Sultanov Oqtay

MƏNİM POEZİYA ALƏMİM

QƏZƏLLƏR

★★★★

Yenə dostlar yığışıblar məni yad eyləməyə,

Bir qədər dəstək olub könlümü şad eyləməyə.

Onların hər birinə dost kimi qurbandı canım,

Səbəbim yoxdur olardan dəxi dad eyləməyə.

Viran olmuş ürəyimdə yeri var hər birinin,

Çalışırlar onu mümkünsə, abad eyləməyə.

Neçə vaxtdır ki kədər düşmür uzaq qəlbimdən,

İstəyirlər məni bu qəmdən azad eyləməyə.

Az qala şeytan imanı alacaqdı məndən,

Yaxşı ki, qoymadılar haqqa cihad eyləməyə.

Bəsdir Oqtay, qəm edib nagüman olma özüvə,

Hələ tezdir, bu qədər dadi-bidad eyləməyə.

★★★★

Həsrət çəkirəm, üstümə canan özü gəlsin,

Olsun, nə olar bir gecə mehman özü gəlsin.

Yalvarmiram əsla, eləsin dərdimə çarə,

Hazırdı canım olmağa qurban, özü gəlsin.

Qoy zülfünü zəncir eləyib boynuma salsın,

İstərsə əgər xoşlana bundan, özü gəlsin.

Fərq eyləməz, həsrətdən ölüm ya ki,vüsaldan,

Bir can nədi ki, gizlədim ondan, özü gəlsin.

Onsuz da bu can cismimi bir gün edəcək tərk,

Əzrail olub almaq üçün can, özü gəlsin.

Cananı yetir Oqtaya, Rəbbim kömək eylə

Qorxur ki, əcəl verməsin imkan, özü gəlsin,

★★★★

Eşqdən mən bixəbərdim, sən xiridar eylədin,

Əqlimi aldın tamam başdan məni xar eylədin.

Ol qədər cövr eylədin, sandın daha divanəyəm,

Çarəsiz qoydun məni çöllərdə, zinhar eylədin.

Çox dolandım ac, susuz məcnun kimi səhraları,

Qəlbimə od vurmağı, hər vəchlə təkrar eylədin.

Gün-bə gün öz zülmünə zalım kimi verdın rəvac,

Gözlərin aydın, məni axır ki bimar eylədin.

Əl çəkib biganəlikdən, gəlmədin düzgün yola,

Bınəva bildin məni, çox fani rəftar eylədin.

Bivəfalıq dərsini kimlərdən aldın bilmirəm,

Amma nalan Oqtayı min dərdə düçar eylədın.

★★★★

Utanib qızarmayırsan, yenə hər gündə içirsən,

Dostlarla mikrorayonda, ya da Montində içirsən.

Bir əməlli dostların yox, hamı əyyaş və tüfeyli,

Göydən od yağır, kölgə yox, oturub gündə, içirsən.

Keçmisən pivəyə , guya ona rəğbət eyləyirsən,

Qoşulub uşaq-muşaqla, gecələr tində icirsən.

Daşbaşın zadın da yoxdur, havayı deyiıl ki, içki,

Danlayanda evdə arvad, gedib gizlində iiçirsən.

Yaxşı ki, uşaqlarınçın sənə rəhm edır ilahı,

Naşükür tək Allah eşqi yoxdu qəlbində içirsən.

Kaş.özün qanaydın, Oqtay necə pisləyir bu səhvi,

Haram olduğun bilirsən bu bizim dində, içirsən.

★★★★

Xubi rəftarı əgər salmasaydı razı məni,

Çoxdan öldürmüş idi cananımın nazı məni.

Tuti dil, ləbləri qənd, ceyrana bənzər yerişi,

Məst edir davranışı, cəh-cəhi, avazı məni.

Gündə bir on kərə aşiq kimi yoldan eləyir,

Gözləri "hə" desə də, dildə etirazı məni.

Ömrümün fəslini billah dəyişir hər gəlişi,

Cəlb edir həm payızı, həm də qışı yazı məni.

Yanıram şəm kimi, dövrə vurub dairəmə,

Dolanır başıma ki, söndürə pərvazı məni.

Deyirəm, Oqtaya gəl nazını kəm eylə daha,

Etmə gəl, dilbəri - nazəndələrin bazı məni.

★★★★

Ləyaqət, ismət insanın üzündə pərdə görsənər,

Qohum, qonşu səxavəti xeyirdə şərdə görsənər.

Hayıf, bəzi qohumların, səxavət hissi olmayır,

Bu öylə bir xəzinədir, bir-iki nəfərdə görsənər.

stər qohum, istərsə dost,vəfasız olmasın gərək,

Vəfa sədaqət kimdə var uzaq səfərdə görsənər.

Əmək ucaldar hər kəsi, əgər dözərsə zəhmətə,

Bağbanın qədri qiyməti, barda-bəhərdə görsənər.

Əzm, iradə insanın dilində yox, gücündədir,

Uğur qazanmaq istəsən, hünər zəfərdə görsənər.

Oqtay, hər bir qaranlığın sonunda parlayar günəş,

Zühur edər o ali nur, dübarə yerdə görsənə

★★★★

Yenə bilməm nə olub, kəc baxır ol yar mənə,

Dil verib cəhd eləmir ki, ola dildar mənə.

Tükənib səbrü-qərarım, daha yoxdur tabum,

Sevinib halimə yəqin, gülür əqyar mənə.

Bir zaman bağbani idim, o gülüstan bağının,

İndi əl çatmaz olub hər yetişən bar mənə.

Yaralı bülbül olub uçdum o gül sayəsinə,

Göy səmadan şığıdı,qiy çəkərək sar mənə.

Yaxşı ki, gül budağında köməym oldu tikan,

Qabağımda sipər etdi özünü xar mənə.

Oqtayam eşqimi verrəm qəzələ, musiqiyə,

Zövq verir, ləhzeyi xanəndə,kaman,tar mənə

Bir ömür az imiş ucalmaq üçün,

Həyatı yaşayıb kam almaq üçün,

Sən demə tələsdik, qocalmaq üçün,

Çalışdıq, vuruşduq, biz sənə pənah,