda  sönmür,

Yenə də, bu xalqdan çıxmır səs-səmir.

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Yazıq pensiyaçı qalıbdir nalan.

Yari ac , yarı tox sürür güzəran

İşdi azarlasa almaqçın dərman,

Qohumdan , tanışdan kömək gözləyir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Təcili yardıma zəng eləyirsən.

Gəlib sağaldarlar bəlkə, deyirsən.

Onlar gələnəcən, artıq ölürsən.

Fələk ələkləyir əlində xəlbir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Bu dünyanın işi alverdir, al, ver,

Od qiymətinədir qəbir üçün yer.

Mollası, kəfəni, məscid, mürdəşir,

Ölü yiyəsində qoymayır səbir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

Gördünüz, çox əyər əksiyimiz var.

Sayıb sadalasaq qurtarmır bunlar.

Cəhd edir ölkədən  getsin insanlar,

Deyirəm  düzələr, gəlir tək səbir,

Vallah buralardan getməyim gəlir.

 Şair Qurban Təbiətoğluna nəzirə

DÖZMƏZSƏN ŞORANA VİRUS  

Haqqında nə qədər yazıldı dastan,

Sən  isə gəlmədin imana virus.

Xalqımı sınağa, çətinə salma,

Basma ayağını bu yana virus!

Hər yerdə bahalıq baş alıb gedir,

Dəllallar hamısı öz cibin güdür.

Onlar nə bilirlər, bu vicdan nədir?

Bəlkə sən gələsən vicdana virus!

Çoxalıb halala haram qatanlar,

Vıcdanı, şərəfi ucuz tutanlar,

Sarımsaq satanlar, maska satanlar,

Qoyacaq  ölkəni virana virus!

Utan bir adından, utan tacından,

İbrət al, o fağır “Qrip” bacından.

Onsuz da qırılır çoxu acıəndan,

İlişmə yerindən durana virus!

Bu millət özünə “Vəkil” seçəndə,

Yayıldı “Virus” lar şəhərə, kəndə.

Nə cürət eləyib, gəlirsən sən də?

Gəl çıxma onlarla tarana virus!

Mən sənə söylədım, sözun düzünü,

Virussan, hər nəsən, yorma özünü.

Bizim Abşerona tutma üzünü,

Bu eldə dözməzsən şorana virus!

Kimə xox gəlirsən, karona virus/

 2019 –cu il Parlament seçkilərı günündə

 seçki məntəqələrində  müəllm adına ləkə

 gətırən bəzi  müəllimlərin saxtakarlıq

  hərəkətlərinə etiraz                                      .

SAXTAKAR MÜƏLLİM

Müəllim adına ləkə gətirdin,

Seçkiyə haramlıq qatan müəllim!

Hörmətini, izzətini itirdin,

Şərəfini pula, satan müəllim!

Örnək olmalıydın sən şagirdlərə,

Bir gözlə baxmadın namizədlərə.

Biganə qalaraq xeyirə, şərə

Çirkabın içində batan, müəllim!

Necə baxacaqsan xalqın üzünə?

Tədris vaxtı şagirdlərin gözünə,

Nə eylədin, özün etdin özünə,

Ay fil qulağında, yatan müəllim!

Unutdun Vətənə  sədaqətini,

Saldın uçuruma  öz  millətini,

Qoruya  bilmədin ləyaqətini,

Saxtalığa imza, atan müəllim!

Xaıqın haqq səsini əlindən aldın,

Saxta bülletenlər qtuya saldın.

Saxtakar  müəllim! Tarixdə qaldın!

Çirkin muradına, çatan müəllim!

Bir gün, haqq-ədalət yeyəcək səni,

Vicdanın ayılıb, döyəcək səni

Gələcək nəsillər söyəcək səni,

Vətən qarşısında, utan müəlli

ŞEYTAN YOLDAN ÇİXARDI

Seytana qul olanlar yaman basib hər yanı,

Çapıb talayır onlar gördüyümüz dünyanı,

Nəfsiylə bacarmayan olub onun qurbanı,

Sataraq vicdanını, harama əl apardı,

Dedi ki, günahsızam,şeytan yoldan çıxardı.

Millət vəkillərinin hamısında bir azar,

Çoxları qoca baqqal, milli məclissə, bazar

Neçəsi zəbt eyləyib dənizı çəkib hasar,

Sanki babalarından qalan mirasdı - vardı,

Deyir:– neyləyim axı, şeytan yoldan çıxardı.

Biznes qurub Mersedes aldı rüşvət puluynan,

Sərxoş halda  maşını sürdü gələndə toydan,

Amansız bir qəzanın qurbaı oldu üç can,

Doqquz il iş verdılər, beş il yatıb qurtardı,

Dedi − içən deyildim, şeytan yoldan çıxardı.

Rüşvət alan məmurun  kəssəydilər qolların,

Zalmlar harınlayıb, azmazdılar yolların,

Düşərdi məzənnəsi Yevro ilə Dolların,

Bolluq baş alıb gedər, bazar ucuzlaşardı,

Deyən olmazdı, məni şeytan yoldan çıxardı,

QEYBƏT OLUR WATSAP İLƏ

Android necə ki, kəşf  olunub,

Hüsnünə rəğbət olur Watsap ilə

Günbəgün səsli mesajlar çoxalıb,

Onlara diqqət olur Vatsap ilə.

Köhnələr xeyli çıxıblar sıradan,

Qazanır, indi də Ayfon yaradan.

Hərə bir yolla tapıb pul paradan,

Alaraq rahət olur Watsap ilə.

Bir azardır girişib canımıza,

Zəlilər tək susayıb qanımıza.

Baxmiriq hərdən öz imkanımıza,

Günümüz zülmət olur Watsap ilə.

Daha aşıq olana yoxdu xətər,

İstəsə kamına bir anda yetər.

Bir dənə səsli mesaj yazsa əgər,

Deməyə cürət olur Watsap ilə.

Kim bu gün dostluğu qiymətli sayır,

Yad edib, dostunu tez-tez arayır,

Bu zaman canlı görüntü yarayır,

Çox şirin söhbət olur Watsap ilə.

Çoxları indi qulaqciqla  gəzir

Bahalı Ayfon alıb, göylə gedir,

Qız gəlin, qaynananı təhqir edir,

Nə qədər qeybət olur Watsap ilə

Evdə övlad anasın dəng eləyir,

Sözə baxmır,vuruşub cəng eləyir,

Ana da tez ərinə zəng eləyir,

Uşağa töhmət olur Watsap ilə.

Laqeydlik eyləyirik hər birimiz,

Gedir əldən tamam adətlətimiz,

Düşür hörmətdən ölümüz,dirimiz,

Mərhuma rəhmət olur, Watsap ilə?

Yatmışıq, durmağa cəhd eyləmirik

Yurdumun sərvətinə çoxdu şərik

Susuruq, haqqı niyə söyləmirik?

