|
== Qısa tarixi ==
.
== Sintaktik xüsusiyyətləri ==
[[Şəkil:Ana Dili.JPG|thumb|right|220px|Ana dili abidəsi ([[Naxçıvan (şəhər)|Naxçıvan]])]]
Azərbaycan dilinin morfoloji quruluşuna əsas ([[isim]], [[sifət (nitq hissəsi)|sifət]], [[say]], [[əvəzlik]], [[zərf (nitq hissəsi)|zərf]], [[fel]]) və köməkçi ([[qoşma]], [[bağlayıcı]], [[ədat]], [[modal sözlər]], [[nida]]) [[nitq hissələri]] daxildir.
İsimlərin kəmiyyət, mənsubiyyət, hal, xəbərlik kateqoriyaları var. Bu kateqoriyalar isimləşən (substantivləşən) digər [[nitq hissələri]]nə də aiddir.
Azərbaycan dilində ismin 6 halı (adlıq, yiyəlik, yönlük, təsirlik, yerlik, çıxışlıq), felin 5 (şühudi keçmiş, nəqli keçmiş, indiki, qəti gələcək, qeyri-qəti gələcək) zamanı var. Felin şəkil kateqoriyası 6 formanı (əmr, arzu, şərt, vacib, lazım, xəbər) əhatə edir.
Fellər subyekt, obyekt, hərəkətin münasibətinə görə müxtəlif 5 qrammatik növdə (məlum, məchul, qayıdış, qarşılıqlı-müştərək, icbar) işlənə bilir.
Azərbaycan dilinin sintaktik qanununa görə, bir qayda olaraq, mübtəda cümlənin əvvəlində, xəbər cümlə üzvü sonda, təyin təyin etdiyi sözdən qabaqda gəlir.
Azərbaycan dilində sözyaradıcılığında əsasən morfoloji (dəmirçi, üzümçü, təbliğatçı; dəmirçilik, üzümçülük, təbliğatçılıq; dolça, qazança, otluq, meşəlik; qaldırıcı, endirici; sevinc, gülünc; yavaşca, indicə və s.) və sintaktik (otbiçən, vaxtamuzd, boyunbağı, gündoğan, sarıköynək, əlidolu, adlı-sanlı, qırxayaq, beşaçılan və s.) üsullardan istifadə edilir.
== Əlifbası ==
|