Ruslaşdırma (rus. русификация) — rəsmi hökumət tərəfindən hər hansı bir ərazinin əhalisini linqvistik, mədəni, dini baxımdan ruslaşdırılması prosesidir.
Dil və tarixin məqsəd yönlü şəkildə dəyişdirilməsi 19-cu əsrdə xüsusilə geniş vüsət aldı. Ruslaşdırma müxtəlif bölgələrdə müxtəlif cür olub deyə onun nəticələri öz dərinliyinə və davamlılığına görə fərqlənir. Ən uğursuz və az davamlı ruslaşdırma siyasəti Polşa və Finlandiyada olmuşdur.
Britaniyalı tarixçi Ceffri Xosking ruslaşdırmanın mərkəzləşdirməni sürətləndirib yerli hakimləri sıradan çıxardığı üçün Rusiya imperiyasının siyasətinə daxil olduğunu göstərir. Onun fikrincə, ruslaşdırma siyasətinin hədəfi həm də Rusiya imperiyasının bütün xalqlarına Rusiyaya, onun keçmişinə, adət ənənələrinə aid olmaq hissi verməkdir. Qərbi milli bölgələrin aktiv şəkildə ruslaşdırılması 19-cu əsrin birinci yarısında başladı və 1860-cı ildə növbəti polşa üsyanından sonra daha da gücləndi.
Fin-uqor xalqlarının ruslaşdırılması
Rusiyanın avropa bölgəsinin şimal qərb hissəsinin yerli əhalisi olan fin-uqor xalqı vodların assimilyasiyasının dinamikası:
Rusiyanın avropa bölgəsinin şimal qərb hissəsinin yerli əhalisi olan fin-uqor xalqı ijorların assimilyasiyasının dinamikası:
Rusiyanın avropa hissəsinin şimal qərb bölgəsinə Tver quberniyasına köçmüş fin-uqor xalqı olan Tver karellərinin asimilyasiyasının dinamikası:
* SSRİ ərazisində
** Tver oblastının ərazisində
İstinadlar
- . 2012-04-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-01-29.
- 2014-08-08 at the Wayback Machine //