Zalimə lənət olur Watsap ilə?

Naləsi ərşə çıxır torpağımın,

Qarabağ adlı o cənnət bağımın,

Cavabın kim verəcəkdir yağının?

Kişidə qeyrət olur Watsap ilə?

BİLMİRİK       

Tez-tez başımıza gəlir bu oyun,

Yaxşılardan pisi seçə bilmirik.

Bizə buna görə deyirlər “qoyun”

Həyatımız dönür, heçə bilmirik!

Qanə qarışıqlar ocaq başında,

Deputat seçirik, yetmiş yaşında.

Hamı, analoqsuz söz savaşında,

Yaxşısı az, pisi neçə, bilmirik!

“Qarabaq bizimdir” bu sözdə qalıb,

Qız – gəlinlər, əsirlikdə qocalıb.

Ahımız, naləmiz ərşə ucalıb,

Sərhədlərı aşıb, keçə bilmirik!

Sərvətimiz yad əllərlə talanır,

Bədxahlar  obamda rahat dolanır.

İsa bulağımın, suyu bulanır,

Özümüz bir udum içə bilmirik

Erməni xalqının mənfur obrazı,

Dönüb ot – alağa hamı narazı.

Niyə  əlimizə alıb dəryazı,

Bu otu – alağı,  biçə bılmirık.

Qəlbimi niyələr dağıdıb didir,

Niyə  hücum əmri belə gecikir?

Hamı bu nisgillə dünyadan gedir.

“Niyəsiz” dünyadan köçə bilmirik?

DANIŞIR  

Ya  Rəbb, bu bəldan gəl qurtar bizi,

İmansızlar ibadətdən danışır.

Bilmir mənasını “ İslam” sözünün,

Bu hikmətdən bu qüdrətdən danışır.

Beş - altı surəni əzbərləyənlər,

Lə ilahə, illəllahu  deyənlər

Gecə - gündüz haram ruzi yeyənlər,

Utanmayır, şəriətdən danışır.

Belində silahı, çiynində paqon,

Bilmirsən mömindir, yoxsa ki, pijon.

Çox dərinə getmə, çıxar şpion,

Ölkəsinə məhəbbətdən danışır.

Rüşvətxor vəkillər−millətçilikdən,

Qudurğan polislər−dövlətçilikdən,

Biqeyrətlər isə−qeyrətçilikdən,

Uşaq−muşaq  siyasətdən danışır.

Övlad qənimidir, öz, baş tacının,

Kitabın oxumur qardaş bacının,

Qonşusu acından ölür Hacının,

Dindirəndə səxavətdən danışır.

Bu torpaqlar çoxmu əsir qalası?

Görən alınacaq Şuşa qalası?

Şəhid olur, kasıbların balası,

Məmur oğlu, dəyanətdən danışır.

Xəyallarım yenə aşıb daşıbdır,

İnanıram, zəfər yaxınlaşıbdır!

Demə Oqtay, qocalıbdır, çaşıbdır,

Qələbəyə zəmanətdən danışır. 

SEVƏRSƏN BU DÜNYANI

İnsan ki, nəfsinə olmadı hakim,

Bir anlıq incitməz onu vicdanı,

Əgər bacarmasan özünlə özün,

Əlbətdə sevərsən sən bu dünyanı.

Sevərsən haramı, öz malın kimi,

Doğma  övladların, əyalın kimi.

Şirin arzuların, xəyalın kimi,

Əlbətdə sevərsən sən bu dünyanı.

Hər bir istəyinə çata bilirsən,

Misi qızıl kimi sata bilirsən,

Yatdıqca qəflətdə, yata bilirsən,

Əlbətdə sevərsən sən bu dünyanı.

Sürüdür ardınca səni bu zaman,

Dəyişir libasın, dəyişir siman,

Tülkü cilidiylə olursan aslan,

Əlbətdə sevərsən sən bu dünyanı.

Nəfsini hamıdan tez oyadırsan,

Şirini əvvəlcə özün dadırsan,

Məzlumun haqqına əl uzadırsan,

Əlbətdə sevərsən sən bu dünyanı.

Əqidən, amalın özün üçündür,

Nəvələrin, oğlun, qızın üçündür,

Günaha bürünmüş iziniz üçündür,

Əlbətdə sevərsən sən bu dünyanı.

Oqtay ümüdünü üzmə tanrıdan,

Təcəlla eyləyər gözlədiyin an,

Arzu istəyinə çatdığın zaman,

Əlbətdə sevərsən, sən bu dünyanı!

2022-ci ilin gəlişinə

həsr olunub. 05.01.22

TƏZƏ İLİMİZ

Iki min iyirmi iki deməyə,

Yatmayır ağızda hələ dilimiz.

Köhnənin əkdiyi rəzalətləri,

Həvəslə suladı təzə ilimiz

Bız arzu edirdik:-“Əmin-amanliq”,

Hökm edər il boyu bu mehribanliq,

Eyləməz millətə daha yamanlıq,

Deyərik:-“Əladı” təzə ilimiz.

İnan, utanıram dediyim sözə

Kaş ki, gəlməyəydik onnan üz-üzə,

Yavan çörəyi də çox gördü bizə,

Tamam dərd-bəladı təzə ilimiz.

Bu da, köhnə ildən geri qalmadı,

Kasıbın qazanı  yenə dolmadı,

Millətin  dərdinə əlac olmadı,

Dərdə dərd caladı, təzə ilimi

3. QƏZƏLLƏR 

★★★★   

Mən də cavanlığımda bir laçın oğlan idım,

Eşqinə sadiq qalan Məcnuni dövran idim.

Odlu məhəbbət idi, qəlbimə hakim mənim,

Arzuları saf, təmiz, bəxtəvər insan idim.

Sonsuz olan eşqimə çoxdu paxıllıq edən,

Sahili görsənməyən, dalğalı ümman idim.

Şeir sənət aləmi məftun edərdi məni,

Əruz olan yerdə mən, sadiqü rizvan idim.

Daima rəğbət olub, məndə sənətkarlara,

Şairə, xanəndəyə, rəssama heyran idim.

Oqtayam az-çox yenə xalqa  tanışdır adım,

Baxma cavanlığımda bu yolda pünhan idim.

★★★★   

Yenə dostlar yığışıblar məni yad  eyləməyə,

Bir qədər dəstək olub könlümü şad eyləməyə.

Onların hər birinə dost kimi qurbandı canım,

Səbəbim yoxdur olardan dəxi dad eyləməyə.

Viran olmuş ürəyimdə  yeri var hər birinin,

Çalışırlar onu mümkünsə, abad eyləməyə.

Neçə vaxtdır ki kədər düşmür uzaq qəlbimdən,

İstəyirlər məni bu qəmdən azad eyləməyə.

Az  qala şeytan imanı alacaqdı məndən,

Yaxşı ki, qoymadılar haqqa cihad eyləməyə.

