Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
|
Redaktənin izahı yoxdur
|
|
||
|
Sətir 71:
== Dövlətin süqutu ==
[[1054]] – [[1055]] – ci illərdə Səlcuq sultanı [[Toğrul]]un Azərbaycana yürüşü zamanı Əbudüləfilərin hakimlik etdikləri Naxçıvan da hücuma məruz qalır. [[1063]] – cü ildə ikinci səlcuq sultanı [[Alp Arslan]] ([[1063]] – [[1072]]) Azərbaycanda [[Səlcuqilər]]in vassalı olan feudal mülklərinin sahibləri üzərində təsir gücünü artırmaq üçün Cənubi Qafqaza yürüş edir.
[[Rey]]dən [[Mərənd]]ə, ordan isə [[İbn əl-Əsir]]in (XIII əsr) yazdığına görə, ''"ölkələrin dərələri və sərt dağları ilə Naxçıvana”'' gələn Səlcuq qoşunu sultanın əmri ilə burada ''“Araz çayını keçmək üçün gəmilər”'' hazırlayır. Həmin müəllifin məlumatına görə. Naxçıvanda olarkən ''“sultanın ətrafında saysız – hesabsız hökmdar və əsgər toplandı”''. İbn əl-Əsir səlcuqların ''“müsəlmanların sərhədyanı dayağı”'' olan iki qalanı ([[Sürməli]]ni və [[Qarabağ]]ı) tutduqlarını və ''“əsgərlərlə, sursatla, pulla və silahla təmin edib, Naxçıvan əmirinin səərncamına vermələrini”'' də bildirir. Bu məlumatda əmirin adı çəkilməsə də, tədqiqatçılar [[Alp Arslan]]ın Əbudüləfiləri hakimiyyətdən uzaqlaşdıraraq Naxçıvanşahlığa son qoyduğu və Naxçıvana [[Səlcuqlular]]dan olan əmir təyin etdiyini qeyd edirlər. <ref name="Şərifli">M. X. Şərifli – IX əsrin II yarısı – XI əsrdə Azərbaycan feodal dövlətləri, Bakı, 1978</ref>
== İstinadlar ==
<references/>
| |||