1918-ci il mayın 11-də Batumda Zaqafqaziya və [[Türkiyə]] arasında nümayəndə heyətləri səviyyəsində danışıqlar davam etdirildi. Zaqafqaziya hökumətinin sədri və xarici işlər naziri [[Akaki Çxenkeli]]nin başçılıq etdiyi heyətin danışıqlarında Azərbaycanı [[Məhəmməd Əmin Rəsulzadə]] və [[Məmmədhəsən Hacınski]] təmsil edirdilər.<ref name=yeddi/> Türkiyə tərəfin təmsilçilərinə xarici işlər naziri [[Xəlil Paşa]], Qafqaz cəbhəsi komandanı Vahib paşa və hərbi nazir [[Ənvər paşa]] başçılıq edirdilər.<ref name=yeddi/> Batum konfransında müşahidəçi sifətində general [[Otto fon Lossov]]un başçılığı ilə [[Almaniya]] nümayəndəliyi də iştirak edirdi. Lossov Batumda gürcü nümayəndələri ilə gizli görüşlər keçirərək, onlara hərbi və iqtisadi yardım göstəriləcəyini vəd etmişdi. Batum konfransında Zaqafqaziya Seyminin nümayəndə heyəti Türkiyənin [[Qars vilayəti|Qars]], [[Ərdəhan vilayətiili|Ərdəhan]] və [[Batum vilayəti|Batum]] əyalətləri haqqında tələblərini tamamilə tanıdı və bununla da Brest-Litovsk müqaviləsinin müddəasını təsdiq etdi.<ref name=yeddi/> Bundan əlavə, Türkiyə [[Axalsıx qəzası|Axalsıx]], [[Axalkələk qəzası|Axalkələk]], [[Aleksandropol qəzası|Aleksandropol]] (Gümrü), [[Sürməli qəzası|Sürməli]] və [[Naxçıvan qəzası|Naxçıvan qəzalarının]] daxil olduğu ərazini də tələb edirdi. Batum konfransının gedişində general fon Kressin komandanlığı ilə 3 min nəfərlik alman qoşunu [[Gürcüstan]]ın [[Poti]] limanına çıxarıldı. Onlar yalnız Gürcüstanı tutmaq, [[Azərbaycan]] və [[Ermənistan]]ı isə Türkiyəyə saxlamaq niyyətində idilər.<ref name=yeddi/> Eyni vaxtda hücumu müvəffəqiyyətlə davam etdirən Türkiyə qoşunları 1918-ci il mayın 17-də Gümrünü (Aleksandropolu) ələ keçirdilər və [[Culfa]] istiqamətinə çıxdılar.<ref>"Азербайджан", 11 ноября 1919 г.</ref> Almaniya və Türkiyə tərəfindən aparılan hərbi əməliyyatlar nəticəsində Batum konfransında gürcülər, azərbaycanlılar və ermənilər Türkiyə ilə ayrı-ayrılıqda danışıqlar aparmağa başladılar.<ref name=yeddi/> Digər tərəfdən, Batum konfransında Almaniya nümayəndələri ilə separat danışıqların gedişində və general Fon Kressin təzyiqi nəticəsində Seymin gürcü fraksiyası Gürcüstanın Federativ Zaqafqaziya Respublikası tərkibindən çıxmasını və öz müstəqilliyini elan etməsini qərara aldı.<ref name=yeddi/> Bununla əlaqədar olaraq, 1918-ci il mayın 25-də Zaqafqaziya Seyminin müsəlman fraksiyasının iclası keçirildi. İclasda Cənubi Qafqazda siyasi vəziyyətin dəyişilməsi ilə əlaqədar olaraq oxunmuş rəsmi bəyanatda deyilirdi ki, ''"Zaqafqaziya Seyminin gürcü fraksiyası, gürcü sülh nümayəndə heyəti üzvləri Batumda gizli danışıqlar aparır, ayrılmağa və Gürcüstanın müstəqilliyini elan etməyə hazırlaşırlar"''.<ref>R ə s u l z a d ə M . Ə. Azərbaycan Cümhuriyyəti. Bakı, 1990, səh. 39.</ref>