Son 200 ildə dünya üzrə meşə ərazilərinin sahəsi 2 dəfədən çox azalmışdır. XVIII-XIX əsrlərdə indiki Azərbaycan ərazisinin 35%-i meşə ilə örtülü olmuşdur. Hazırda Azərbaycan meşələrinin ümumi sahəsi 1213.7 min hektardır. Bu da Azərbaycan ərazisinin 11,8%-ni təşkil edir. Bu rəqəm Rusiya Federasiyasında 44%, [[Latviya]]da 41%, [[Gürcüstan]]da 39% təşkil edir. 1 hektar meşə 200 insanı xilas edir. <ref> [http://www.eco.gov.az/m-meshe.php Azərbaycan Respublikasının meşələri] </ref>

Meşənin əsas xüsusiyyətləri bitki örtüyünün altında formalaşan mikroiqlimdir. Meşənin mikroiqlimi ətraf mühitin iqlimindən fərqlidir. Açıq ərazilərdən fərqli olaraq meşədə qış mövsümündə havanın temperaturu 3-5&nbsp;° C yüksək olur. İsti yay günlərində isə əksinə, temperatur bir neçə dərəcə aşağı enir.<ref>[http://www.enpi-fleg.az/site/assets/files/1076/book.pdf Məktəb meşəçiliyinin yaradılması]</ref>

Optimal meşəlik müəyyən meşəbitmə şəraitindən özünün məqsədyönlü vəzifəsini daha yaxşı yerinə yetirən meşəlik. Optimal meşəlik yaradarkən ən mühüm komponent meşəliyin optimal tərkibi və optimal strukturu hesab olunur. Meşəliyin optimal tərkibi məsələsinin həllində [[ağac]] cinslərinin meşəbitmə şəraitində tələbatını, digər ağaclarla dinamik əlaqəsini, məhsuldarlığını, quruluşunu, əmtəəliyini və müxtəlif tərkibli meşəliyin təsərrüfatı qiymətini təyin etmək lazımdır. Meşəliyin optimal strukturunu təyin edən əsas amil ağaclığın sıxlığı (doluluğu) sayılır. Rekreasiya təzyiqi altında olan və [[Torpaq|torpaqqoruyucutorpaq]]qoruyucu funksiyalı meşələrin optimal tərkibi və strukturu Optimal meşəlikdə əsasən estetik və qoruyucu planda daha effektli olmalıdır.<ref>Məmmədov Q.Ş., Xəlilov M.Y. Ensiklopedik ekoloji lüğət Bakı 2008</ref>

{{CommonscatVikianbar kateqoriyası|Forests}}