Bəsdir Oqtay, qəm edib nagüman olma özüvə,

Hələ tezdir, bu qədər dadi-bidad  eyləməyə.

★★★★  

Həsrət çəkirəm, üstümə canan özü gəlsin,

Olsun, nə olar bir gecə mehman özü gəlsin.

Yalvarmiram əsla, eləsin dərdimə çarə,

Hazırdı canım olmağa qurban, özü gəlsin.

Qoy zülfünü zəncir eləyib boynuma salsın,

İstərsə əgər xoşlana bundan, özü gəlsin.

Fərq eyləməz, həsrətdən ölüm ya ki,vüsaldan,

Bir can nədi ki, gizlədim ondan, özü gəlsin.

Onsuz da bu can cismimi  bir gün edəcək tərk,

Əzrail olub almaq üçün can, özü gəlsin.

Cananı yetir Oqtaya, Rəbbim  kömək eylə

Qorxur ki, əcəl verməsin imkan, özü gəlsin,

★★★★  

Sevgidən mən bixəbərdim, sən xiridar eylədin,

Əqlimi aldın tamam  başdan məni xar eylədin.

Ol  qədər cövr eylədin, sandın daha divanəyəm,

Çarəsiz qoydun məni  çöllərdə,  zinhar eylədin.

Çox dolandım ac, susuz məcnun kimi səhraları,

Qəlbimə od vurmağı, hər vəchlə təkrar eylədin.

Günbə - gün öz zülmünə zalım kimi verdın rəvac,

Gözlərin aydın, məni axır ki,  bimar eylədin.

Əl çəkib biganəlikdən, gəlmədin düzgün yola,

Bınəva bildin məni, çox  fani rəftar  eylədin.

Bivəfalıq dərsini kimlərdən aldın bilmirəm,

Amma nalan Oqtayı min dərdə düçar eylədın.

★★★★  

Utanib qızarmayırsan, yenə hər gündə içirsən,

Dostlarla mikrorayonda, ya da Montində içirsən.

Bir əməlli dostların yox, hamı əyyaş və tüfeyli,

Göydən od yağır, kölgə yox, oturub gündə, içirsən.

Keçmisən pivəyə , guya ona rəğbət eyləyirsən,

Qoşulub uşaq-muşaqla, gecələr tində icirsən.

Daşbaşın zadın da yoxdur, havayı deyiıl ki, içki,

Danlayanda evdə arvad, gedib gizlində iiçirsən.

Yaxşı ki, uşaqlarınçın sənə rəhm edır ilahı,

Naşükür tək Allah eşqi yoxdu qəlbində içirsən.

Kaş.özün qanaydın, Oqtay necə pisləyir bu səhvi,

Haram olduğun bilirsən bu bizim dində, içirsən.

★★★★

Xubi rəftarı əgər salmasaydı razı məni,

Çoxdan öldürmüş idi cananımın nazı məni.

Tuti dil, ləbləri qənd, ceyrana bənzər yerişi,

Məst edir davranışı, cəh-cəhi, avazı məni.

Gündə bir on kərə aşiq kimi yoldan eləyir,

Gözləri "hə" desə də, dildə etirazı məni.

Ömrümün fəslini billah dəyişir hər gəlişi,

Cəlb edir həm payızı, həm də qışı yazı məni.

Yanıram şəm kimi, dövrə vurub dairəmə,

Dolanır başıma ki, söndürə pərvazı məni.

Deyirəm, Oqtaya gəl nazını kəm eylə daha,

Etmə gəl, dilbəri - nazəndələrin bazı məni.

★★★★ 

Ləyaqət, ismət insanın üzündə pərdə görsənər,

Qohum, qonşu səxavəti xeyirdə şərdə görsənər.

Hayıf, bəzi qohumların səxavət hissi olmayır,

Bu öylə bir xəzinədir, bir-iki nəfərdə görsənər.

İstər qohum, istərsə dost, vəfasız olmasın gərək,

Vəfa sədaqət kimdə var uzaq səfərdə görsənər.

Əmək ucaldar hər kəsi, əgər dözərsə zəhmətə,

Bağbanın qədri qiyməti, barda-bəhərdə görsənər.

Əzm, iradə insanın dilində yox, gücündədir,

Uğur qazanmaq istəsən, hünər zəfərdə görsənər.

Oqtay, hər bir qaranlığın sonunda parlayar günəş,

Zühur edər o ali nur, dübarə yerdə görsənə

★★★★ 

Yenə bilməm nə olub, kəc baxır ol yar mənə,

Dil verib cəhd eləmir ki, ola dildar mənə.

Tükənib  səbrü-qərarım, daha yoxdur tabum,

Sevinib halimə yəqin, gülür əqyar mənə.

Bir zaman bağbani idim, o gülüstan bağının,

İndi əl çatmaz olub hər yetişən bar mənə.

Yaralı bülbül olub uçdum o gül sayəsinə,

Göy səmadan şığıdı, qiy çəkərək sar mənə.

Yaxşı ki, gül budağında köməym oldu tikan,

Qabağımda sipər etdi özünü xar mənə.

Oqtayam eşqimi verrəm qəzələ, musiqiyə,

Zövq verir, ləhzeyi xanəndə,kaman,tar mənə

★★★★ 

Qeysdən dərs almağın, əfsanəlikdir axırı,

Çünki hicran dərdinin, divanəlikdir axırı.

Gəl  meyə aludə olma, dərd edib öz eşqini,

Meylə  hər kim  dost olur, meyxanəlikdir axırı.

Bir zaman meyxanələrdə gün keçiməkdi işim,

Sonralar bildim, bunun məstanəlikdir axırı.

Hər yanar bir şöləyə fırlanmayaq səyyarə tək,

Şəmə yanmaq zövqünün, pərvanəlikdir axırı.

Xaliqin dərgahına ağ üzlə getmək istəsən,

Gündə yüz yol səcdədir, şükranəlikdir axırı.

Oqtayam mən etibardan bir qala tikdirmişəm,

Gördüyüm hər bir işin, mərdanəlikdir axırı.

★★★★ 

Məndə əruzə həvəs başqa təmənnada gəlir,

Hər sözün zövqü, səfası yeni mənada gəlir.

Süzülür yaddaşıma qafiyələr qəlbimdən,    

Hərəsi bir cürə xoş xatirədən yada gəlir.

Düşürəm sehrinə xülyalarımın cəngində,

Ürəyim gəncləşir, ağzım  təzədən dada gəlir.

Adi sözlərlə bu eşqi bəyan etmək olmur,

Düzülür inci kimi saplara, misrada gəlir.

Gecəni mən yatıram, beynim isə dincəlmir.   

Olur hətta qəzəlim ərsəyə röyada gəlir.

Oqtayam çox da öyünsəm, qəzəl aşiqləri tək,

Üçü əruzla gələndə, beşi hecada gəlir.

★★★★  

Etmə naz sevgili dildar, mənə bir hə de, utanma,

Olma cəllad kimi qəddar, mənə bir hə de, utanma.

