Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
|
Teqlər: Geri qaytarıldı Mobil redaktə Mobil veb redaktə
|
k tərəfindən edilmiş redaktələr geri qaytarılaraq tərəfindən yaradılan sonuncu versiya bərpa olundu.
Teq: Geri qaytarma
|
||
|
Sətir 141:
genişləndirilmiş; Beləliklə, Ərəb yarımadası xaricinə daşan İslam, Asiya və Afrikadakı müxtəlif
millətlərlə mənimsənilib. Qurulacaq olan yeni İslam dövlətlərinin siyasi və hüquqi əsasları da bu
dövrdə atılmışdır. Sıra ilə xəlifə olan Həzrəti Əbu Bəkr
[[Peyğəmbər]]imizin yolunu tutmuş, [[Quran]] əxlaqının hakim olduğu ədalətli nizamı daha geniş bir
coğrafiyaya yayaraq davam etdirmişlər. Bu səbəblə Dörd Xəlifə Dövrü, "Doğru Yolda Gedən Yetkin
Sətir 157:
özünü ən yaxşı dərk etmiş olmalarıdır. Bununla bağlı veriləcək nümunələr çoxdur. Məsələ, Həzrət Əbu
Bəkrin zəkat verməyənlərlə bağlı olaraq aldığı qərarlar, Həzrət Ömərin (r.a) İraq torpaqları ilə bağlı
fikirləri və bunları ətrafındakılarla də dəlilləri ilə birlikdə açıqlayıb qəbul etdirməsi, Həzrət Əlinin (
Xaricilərlə müharibə ilə bağlı mövqeləri öz mövqelərində olduqca əhəmiyyətlidirlər.
Çünki bütün bunlarla ilk dəfə qarşılaşırdı və bunların Isla-ması bir həll etmələri lazım idi. Yenə Həzrət
Peyğəmbərin vəfatından (s.a.s) dərhal sonra onun yerinə keçəcək dövlət başçısını müəyyənləşdirmək
məsələsi ortaya çıxdı. Həzrəti [[Əbu Bəkir
Onlar ilə bağlı vəziyyətlər Islam hüququnda dövlət başçısının başa keçid yollarının fərqli ola biləcəyi
fikrini müəyyən etdi. Bu məsələdə qəti və açıq bir hökmün bulunmayış-ı, bu təbii nəticə
Sətir 168:
sırasındadır.
=== Həzrət Əbu Bəkrin Xəlifə Seçilməsi: ===
aralarında ən fəzilətli insanın Həzrət Əbu Bəkr olduğunu müxtəlif vasitələrlə ifadə etmişlər. Ibn Ömər
(
ifadə edir (Buxari, Fedailu Ashabi, 4). Bunda da onun Peyğəmbərə olan yaxınlığı, Islam üçün etmiş
olduğu fədakarlıqlar və üstün məziyyətləri rol oynamışdır.
Əshabi-kəhf Qalmayım, Peyğəmbərin Həzrət Əbu Bəkr qarşı işarə edilən davranışı və onun
haqqındakı sözlərini onun xəlifə olması lazım olduğuna dair ən azından- bir işarə kimi qəbul
etmişdilər. Bunda da hər baxımdan əlbəttə ki, haqlı idilər. Çünki Peyğəmbərin xəlifəsi olmaq üçün
Sətir 181 ⟶ 182:
xəlifə namizədi olmazdı. Rasülullah belə buyurmuşdu; "Siz bu əmirlik (prezident) məqamında
insanların ən yaxşılarını, əmir olmamışdan əvvəl əmr olmağı o qədər də pis görən və onu arzu
etməyən adamlar taparsınız" Həzrəti Əbu Bəkir də xəlifə
olduqdan sonra: "Əmirliyi heç vaxt düşünmədiyini, Allahdan onu istəmədiyini mənbələrinin birində
hazır olanlara açıq söyləmişdir.
Rasulullah-ın vəfatından dərhal sonra Ensar, Saideoğulları Sakifesi deyilən yerdə toplanmış və Sa b.
Ubade xəlifə seçmək istəmişdilər. Ancaq bu məsələdə onlar arasında da fikir ayrılığı var idi. Bu barədə
mübahisələrin davam etdiyi zaman Həzrəti Ömər və Əbu Namaza yanaşı gəlmiş olan Həzrəti Əbu
Bəkir söz alaraq, Qur "anda Ensar qədər muhacirün-dən da təriflə bəhs edildiyini ifadə etdi. Ancaq bu
işdə Ərəblərin həmin başqalarına itaət etməyəcəklərini danışıb və bu səbəblə Əbu Namaza ilə Ömər
birinə bəy edilməsini istədi, ikisi də bu təklifi rədd etdilər və bu işə Həzrət Əbu Bəkrin seçilməsi lazım
olduğunu bildirdilər. Başda Bəşir b. Sa, Əbu Namaza və Həzrət Ömər
hamısı ona bəy etdilər. O anda bəy etməyən Sa b. Ubade və hazır olmayan Həzrət Əli
Haşimilər sonralar bir-bir bəy etdilər. Beləliklə, Həzrət Əbu Bəkr fasilələrlə üç dəfə minbərə çıxıb hər
gün bu vəzifəni qəbul etmədiyini bildirdi və yerinə başqa birini seçmələrini müsəlmanlardan istədisə
də, onlar özünün şəxsində israr etdilər. Beləliklə, Həzrət Əbu Bəkrin
(Ibn Sa Asare, III, 178 və b; Ibni daha, Beyrut,1400/1980; 220 və b; Ibn Kuteybə həmin I, 7–20;
=== Həzrət Osmanın
Həzrət Osmanın
Hz.Ömer namizədi göstermeseni istədilər. O da: "Əgər istihlaf etməyəcək olsam, məndən daha xeyirli olan
(Rasulullah) də istihlafı tərk etmişdi. Edəcək olsam, məndən xeyirli olan (Ebu Bəkir) də istihlaf
| |||