ASİM MƏMMƏDZADƏ - Memar

Asim Məmmədzadə 1955 - ci ildə Bakının Ramana kəndində anadan olmuşdur. Ata - anasının ilki idi. Körpəlikdən çox sevilirdi, çox da dəcəl idi. Uşaqlıqdan öz həyat yolunu seçmişdi. Xatirələrində həmişə danışırdı: "Atam məni məktəbdən əlavə kənddəki klubda fortepiano dərnəyinə yazdırmışdı. Lakin mən fortepiano yox, rəsm dərnəyinə gedirdim, rəsm çəkməyi çox sevirdim".

Məktəbi bitirdikdən sonra sənədlərini Azərbaycan Politexnik İnstitutunun (o vaxtki) "Memarlıq" fakültəsinə vermişdi. Qeyri - adi rəsm çəkmək bacarığı burada da onun koməyinə gəldi və o, ali məktəbə qəbul olundu. Ali məktəbdə Asim hamının sevimlisinə çevrilir, hətta müəllimlər tərəfindən də sevilir. O təhsil müəssəsində memarlığın bütün sirlərini çox tanınmış müəllimlərdən mükəmməl səviyyədə mənimsəyir və nəhayət ki, təhsilini başa vurur. 1977- ci ildə o, təyinatla Rusiyanın Stavropol vilayətində işləməyə göndərilir. Stavropol vilayətinin "Kraykolxozproyekt" layihə institutunun memarlıq və planlaşdırma şöbəsində memar - mühəndis kimi ilk əmək fəaliyyətinə başlayır. Qısa müddət orada işlədikdən sonra Vətənə dönür. Çünki burada - Bakıda onu gözləyən bir ürək var idi. Tələbəlik illərində institutda qazandığı sevgi ona məhz, burada, öz yarını tapmağa imkan yaradır. Asim uzun müddət izlədiyi bu qızın, nəhayət ki, qəlbini oğurlaya bilir. Azərbaycana döndükdən sonra onlar möhkəm təməli olan bir ailəyə sahib olurlar. Bu məhəbbətdən onların iki övladı doğulur ki, bununla da Asimi həyata bağlayan daha iki varlıq meydana gəlir. Ailə həyatı qurduqdan sonra onun həyata baxışları tamamilə dəyişir. Artıq ailənin məsuliyyətini, atalıq borclarının nə olduğunu daha dəqiq anlayır. Eyni zamanda bütün bunlar, onun yaradıcı ürəyini bir qədər də coşdurur. Bakıya qayıtdıqdan sonra, 1978 - 80-ci illərdə o, "Bədiilayihələndirmə" şöbəsində mühəndis və baş mühəndis vəzifələrində çalışıb. 1980-87-ci illərdə "Muzeybədiilayihə" bədii yaradıcılıq emalatxanasında baş mühəndis, memar - mühəndis, memar kimi əmək fəaliyyəti göstərib. 1987-ci ildə Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyində "Şəfəq" bədii istehsalat müəssisəsi yaradılır. Asim 1997-ci ilə qədər burada rəssam - dizayner kimi çalışır. 1997-ci ildən 1999-cu ilə qədər Reklam və Dizayn tərtibatı idarəsində rəssam - dizayner, baş memar, "Şəhər ərazisinin sosial - siyasi tərtibatı" şöbəsinin müdir müavini vəzifələrinə qədər yüksəlmişdir. 1999-2002-ci illərdə Reklam və İnformasiya Departamentində "Layihə və Şəhər tərtibatı" şöbəsində müdir kimi fəaliyyət göstərmişdir. Göründüyü kimi, A.Məmmədzadə öz əmək fəaliyyəti dövründə adi mühəndisdən şöbə müdirinə qədər müxtəlif vəzifələrdə çalışmışdır. Lakin bunlar hamısı onun əmək kitabçasında yazılan vəzifələrdir. Bunların heç biri onun daxili aləminə siraət etməmişdi. Həyatda heç vaxt var - dövlət, şan - şöhrət dalınca qaçanlardan olmamışdır. Fəaliyyəti dövründə Azərbaycanın bir çox rayonlarında (Kəlbəcər, Zaqatala, Laçın və s.) "Tarix - diyarşünaslıq" muzeylərinin bədii tərtibatçısı olmuşdur. Bu işlərinə görə dəfələrlə rəhbərlik tərəfindən "Fəxri fərman" və "Təşəkkür"namələrə layiq görülmüşdür. Öz işləri ilə Azərbaycanı Almaniya (2000), Yaponiyada (2005) keçirilən EXRO kimi Beynəlxalq sərgilərdə təmsil edir. Asim unudulmaz bir şəxsiyyət idi. Sözün əsl mənasında şəxsiyyət. Onun əsl şəxsiyyət kimi yetişməsinin əsas səbəbi atasıdır. Atası Mövsüm kişi kənddə, dövrünün imkanlı şəxslərindən biri idi. Asim həmişə xatirələrində danışırdı: "Atam getdiyi hər bir yerə, dostları ilə görüşlərə məni aparırdı. Həyatı, əsl kişi kimi böyüməyin vacib cəhətlərini mənə başa salırdı". Atasının insanlığı, əliaçıqlığı, ürəkgenişliyi onun xarakterində də öz əksini tapmışdır. Bütün bu keyfiyyətlərin bir insanda birləşməsi çox nadir hadisələrdəndir. Asimgildə isə bu görünür ki, irsi keçmədir və hələ də davam edir. Asimin yaşadığı həyat yolunda rəssam palitrasının hər bir rəngini tapmaq mümkündür. Çəhrayı, mavi, sarı, yaşıl və bir çox əlvan çalarlarla dolu bu həyat ən böyük sarsıntısını atası Mövsüm kişi dünyadan köçdüyü bir vaxtda keçirmişdi. Bu ölüm ona elə təsir etmişdi ki, atasızlıqla heç cür barışa bilmirdi, hər dəfə onun adı çəkiləndə gözlərindən damla-damla yaşlar axardı. Heyfslənirdi ki, "niyə atam dünyadan tez köçdü?" Ağlına belə gətirə bilməzdi ki, öz ömrü atasının yaşadığı ömürə çata bilmədi. Ömrünün 54-cü baharında həyat palitrasındakı qara rəng gözlənilmədən öz yerini dəyişərək irəli keçdi və ...

Asim qısa da olsa, çox mənalı ömür yaşamışdı. Həyatından olduqca razı idi. Niyə də olmasın? Həmişə sevdiyi, dəyər verdiyi insanlar ətrafında olub. Sevincini, kədərini onlarla bölüşüb. Dostları çox idi. Lakin ürək sirdaşı həmkəndlisi, filologiya elmləri doktoru, tənqidçi Rəhim Əliyev idi.

Mən, atamı - o, əvəzolunmaz insanı sizə tanıtmağa çalışdım. Bunu nə qədər bacardım bilmirəm, çünki, Asimi tanımaq üçün onu mütləq şəxsən görmək lazım idi.