TƏCNİS

Təcnis oşmanın bir növüdür. Qoşmadan fərqli cəhəti qafiyələrinin cinas sözlər üzərində qurulmasıdır. Cinas söxlər omonimlərə oxşayan sözlərdir. Daha doğrusu, bu sözlərin yazılısı və səslənişi oxşar, mənaları müxtəlifdir. Məsələn:

Aşıq, götür doqquz telli sazını,

Ya divani, ya da təcnis çal, a çal!

Düşmən üçün seç qılıncın sazını,

Əsirgəmə, kəlləsindən, çal, a çal!

Yaxşı aşbaz tanır yaxşı düyünü,

Qəmli aşıq qəlbin neçin döyünü?

Möhkəm bağla, açılmasın düyünü,

Bir ilmək yox, üçün möhkəm çal, a çal!

Nə vaxtacan fələk mənə ax çalar?

Faydasızdır zər-qızıllar, axçalar.

Cavan Hüseyn, qara xəttin ağ çalar,

Deyərlər ki, qoca aşıq, çal, a çal!

Bu təcnisdə II və IV misralarda „çal” sözləri müxtəlif məna daşıyır. Biri saz çalmaq, digəri qılınc çalmaq mənasındadır.