Fuci dağının şimal-qərb yamacındakı sıx meşələrin, xüsusilə, Aokiqahara meşəsinin ubasute adəti üçün populyar yer olduğu düşünülür.Naqano prefekturasında yerləşən adı bu adətdən yaranmışdır, çünki qədim zamanlarda insanlar yaşlı və ya xəstə yaxınlarını bu dağda ölümə tərk edirdilər.

Ubasute bir çox əfsanənin və hekayənin mövzusu olmuşdur. Bu hekayələrin çoxu valideyni tərk etmək haqqında olsa da, ailə sevgisini də təsvir edir. Məsələn, "Ubasuteyama" hekayəsində oğul öz anasını ölümə tərk etmək üçün dağın zirvəsinə aparır, lakin anası oğlunun geri qayıtmasını asanlaşdırmaq üçün yolu sümüklərlə işarələyir. Bu hekayə ananın hər şeyin fərqində olmasına baxmayaraq, oğlunu hələ də sevdiyini təmsil edir.

Hindistandan gələn bir hekayə isə yaşlıları sevməyən bir hökmdar haqqındadır. Hökmdar 70 yaşından yuxarı bütün yaşlıların sürgünə göndərilməsini əmr edir, lakin saray əyanlarından biri öz anasını gizlədir. Bir gün rəqiblərdən biri verdiyi tapmacaları həll edə bilmələri müqabilində ölkələrini işğal etməyəcəyini bildirir. Saray əyanı yaşlı anasından tapmacaların cavabı soruşur və rəqibi müttəfiq olmağa qərar verir. Hökmdar həqiqəti öyrənəndən sonra sürgün qərarını ləğv edir.

2015-ci ildə Yaponiyada 63 yaşlı bir adam xəstə bacısını 2011-ci ildə dağda ölümə tərk etməklə ittiham olunmuşdur. 2018-ci ildə isə bir qadın yaşlı atasını ölümə tərk etdiyi üçün həbs olunmuşdur. Bəzi yaşlı yaponların "ailələrinə yük olmaq istəmədiklərini" bildirərək intihar etdikləri hallar da qeydə alınır.

• XV əsrə aid olan "Ubasute" no tamaşası ubasute adətinə həsr olunub. Bu no əsasında "Qanlı ay" operası üçün libretto yazmışdır.
• 1956-cı ildə tərəfindən yazılmış "" novellası ubasute adətinin geniş yayıldığı kənd haqqındadır. Bu novella əsasında və -cü illərdə eyniadlı iki film çəkilmişdir. 1983-cü ildəki film Kann kinofestivalında Qızıl palma mükafatına layiq görülmüşdür.