Qövsi, Mirza Tahir Vəhid Təbrizini öz şeirində mədh edibdir. Qövsi'nin yüksək bədii dəyər daşıyan Türkcə qəzəllərində ilk kəz olaraq yurd sevgisi, azadlıq duyğusu da işlənmiş, zamanəsindən və insanlardan şikayətlər edilmişdir.<ref>http://www.rezahamraz.com/fa/index.php?option=com_content&task=view&id=328{{Dead link|date=December 2020 |bot=InternetArchiveBot }}</ref> Qövsi elə bir dövrdə yaşamışdır ki, o, həm köhnə Azərbaycan dilinin klassik şeir dili mərhələsini (XV əsr), həm də yeni Azərbaycan dilinin xəlqiləşməsi dövrünü (XVII əsr) öz yaradıcılığında inikas etdirə bilmişdir. Lirik qəzəllərində mənəvi azadlıq, insanların arzu və istəkləri tərənnüm olunur. Bir sıra şairə, xüsusilə, Füzuliyə nəzirələr yazmışdır. Onun yaradıcılığı Azərbaycan şeirinin inkişafında mühüm rol oynamışdır. Qövsinin əsərlərindən nümunələr ilk dəfə 1925-ci ildə Firudun bəy Köçərlinin “Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi materialları” əsərinin birinci hissəsində nəşr olunmuşdur. Həmin ildə Salman Mümtaz şairin altmışa yaxın qəzəlini ayrıca kitabçada “Kommunist” qəzetinin nəşriyyatında nəşr etdirmişdir. 1958-ci ildə akademik Həmid Araslı Qövsi “Divan”ının Tiflis və London nüsxələri əsasında onun seçilmiş əsərlərini (buraya şairin 145 qəzəli, 1 mürəbbesi, 2 müxəmməsi, 1 müqəddəsi, 1 tərkibbəndi, 4 tərcibəndi daxil edilib) çap etdirmişdi. “Azərbaycan klassik ədəbiyyatı kitabxanası” 20 cildliyinin 1988-ci ildə nəşr edilmiş VI cildinə Qövsinin də əsəri daxil edilmişdir. Əlican Qövsi Təbrizi 1640-cı ildə vəfat etmişdir.