Nə qədər dərd ələmim var, hamısın yaxşı bilirsən,

Bunu gəl eyləmə inkar, mənə bir hə de, utanma.

Salmısan çöllərə, Məcnun  kimi Leyla gəzirəm,

Nə olar sən də gəl axtar, mənə bir hə de, utanma.

Gec deyil, mərhəmət etsən peşiman olmazsan,

Hələ ki cismidə can var, mənə bir hə de, utanma.

Hicranın dərd-qəmindən daha dəhşətli əzab var?                   

Tez ölür tənha qalanlar, mənə bir hə de, utanma.  

Oqtaya insafın olsun, bu qədər olma amansız,        

Qalma axırda günahkar, mənə bir hə de, utanma.

Qardaşım Surxayın ad gününə yazılıb

★★★★

Oldu altmış beş ilə ömrü yarı qardaşımın,

Olmasın dünyada heç intizarı qardaşımın.

Nazını çəkməyə var, Elmira tək bir xanımı,

O olub həm, dayağı həm də yarı qardaşımın.

O, bizim nəslimizin beş kişisindən biridir,

Var gözəl rəftarı, həm etibarı qardaşımın.

Nəvələrçın yaşayır indi qalan ömrünü o,

Hələ çoxdur ürəkdə arzuları qardaşımın.

Mədinə qibləsidir, Kərimlə Emiş ürəyi,

Surxay ilə Totudur iftixarı qardaşımın.

Seymurla Jalə bir ulduzdu, eniblər göydən,

Vəfa, Murad, Aişə -  laləzarı qardaşımın.

Oqtayam vəsf elədim mən bu gözəl ailəni,

Ömrünə nur ələsin, hər baharı qardaşımın.

★★★★    

Çarəsiz dərdlərimə dərman o afət eylər,

Eşidib bilsə əgər, durmaz, o saət eylər.

O qədər tənə yedim mən bu məhəbbət içrə,

Qələmə alsam özüm haqqda rəvayət eylər.

Demirəm gül yanağından mənə versin busə,

Üzümü görməyə gəlsin, bu kifayət eylər.

Amma qoymur onu əqyar gözündən aralı,

Ki gəlib aşiqinə, bunca kəramət eylər.

Tükənib səbrü-qərarım dözə bilməm, dərdə,

Qorxuram ki, ürəyim, sonda cinayət eylər

Bəsdir Oqtay, ürəyi məcbur elə qoy sussun,

Yoxsa axırda gedib əqyara minnət eylər.

Gülnarə bacımın yubiley “altmış” yaşına

həsr olunub. Bakı, 11 oktyabr 2019-cu il

★★★★     

Bir təravətli gözəl, çiçəkdi  Gülnarə bacım,

Bizi hər an qoruyan, mələkdi Gülnarə bacım.

Niyyəti daima xoş, arzuları pak və  təmiz,

Bacı-qardaşlarına, gərəkdi Gülnarə bacım.

O, bizim hamımızın − təcili yardım əvəzi.

Vaxtı-vaxtında yetən, köməkdi Gülnarə bacım.

Bir oğlu, bir qızı var, üç gözəl-göyçək nəvəsi,

Onlara arxa dayaq, dirəkdi Gülnarə bacım.

Nitqi, rəftarı şirin, xisləti xoş, amma bir az,

Tez küsür, tez inciyir, kövrəkdi Gülnarə bacım.

Çatıb altmış yaşına, təbrik edir hami onu,

Elə bu yaşında da, qəşəngdi Gülnarə bacım.

Oqtayam, mən də qəzəllə onu təbrik edirəm,

Hər beytdə - qafiyədə bəzəkdi Gülnarə bacım.

★★★★   

Yar bağçama gəlsə, ona qurban özüm ollam,

Tər gülləri dərsə, gülü xəndan özüm ollam.

Rüxsarını məndən qabaq heç kim görə bilməz,

Cün, görmək üçün, cənnəti  Rizvan özüm ollam.

Qoy güllər içində dolaşıb, məndə dayansın,

Bir başqa gülə vermərəm imkan özüm ollam.

Yəqin yetərəm vəslinə  axır ki, o şuxun

Bir “hə” desə, hər gün ona mehman özüm ollam.

Sevda qəmi yandirsa, o gül çöhrəni hərgah,

Saf eşqim ilə, dərdinə dərman  özüm ollam.

Mən Oqtayam, hətta o, Züleyxa qədər olsa,

Eşqimlə dönüb, Yusifi Kənan özüm ollam.

★★★★

İstəməm əğyar gəlib kuyində cövlan eyləsin,

Vəslə yetsin, kamına çatmaqçın imkan eyləsin.

Durmaram sakit, əgər görsəm çatır maqsudinə,

Öylə bir zülm eylərəm dərdiylə əfqan eyləsin.

Yandırıb yaxsın rəqib, öz qəlbini atəşlərə,  

Cızdağı çıxsın tamam qoy bağrını qan eyləsin.

Bir zamanlar dərdimi izhar edərkən yarıma,

Canı dildən vəd edib, söz verdi dərman eyləsin

Qoy məni əvəlki tək, aşkarda sevsin dilbərim,

Salmasın gözdən iraq, eşqındə Sultan eyləsin 

Tanrı, nolar Oqtayı öz kamına çatdır daha,

Qoyma  bu sevda evin, kimlərsə viran eyləsin.

★★★★

O qədər cəfa görüncə, daha adət oldu, dözdüm

Xislətində mən fəqirə, nə qəbahət oldu,  dözdüm.

Nə qədər bəla düşündü, hamı bir-bir oldu, qismət,

Ürəyimdə ağrılarım, neçə saət oldu, dözdüm.

Dözə bilməyəndə bəzən, təbibə güman gətirdim,

Verdi məlhəm ağrılarçın, ala-babat oldu, dözdüm.

Halimə yananlar hamı dedilər çəkil bu yoldan,          

Dönüb axırda bu sevgim də rəvayət oldu, dözdüm.

Fələyin sınaydı çərxi, geri fırlanan məqamda,

Yaxşı ki bir az canımda, hələ taqət oldu, dözdüm.

Oqtayam  çətində, darda yenə Tanrı verdi qüvvət,

O verən  səbrlə artıq, mənə rahət oldu, dözdüm.

★★★★

Niyə tanrı səni xəlq etdı belə əndamı tər?

Ki, sənə heyran ola dəhrıdə bu xəlqü bəşər?

Mən ki, heyranlığımı gizləmədən faş etdim.

Sən də gəl aşiqinə mehrıban ol, gülməşəkər.

Naza qoyma özünü, bunca sayıb afətü-can.

Qatma bal ləblərinin dadına çox ağu-zəhər.

Sanma ki, acizəm eşqində sənə tay deyiləm.

Amma, qurban edərəm canımı bil şamu-səhər.

Vəslinə bircə gecə yetsəm inan şad olaram.

