Roma imperiyasının Qərbi və Şərqi Romaya parçalanması və bizans dövlətinin yaranması ilə yunan dili elmi sahədədə latın dilini geridə buraxmışdır. Baxmayaraq ki latın dili b.e.ə I və b.e I əsrləri arasinda artıq təsirlərə məruz qalmış və yerini digər roman dillərinə buraxmışdır, ancaq eyni zamanda bu dövr latın dilinin qızıl dövrü sayılır. Bizim eranın 200-cü ilindən sonra isə bu dil tamamilə unudulmuş yalnız cadugərlərin, dini təriqət üzvlərinin, alimlərin və simyagerlərin istifadə etdiyi dilə çevrilmişdir.

 

Təxminən 1200 il sonra XIV, XVI əsrlərdə renessans dövrü və Avropada mədəniyyətin və incəsənətin bütün sahələrində çiçəklənmə yaşanması ilə əlaqədar olaraq latın dili yenidən araştirilmağa başlanmışdı. Buna təsir edən ən önəmli faktor isə Bizans dövlətinin dağılması ilə yunan dilinin arxa planda qalması idi.

 

Latin dili xristianlığın inkisafi və yunan dilinin daha çox məişət həyatında işlədiyi üçün alınma sözlərin artmasına görə Papa Damasusun dövründən (b.e. 384)  etibarən Vatikan kilsəsinin rəsmi dili kimi qəbul edilib. Vatikanın gizli kitabxanasındakı kitabların böyük əksəriyyətinin də bu dildə yazıldığı iddia edilir. 1962-65 ci ildə ikinci Vatikan məclisində bu dilin vatikanın ayinlərində və dini təlimlərində istifadəsi məsələsinə bir daha toxunulmuş və dini ayinlərin bundan sonra da latın dilində davam etdirilməsi qərara alinmisdir. Papa 16-ci Benediktin latin dilinin 20-ci əsrdəki inkisafinda rolu əvəz edilməzdir.