Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
|
Redaktənin izahı yoxdur
Teqlər: Mobil redaktə Mobil veb redaktə
|
Redaktənin izahı yoxdur
|
||
|
Sətir 3:
'''Samuray''' ([[Yapon dili|yap.]] 侍, '''buşi''' [[Yapon dili|yap.]] 武士) — Yaponiyada feodalizm dövründə böyük torpaq sahibləri [[daymyo]]dan başlayaraq, ən kiçik zadəgana qədər böyük bir təbəqənin adı. Samuraylar faktiki olaraq torpaq sahibləri idilər və bu baxımdan avropadakı cəngavər silklərinə bənzəyirdilər. Şoqun Oda Nobunaqa dövründə samuraylar ən yüksək inkişaf səviyyəsinə çatdılar. Dövlət mərkəzləşdirildi. Daha əvvəl feodal Yaponiyasında hər vilayəti ayrı ayrı klanlar idarə edirdi. Nobunaqanın ölümündən sonra fərqli klanlardan Toyotomi Hideyoşi və İeyasu Tokuqava dövləti faktiki olaraq idarə etməyə başladılar. Tokuqava dövründə samurayların imperator üzərindəki təsiri zəiflədi. Meici reformu zamanı isə tamamilə ləğv edildi. Samuraylar silahsızlanmağa məcbur edildilər və bütün üsyanlar yatırıldı.
Samuraylar böyük samuray liderlərinin hazırladığı qaydası ilə yetişdirilirdi. Hər samurayın bağlı olduğu başqa bir samuray vardı və avropadakı vassal senyor münasibətləri burada da keçərli idi. Samurayın senyoru öldükdə samuray adlandırıldı.
Samuray xidməti I əsrdə yaranmasına baxmayaraq, VII-VIII əsrlərdə bu xidmətdən daha geniş istifadə olunurdu. Çünki o zamanlar Yaponiyada feodal- monarxiya dövlətçilik quruluşunun ən “inkişaf” edən dövrü idi.Bütün torpaqlar şəxsi mülkiyyətə verilmiş və iri feodallar hökmranlıq edirdilər. Həmin dövrlərdə feodallar arasında silahlı toqquşmalar tez-tez baş verdiyi üçün iri feodallar ozünün, əmlakının, ərazisinin təhlükəsizliyi üçün samuraylar saxlayırdılar.
Samurayları adi kəndlilərdən silahları fərqləndirirdi və samuraylar onlar üçün ayrılmış xüsusi kəndlərdə yaşayırdılar. O zamanlar adi insanlara hər hansı bir silah saxlamaq və ya gəzdirmək qəti qadağan olunmuşdu. Sonralar samuray bir peşəyə çevrildi və nəsildən-nəsilə ötürülürdü. Gələcəyin samuraylarına xüsusi təlimlər keçirilir, cəsurluq, silahlardan məharətlə istifadə etmək öyrədilirdi. Bir sözlə, hərbiçi sənəti öyrədilirdi. Ancaq tanınmış zadəgan və tanınmış samuray ailələrindəki oğlan uşaqlarına bu cür tərbiyə verilir, təlimlər keçirilirdi.
Ümumiyyətlə, samuraylıq Yaponiyada həmişə sayılan, seçilən peşə olub. Samuraylar arasından məşhur adamlar da az çıxmayıb (məsələn: məşhur siyasətçi, məşhur rəhbər, hökmdar… və s.).
Deyilənə görə, alicənablıq, düzgünlük, əxlaqlı davranış samurayların qanında olub. Yəni – alicənablıq – samurayların ən üstün xasiyyətlərindən olub. Samuraylar o dərəcədə əxlaqlı, əqidəli olurdular ki, təhqir olunmaqdansa, özlərinə qəsd etməyi daha üstün tuturdular.
Samuraylar bir çox xüsusiyyətlərinə görə, Avropa cəngavərləri ilə eynidirlər. Hər ikisində də özlərinə məxsus şərəf, vicdan kodeksi olmuşdur.
Samuraylar həmişə qılınclı təsvir olunublar. Elə dövrlər olub ki, samuraylar bir deyil, 2 və daha artıq qılınc gəzdiriblər. Sonralar samuraylar odlu silahlardan da istifadə etməyi öyrənmiş və özləri ilə odlu silahlar da gəzdirmişlər.
Samuraylar arasında bəzi hallarda qadınlar da olmuşdur. Bu qadınlar silahlardan çox məharətlə istifadə etməyi bacarırmışlar.
== Mənbə ==
| |||