Təki qəmxar olasan, bəsdi mənə bunca səmər.

Bu sevən qəlbimə hakim olacaqsansa tez ol.

Sənə qul olmaq özü, Oqtay üçün vəslə dəyər.

★★★★

Bu ürəklər şairləri qəm oduna atirlar.

Zalım- zalım usanmadan hər əzaba qatırlar.

Bəzən dözmür şair ömrü, fırtınaya, küləyə.

Təlatümlü dəryalarda qərq olaraq batırlar.

Hərdən sonu görünməyir göstərdıyi sitəmın.

Bir misqallıq sevinci də, bizə baha satırlar.

Nə məqsədi, nə məramı bilinməyir onların.

Sahibini incitməklə, sanki kama çatırlar.

Harda qərar tutduqların unudurlar elə bil.

Düşünmürlər! Şairlərin sinəsində yatırlar!

Oqtay, sən bu ürəklərdən yaman giley eylədin,

Kim ürəkdən nagümansa, yəqin səni xatırlar.

★★★★ 

Hər il bahar olanda ruhumuza can gəlir

Qərənfil, novruzgülü, sümbülü reyhan gəlir.

Bənövşənin, nərgizin ətri tutur hər yanı, 

Bülbülə ilham verən, qönçeyi xəndan gəlir.

Günəş hərarətiylə, torpağı canlandırır,

Qırmızı rəng laləyə, ilıq səmadan gəlır.

Qız - gəlin əllərındə ruzi dolu  xonçalar,

Şəkərbura, paxlava, şamları əlvan gəlır.

Mart ayi “Novruz” kimi bayramı əks etdirir,

Şirinləşir ömür- gün, həyat  firavan gəlir.

Çox da öyünmə Oqtay, yazıb pozursan deyə,

Doğulmusan baharda, o təb Xudadan gəlır

★★★★

İstəsən Tanrı yanında gözəl insan olasan

Gərək hər şeydən əzəl, sahibi iman olasan.

İslamı dərk eləmək bunca mükafatdı, sənə,

Sanma vacib sayılır, hafizi quran olasan.

Ver zəkat, eylə ibadət, tut oruc  ildə bir ay,

Kim ki yoxsuldu, çalış dərdinə dərman olasan.

Malının, dövlətinin xümsünü ver vaxtında,

Adət et, yalnız halal sərvətə sultan olasan.

Gördüyün hər bir işin aqıbətin yaxşı düşün,

Səhv edib şər işə baş qoşma peşiman olasan.

Bəsdi şairliyə meyl  eylədin Oqtay, bu qədər,

Qorxmayırsanmı sən axırda pərişan olasan?

★★★★

İcazə versən edərdim, canımı fəda yolunda,  

Daha, qiymətli nəyim var ki, bilim rəva yolunda.

Məni naümid qoyub sən, rəqib ilə olma həmdəm,

Əgər ahu-nalə çəksəm, verər əkssəda yoluda.

O da imkan axtarırmış, murada yetişmək üçün,

Sürünüb dalınca hər gün, dayanır gəda, yoluda.

Məni məcbur etmə əsla, sənə itsin etibarım,

Ürəyimdə nifrət artsın, qohuma yada yolunda.

Qorumaqdan ötrü eşqi, dözərəm cəfa da olsa,

Olaram xilaskar aşiq, əlımdə cida yolunda,

Sən əgər Oqtayı tənha qoyasan günah deyilmi?

Əl çəkib həyatdan artıq, desin  əlvida yolunda.

★★★★

Yenə köksümdə ürək, çırpınaraq dad eləyir,

Fələyin cövrünə dözmür, acı fəryad eləyir.

Arxamizca sürünür kölgə kimi nadanlar

Bəd niyyətlər baş alıb hər şeyi bərbad eləyir.

Mehribanlıq azalıb, sanki inayət tükənib,

Kin küdurət doluşub qəlbləri naşad eləyir.  

Çarəsiz xəstələrə, yoxdu nicat  loğmandan,

Verməsə Allah izn, kimdir o,  imdad eyləyir?

Zamanında görülən hər bir işin  xeyri olar

Çün halal zəhmət özü, hər işi abad eyləyir.

Nə qədər varsa təbin, yaz yarat Oqtay hələ ki,

Kim ki, dünyada qoyur iz, onu xəlq yad eyləyir.

★★★★

Öylə bədhaləm, bütün  cananələr məndən küsüb,

Qalmışam yalqız tamam, həmxanələr məndən küsüb.

Bədbin olmuş ruhumu, yoxdur bir nura qərq edən,

Şəmdən mən küsmüşəm, pərvanələr məndən küsüb.

Leylidə Məcnun nə görmüş, söyləyib tutdum irad,

Bir də gördüm, aşiqü divanələr məndən küsüb.

Saqi  şərbət vermədi, doldurdu meylə badəmi,

Saqidən küsdüm  deyə, meyxanələr məndən küsüb.

Daima  mey məclisindən gen dolandım  səbr edib,

Ruhuma dinclik verən dürdanələr məndən küsüb.

Səndə allah eşqı var, Oqtay şərab  sənlik deyil.

Gəl haramdan qaç, de ki, məstanələr məndən küsüb.

★★★★

Daima  mərdlik görüb, mərdanəlik də etmişəm,

Dostlüğa sadiq qalıb, fərzanəlık də etmışəm.

Eşqə layiq leylılər, dilbər gözəllər görmüşəm,

Tək birin mən sevmişəm,  divanəlık də etmışəm.

Odlara yanmaq mənə, Atəşpərəstlikdən qalıb,

Şəmə  məftun olmuşam,  pərvanəlik də etmişəm.

Vəslə yetməkçin  Inan, hər cür cəfaya  dözmüşəm

Çox vəfasız görmüşəm,  biganəlik də etmişəm.

Laylasıyla ruhuma daim qida vermiş anam,

Mən halallıq görmüşəm, peymanəlik də etmişəm.

Oqtayam, yoxdur gözüm, var-dövlətində dünyanın,

Tanrıdan hər qismətə, şükranəlık də etmişəm.

★★★★

Tərifə, layiq edib, Tanrı xəlq edəndə səni

Nəkarəyəm, təzədən tərif edim mən də səni.

Məni xoşbəxt eləməkçin yaradıbmış yəqin,

Rəsuli həzrətə hümmət, özünə bəndə səni.

Yaxşı ki, rastıma çıxdın, məni heyran elədin,

Bildim həm qəlbimə hakim, özümə tən də səni,

Bəxtimə, taleyimə yazdım o gündən adını,

Eylədim konlmə yar, dilbəri  nazəndə səni.

Eşqimə başqa şirinlik də gətirdin yenidən

Dəyişmərəm noğula, ya nabata qəndə səni.

Yorulma yaz yarat Oqtay, hələ ki var nəfəsin,

Tanrı bir paydı verib, Pirşağı tək kəndə səni.  

