İsanın göyə yüksəlişi[1] (lat. Ascensio Domini) — Xristianlıqda İsanın Allah ilə birləşməsi və ya Allahın yanına qayıtması hadisəsidir. Bu hadisə, Pasxadan 39 gün sonra və Pasxadan sonra 40-cı gündə qeyd edilir. Buna görə də bayram hər zaman cümə axşamı günü keçirilir. Bayramın tarixi ən erkən 30 aprel, ən gec isə 3 iyul tarixlərində qeyd olunur.
Xristian inancına görə, İsanın göyə yüksəlişi, İsanın öldükdən üç gün sonra dirildiyi və bir çox insanlara göründükdən sonra, 40-cı gündə həvarilərə görünüb, Allahın yanına, göyə yüksəlməsi vəziyyətidir.
İsanın Göyə Yüksəlişi Bayramı'nın tətil günü olmadığı ölkələrdə, bayram növbəti bazar günü qeyd edilir.
Egeria'nın izahına görə, dördüncü əsrin sonunda Yerusəlimdə yaşayan xristianlar, Pasxa dövrünün son günündə hələ də İsanın Göyə Yüksəlişi Bayramını və Pentikost (Müqəddəs Ruhun göndərilməsi) Bayramını birlikdə qeyd edirdilər.
IV əsrdə, xüsusi bir gündə İsanın Göyə Yüksəlişi Bayramının qeyd edilməyə başlandığı müşahidə edilir. Seçilən gün, Pasxaya tam olaraq 40 gün sonra idi. 40 "müqəddəs" sayısının əsas əhəmiyyətinə əlavə olaraq, xristianların Pasxadan 40 gün sonra İsanın Göyə Yüksəlişi Bayramını qeyd etməyi seçmələrinin səbəbi, Elçilərin İşləri kitabının 1-ci fəslinin 3-cü ayəsində tapılır: "İsa, ölüm əzabını çəkdikdən sonra bir çox inandırıcı sübutlarla həvarilərə dirildiyini göstərdi. Qırx gün müddətində onlara görünüb Allahın hökmranlığı haqqında danışdı."
Katolik liturgiyasında, İsanın Göyə Yüksəlişi Bayramının mənası həm İsanın dönüşünü, həm də xristian cəmiyyətindəki daimi varlığını vurğulayır. İsanın cənnətə yüksəlişi həm insanların, həm də İsanın ucaldılması olaraq qəbul edilir.
- ↑ Peter Klein. The Catholic Source Book (İngilis). Harcourt Religion Publishers. 2000. 88–89. ISBN 0-15-950653-0.