İdilliya (lat. idyllium; q.yun. εἰδύλλιον – "kiçik şəkil", είδος – "şəkil" sözünün kiçiltməsi)[1] — ilk növbədə qədim Romada kənd həyatı mövzusunda kiçik şeir. Sonralar Bizansda εἰδύλλιον sözü sxoliastlar tərəfindən istifadə edilmiş və onlar Teokritin yazılarından bəzi hissələri şərh etmişlər.
Tarixi və ədəbi baxımdan "idilliya" termininin mənası əsasən "pastoral" və "bukolika" ilə kəsişir. Buradakı fərq "idilliya"nın çoban həyatı ilə məhdudlaşmayan, pastoral janrın ayrıca poetik əsəri adlandırılmasında özünü göstərir. Müasir dövrdə bu dar məna bulanıqlaşır və bir-birini sevən cütlüyün dinc həyatından (Qoqolun "Qədim torpaq sahibləri" əsəri) və ya ümumiyyətlə kəndli deyil, dinc patriarxal həyatından bəhs edən əsərlər çox vaxt idilliya adlanır.[2]
- ↑ Идиллия. // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). XIIa. СПб.. 1894. 799–801.
- ↑ Идиллия // Словарь литературоведческих терминов / Ред.-сост.: Л. И. Тимофеев и С. В. Тураев. — М.: "Просвещение", 1974. — С. 94–95. — 509 с. — 300 000 экз.
- Идиллия // Литературная энциклопедия терминов и понятий / Под ред. А. Н. Николюкина. — Институт научной информации по общественным наукам РАН: Интелвак, 2001. — Стб. 287–290. — 1596 с. — ISBN 5–93264-026-X.
- Попова Т. В. Буколика с системе греческой поэзии // Поэтика древнегреческой литературы. М., 1981.