★★★★

Xoşdur səninlə olduğum hər bir məkan mənə,

Sənsiz nəyə lazımdı, fənadır−cahan mənə.

Hey can atıram vəslinə yetməkçin həmişə,

Cövrüylə fələk, verməyir əsla aman  mənə.

Hicrinlə yanan mən, sevinirlər rəqiblər,

Öz tərs üzünü göstərır artıq, zaman mənə.

Sanki batıram dalğalanan ümman içində,

Bir kimsə tapılmır ki, eyləsin təkan mənə.

Salma nəzərindən, əlini çəkmə əlimdən,

Saf eşqimə xatir, nə olar gəl inan mənə.

Mən Oqtayam öz eşqimə vardır sədaqətim,

Nolsun ki, payızı gəldi, əl atdı xəzan mənə.

★★★★

Gənclik elə sərvətdi, gedər, bir də qayıtmaz,

Bil qiymətıni, etmə hədər, bir də qayıtmaz.

Qoysan düşəcək pis günə biganəliyindən,

Zalimlik edib vermə xətər, bir də qayıtmaz.

Bilsəydin əgər qədrini, çıxmazdı əlindən,

Sərgərdan olan xatirələr, bir də qayıtmaz.

Əl çatmaz olan gəncliyini, gözləmə artıq,

Boş qaldı cilov, hürkdü kəhər, bir də qayıtmaz.

Əfsus  deyərək, dad eləsən də gecə-gündüz,

Ol ahu-fəqan ərşə yetər, bir də qayıtmaz.

Artıq hər işi dildi deyir, amma  hünər yox,

Göstərdiyin ol xarüqələr bir də qayıtmaz.

Oqtay, özüvi yorma daha, getdi o çağlar,

Aldanma nahaq, səndə təpər bir də qayıtmaz.

★★★★

Ey könül, şükr eyləyib, şükranələrdən ibrət al,

Eşqdən sərməst olan, məstanələrdən ibrət al

Qəlbinin hökmüylə gəl, viranə qoyma eşq evin,

Xanəsi bərbad olan, viranələrdən ibrət al.

Olma zalim, məzlumu  yıxmaq xəyalından çəkin,

Yar üçün canın verən, cananələrdən ibrət al.

Şəmə yanmaq zövqünü, bilməkçin arif olginən.

Sinəsin qalxan edən, pərvanələrdən ibrət al.

Əhdi-peyman badəsin nuş eyləsən diqqət yetir,

Sonradan peşman olan, biganələrdən ibrət al,

Hər sevən aşiq məgər xoşbəxt olur canan ilə?

Yusifi Kənan kimi mərdanələrdən ibrət al.

Yetmişi keçmiş yaşın, Oqtay, burax sevda qəmin,

Tənə eylər xəlq sənə, fərzanələrdən ibrət al.

★★★★

Özüvə çox güvənib, söylə gedirsən hara sən?

Bu gedişlə düşəcəksən, özün axır tora sən.

Hələ ki, gec deyil, etdiklərinin fərqinə var,

Peşiman olmayasan, tutduğun işdən sora sən.

Rəbbinin verdiyi, hər nemətinin qədrini bil,

Onu da kəm eləyər, həsrət olarsan şora sən.

Şükr elə var nəzərı Tanrının, üstündə hələ,

Eyləmə ağ üzüvü, barı yanında qara sən.

Əməlindən uzaq ol, şeytana lənət deyərək,

Yetimin haqı ilə, əynüvə geymə xara sən.

Nəfsinə qalib olub,  Oqtay ucal  zirvələrə,

Uyma dünya malına, uyma dövlətə-vara sən.                                    

★★★★

Can atır vüsalə insan, şad olur vəfa görüncə,

Quş olub uçur xəyalı, ruha bir qida görüncə.

Onu aldadır zəmanə, gozünə görünmür aləm,

Keçə  bilməyir haramdan, halalı cəfa görüncə,

Elə bil əlində şirni, çarəsiz  yetim uşaqdır,

Başına sığal çəkirsən, sevinir səfa görüncə.

Kimə xoşdu fani dünya, gözü doymayır həyatdan,

Rəbbini düşünmür əsla, ta ki, bir bəla görüncə.  

Yaradanı eyləyir yad çətinə düşəndə insan,

Təzədən gəlir imanə, dərdınə dəva görüncə.

Etmə naşükürlük Oqtay, felinə düşüb zamanın,

Son libasın ağ kəfəndir, çaşma zər-ziba görüncə.

★★★★

Yar fərağıyla bu könlüm necə qəm eyləməsin?

Ürəyi dərdə salıb, gözləri nəm eyləməsin?

Hicranın dərdi tamam, qəlbimi viranə qoyub,

Mən zilə vurğunam avazımı bəm eyləməsın.

Sinəmə dağdı çəkir, bircə kərə uf da demir,

Bu qədər olmaz axı, böylə sitəm eyləməsin.

Əriyim şəmi kimi, dövrəmə fırlanmasa da,

Özgə pərvanəyə əsla, məni şəm eyləməsin.

Günahı olmayan insan az olar dünyada,

Yığib Allah hamısın, bir yerə cəm eyləməsin.

Gələcək ortaya bir gün, dəyəri hər əməlin,

Oqtay, öz lütfünü Allah, ona kəm eyləməsin.

★★★★

Səni aldatmasın heç, xoş güzaranın ınsan,

Bilginən qədrini sən, hər günün, anın insan.

Yaxşı aç gözlərini məzlumun haqqın kəsmə,

Bir də gördün puç olub, şöhrəti -şanın insan.

Sadəlövh olma belə, hər zamanın hökmü olur,

De görüm, bir sabaha varmı gümanın ınsan?

Üzü dönsün ölümün, gəlsə qayıtmaz əlı boş,

Daha yalvarmağa da olmaz amanın insan,

Elə ki, tərk eləyib ruh bədənindən çıxdı,

Qalacaq bir quru əşya kimi canın insan.

Bükərək ağ kəfənə, sallayacaqlar məzara,

Əbədiyyət olacaq, sonra məkanın insan.

Tək darısqal bir otaq, yox qapısı, pəncərəsi,

Burda birdir dəyərı, xanla çobanın insan.

Oqtayam sözlərimı salma qərib misradan,

Götür  ibrət oxuyub, olsun imanın insan.

★★★★

Ürəyim qanə dönüb, öylə fərağında sənin,

Çarəsiz aşiqəm, eşqımlə sorağında sənin.

Məni dəvət elədin bir gecə mehmanın olum,

Yaxşı düşdüm yadına, keyfı damağında sənin

Gəlmişəm, zülfünü zəncir eləyib boynuma sal,

Ya da bir busə olum, lalə yanağında sənin.

Arzuya kama yetişmək bizə artıq gecdir,

Ölürəmsə, qoy ölüm burda qabağında sənin.

Başımı qoy dizinin üstünə rahət keçinim,

Canımı təslim edim, istı yatağında sənin.

