İsmayıl Sədr (ərəb. اسماعيل الصدر; 1842-ci ildə anadan olub - 1919-1920-ci illərdə vəfat edib) — kifayət qədər öyrənmək və ictihad etmək üçün icazə almağa lazım olan ictihad səviyyəsinə nail olmaq sayəsində həmyaşıdları və ardıcılları üzərində səlahiyyəti olan, İran və İraqda, on iki şiə aliminə istinad edərək istifadə edilən bir rütbəyə sahib livanlı Böyük Ayətullah.[1]
Seyid İsmayıl Sədr tanınmış və hörmətli Sədr ailəsinin babasıdır. O, əcdadları Livandakı Cəbəl Amildən olan atası Sədrəddin ibn Salehdən sonra əs-Sədr soyadı ilə tanınan ilk şəxsdir.[2]
İsmayıl Sədr İranın İsfahan şəhərində anadan olub. O, beş qardaşın ən kiçiyidir, onların hamısı şiə İslam alimləri olmuşlar. Onun dörd oğlu var idi:
- Məhəmməd Mehdi əs-Sədr (1879-1939), Məhəmməd əs-Sədrin (1999-cu ildə qətlə yetirilib) babası, Müətəda əs-Sədrin ulu babası;
- Sədrəddin Sədr (1881-1954), Musa Sədrin (1978-ci ildə yoxa çıxdı/öldü) və Rabab Sədrin ataları;
- Heydər Sədr (1891-1937), Məhəmməd Baqir Sədr və Əminə Sədrin (hər ikisi 1980-ci ildə öldürüldü) ataları;
- dördüncü oğlu.
O, İraqın Nəcəf şəhərində məskunlaşmışdı və hicri 1338-ci ildə (təxminən 1919-1920) vəfat edənə qədər yeganə mərcə oldu.