Sağ ikən Otaya rəhm eyləmədin ay zalım,

Onda  qoy rahət ölüm, barı qucağında sənin.

★★★★

Ömrümüzə bəzəkdir. kəndimizin qızları,

Ətirli gül - çiçəkdır, kəndimizin qızları.

Hər evdə hər ocaqda, ləyaqətin rəmzidir,

Şirin arzu diləkdir, kəndimizin qızları.

Nə Leylidir nə Əsli, nə Şahsənəm, nə Şirin,

İlahədir, mələkdir, kəndimizin qızları.

Dəyərlidir isməti, ləyaqəti hər zaman,

Sevgi dolu ürəkdır, kəndımizin qızları.

Vətənin dar günüyçün, igid oğullar doğan,

Məğrur ana deməkdir, kəndimizin  qızları.

Ay oğlanlar, dəyməyin siz onların qəlbinə,

Hər an bizə gərəkdir, kəndımızın qızları.

Oqtay, sən də təəssüf eyləmə, yoxdur qızın,

Sənə ürək - dirəkdir, kəndımızın qızları.

★★★★

Olur hər bağçada, öz bülbülü şeydası gülün,

Naz edır bülbülə, vardırsa təmənnası gülün.

Qoruyur xarı onu bəd nəzərin hökmündən,

Açilib xəndan ola, solmaya siması gülün.

Hələ tər qönçə ikən, bülbülü məftun eləyir,

Qəmzəsı, işvəsi-nazı, dəli sevdası gülün.

Neçə cür rəngləri varsa, hamının öz qoxusu,

Olur hər bağçada, hikmət dolu dünyası gülün.

Qırmızı eşq-məhəbbət, sarı:-nifrət, ağı:-həsrət,

Varsa cananın əlində, bu du mənası gülün,

Soldu bağçandakı gül, öz budağından düşdü,

Öldürər axır ay Oqtay, səni xülyası gülün.

★★★★

Ulu tanrım məni möhtac edib öz qüdrətinə,

Borcluyam daim onun, izzətinə rəhmətinə.

Gecə -gündüz ürəyimdə ona şükr eyləyirəm,

Qoymayır fanı həyatda, tuş olum bir çətinə.

Süfrəmin nemətini, ruzisini kəm eləmır,

Cəlb edib ruhumu, öz varlığının hikmətinə.

Yaradıb məndə həvəs şeir sənət aləminə,

Aşıq etmiş muğam ilə qəzəlin vəhdətinə.

Özü  yəqin belə seçmış ki, bilim qiymətimi,

Bu fitri vergidi, düşməz hamının qismətinə.

Həmişə fəxr elə Oqtay, təbini tanrı verib,

Eyləyib həm də hidayət, bu qəzəl sənətinə.

★★★★

Bu dünya gəldi-gedərdi, nə şikayət eyləyirsən?

Sənə qalmayıb ki, dərdi, nə şikayət eyləyirsən?

Hərə bir cür əlləşir ki, yaşasın gözəl firavan,

Onlar da beş-on nəfərdi, nə şikayət eyləyirsən?

Bunu yadda saxla bil ki, düzələn deyil zəmanə,

Azdırır yolunda mərdi, nə şikayət eyləyirsən?

Beşinin bəxti gətirdi, mala-mülkə sahib oldu,

Yüzü yoxsuldu, nökərdı, nə şikayət eyləyirsən?

Bəsdi nagümanlıq etdin, fələyin bu gərdişındən,

Çoxu səndən də betərdi, nə şikayət eyləyirsən?

Demə fanidir bu dünya, belə naşükürlük etmə,  

Ona güc verən,  bəşərdi, nə şikayət eyləyirsən?

Bada vermə ömrü Oqtay, ürəyində eşq varsa,

Yaşamaq da bir hünərdi, nə şikayət eyləyirsən?

★★★★

Çarəsiz dərdimə imdad eləyərdin, xəbərin olsa əgər?

Yoxsa əqyara deyib şad eləyərdin, xəbərin osa əgər?

Bu ahu - naləmi yəqin eşidərkən ürəyin tab eləməz,

Səs salıb aləmə, fəryad eləyərdin, xəbərin olsa əgər?

Qırdığın əhdə vəfa göstərə bilsən yenə əvvəlki kimi,

Lütv edib, bir daha abad eləyərdin, xəbərin olsa əgər?

Ürəyim dağə dönərdi, sevinərdım, güc alardım təzədən, 

Bağımı, bağçamı gülşad eləyərdin, xəbərin olsa əgər?

Zülfünü zəncir edib boynuma saldın, ürəyin uf demədi,

Son nəfəsdə barı azad eləyərdin, xəbərin olsa əgər?

Qorxuram, Oqtaya heç son nəfəsində yetişə bilməyəsən,

Onda qırxında gəlıb yad eləyərdın, xəbərin olsa əgər.

★★★★

Saqi, nə olar, badəmi şərbət ilə doldur,

Məstanəliyə qəlbimi nifrət ilə doldur.

Meyxanədə qoy tənə eyləsin mənə hamı,

Fərzanəliyə könlümü ülfət ilə doldur.

Qoy badəpərəstlər mənə biganəlik etsin,

Eşq ilə vuran qəlbi, məhəbbət ilə doldur.

Dost ol mənə, gəl nəfsimi meydən uzaq eylə,     

Süfrəm halal olsun, onu  nemət ilə doldur.

Dünya malına, sərvətinə eyləmə məftun,

Məftunluğumu xəlqimə rəğbət ilə doldur.

Düşdünsə ədəb məclisinə sən da gəl Oqtay,

Söz söbətinin ruhunu hikmət ilə doldur.

★★★★

Mömin adama ümdə əlamətdı ibadət,

Allaha yaxın olmağa fürsətdi ibadət. 

Möminliyin ən vacib olan şərtidi, dində,

İman gətirə, İslama rəğbətdi ibadət.

Pis adəti, pis şakəri tanrı uzaq etsin,

On yeddi rükətlik gözəl adətdi ibadət.

Şükr eylə ötən günlərinə, naşükür olma,

Səbr eyləməyə, dözməyə taqətdi ibadət.

Dindar adamın bəd əmələ meyli də olmaz,

İzzətdi, şərafətdi, məhəbbətdi ibadət.

Sən fəxr elə Oqtay, nə qədər canda nəfəs var,

Az-çox, nə qazansan, elə sərvətdi  ibadət.

★★★★

Qəm eyləmə ki, keçdi ömür yarıdan ey dil,

Əl çəkmə nə badə, sən o ruxsardan ey dil.                                                    

Eşq öylə bir alverdi, sevənlər bilir ancaq,

Hər kəs tapa bilməz onu bazardan ey dil.

Zalım fələyin cövrü-cəfası sona yetməz,

Cəhd eylər ayırsın, gülü gülzardan ey dill.

Sən bülbülə bax, sinəsının qanı da axsa,

Hər cövrə dözür, dad eləmir  xardan ey dil,

Biganələri qoyma sənin halına gülsün,

Muştulluq alarlar, gedib əqyardan ey dil.

Sən eşqini Oqtay, yara əruz  ilə çatdır,

Misraları düz, dürr ilə mirvaridən  ey dil.

★★★★

Könlüm, nə olar, sevmə bu leylaları bəsdir

Divanə kimi, gəzmə bu səhraları bəsdir!

Sən qəlbləri viran eləyən sevgiyə uyma,

Məkriylə könül qırmağa, zibaları bəsdir!

Hicran oduna yanmağı üstün tutanlara,

Canana qovuşmaq kimi, xülyaları bəsdir!

Qeys Leylini sevdı, doladı boynuna zəncir

Məftun eləmə, sən də Züleyxaları bəsdir!

Həsrət odu bir gün vuracaq qəlbinə yarə,

Var yarə vuran bülbülü şeydaları, bəsdir!

Bəxtin üzünə gülmədi  Oqtay qara oldu,

Az tərif elə sən də bu rənaları, bəsdir!

★★★★

Kim sevir  dildarını, yəqin bilir qismət  nədir,

Eşq nədir, sevda nədir, hicran  nədr həsrət nədir.

Sevgidən kam almağa qəlblərdəki minnət nədir,

Bəxt nədir, tale nədir, xalıq nədir, xılqət nədir.

Dərdi eşqə kim dözür, onlar bilir  taqət nədir,

Əhd nədir, peyman nədir, ismət  nədir, iffət nədir.

Eşqə sadiq olmayan dərk eyləməz  ülfət  nədir,

Anlamaz qəlbindəki  hökm eyləyən hikmət nədir.

Bivəfa hardan bilir, sevməkdə bu qüdrət nədir,

Sevməyən qəlblərdəki, boşluq nədir, zülmət  nədir.

Heç bilirsən, səndə bu atəşlərə, rəğbət nədir?

Get soruş pərvanədən, Oqtay, desin ləzzət nədir.

★★★★

Əql, dərrakə, kamal, bizlərə ki, qismətdir,         

Xərcləsək də sonu yox, Tanrı verən sərvətdir.

Anamızla Vətənin öz yeri var qəlblərdə,

Çox müqəddəs sayılan hər iki ad  şöhrətdir.                   

Toxunulmazdı Vətən, torpağımın hər qarışı,

Bir də namus və şərəfdir ki, adı qeyrətdir.

Qız, gəlinlər həmişə  əhdə sədaqətlı olub, 

Ədəb - ərkan, olara  məxsus  olan zinətidır.

Tanrıya şükr eləmək borcumuz olmuş daim,  

Sığınaq yalnız  ona, hər sifəti  rəhmətdir.                                                                      

Nə yazmısan qalacaq xəlqinə Oqtay, səndən,

Sənin hər bir qəzəlin, tövsiyyədir, ibrətdir .                                                                      

★★★★

Deyirəm, nola yenə can evimin yarı gələ,

Könlümə həmdəm ola, verrəm ixtiyarı gələ.

Etiraf eyləyərək səhvlərini yada salıb,

İnadıyla barışıb sonra mənə sarı gələ.

Mənə sovqat gətirə öz bağının bəhrəsıni.

Heyvası alması şux, həm də şirin narı gələ.

Bütöv olmaq nəsib olsun deyə hər  bir sevənə,

Hamıya qismət  ola, yarısı var, yarı gələ.

Bəxtəvər aşiq odur musiqini dərk eləsin,

Musiqi məclisinin öz kamanı-tarı gələ.

Oqtayam,aşiqiyəm mən də sənət aləminin,

Verərəm canımı mən, gəlsə sənətkarı gələ,

★★★★

Leylasını kım sevməsə, səhra nədi bilməz,

Aləmdə gözü özgə Züleyxa nədı bilməz.

Sadiq olar öz eşqinə ilqarın unutmaz,

Aludəlik etməz, gülü Rəna nədi bilməz.

Eşq   bağçasının güllərini toplayar, amma,

Diqət- nəzəri bülbülü-şeyda nədi bilməz,

Ardınca düşər nazlı gözəllər gecə-gündüz,

Çıxmaz cızığından, yeni xülya nədı bilməz.

Öz əhdinə, peymanına hər kim çevirər üz,

Lap batsa da, qərq olduğu dərya nədi bilməz.

Oqtay, çox irad tutma bu sevdaya düşənlər,

Yarın yuxuda görməsə, röya nədi, bilməz.

★★★★

Xoşdur hamıya, yad oluna söhbət içində,

Hallansın adı, bəslənilən rəğbət içində.

Hər kim ki, əgər haqqı nahaqdan seçə bilsə,

Daim yaşayar ömrünü xoş niyyət içində.

Baş əymə  yolun azmışa imkanlı da olsa,

Bilməzsən, həyatın puç olar minnət içində,

Dikbaşlıq edib, elmi – savadınla öyünmə,

Meyl eyləmə nadanlığa var dövlət içində.

Vicdanla ömür sür, şərəfə şöhrətə uyma,

İnsanlığı dəfn eyləmə  gəl, zinət içındə.

Oqtay qazan öz hörmətini indi, sağ ikən,

Yatmaqçın o dünyada hər an rəhmət içində.

★★★★

O, Gözəl çöhrəsinə çoxları heyrandı qızın,

Gülüşü , kəc baxışı işvəli ceyrandı qızın.

Kimə göz vursa həmən ağlını başdan aparır.

Kipriyi sürməlidir, ləbləri kirşandı qızın.

Zülfünü tökmüş üzə, lalə yanaqlar üstə,

Verdiyi  qəmzə  və naz, istədiyi candı qızın.

Sinə mərmər, bədənin cizgiləri cəlb edici,

Ətəyi  bircə qarış, əndamı üryandı qızın,

Hələ yar olmayıb heç bir cavana axıracan,

Toruna saldığı, hər ayda bir oğlandı qızın.

Gəl belə, salma nəzərdən onu  Oqtay bəsdir,

O fərasət ki, var onda,  işi sahmandı qızın.

★★★★

Bilirəm mən, bu nazın axırı hicran olacaq,

Acı həsrət,  ələmi qəlbimə mehman olacaq.

Quracaqsan yenə əğyar ilə ülfət təzədən,

Yaralanmış ürəyim bir daha al qan olacaq.

Ürəyin qızsa da bu, saxta məhəbbət oduna,

Sanmıram heç, o fəqirin işi sahman olacaq.

Yanacaqsan, öz odun eşqini cızdaq edəcək,

Gözləmə, kimsə gəlib dərdinə dərman olacaq.

Etibarsız yaşamaq qismətini seçdin özün,

Hələ çox  qəlbi təmizlər, sənə qurban olacaq.

Oqtayın qədrini də bilmədin ey afəti-can,

Geriyə dönmək üçün, sanma ki, imkan olacaq.