osmanlı ordusunun esas kuvvetinin yeniçeriler olduğu doğru değil. osmanlı ordusunun esas kuvveti, tımarlı sipahi denen atlı birliklerdir. ordunun çoğunu ve vurucu gücünü tımarlı sipahiler oluşturmuştur. tımarlı sipahiler kanatlarda, yeniçeriler ortada yerleşirlerdi. atlı birlikler yanlardan saldırıp geri çekilirlerken, yaya ve tüfekli yeniçeriler, padişahın bulunduğu merkeze saldıran düşman kuvvetlerine ateş ederlerdi. doğrudur, ateşli silah kullandıkları için, ve merkezde sabit, kırması çetin bir hat oluşturdukları için osmanlı galibiyetlerinde yeniçerilerin hissesi büyüktür. ancak tek başlarına osmanlı ordusunun esasını oluşturduklarını söylemek hata olur.

yeniçeriler arasında türklerin olmadığı da tam doğru değil. ilk kurulduklarında kumandanları türklerden seçilirdi. fatih sultan (II.) Mehmet devrinde, çoğunluğu türk olan sekban ocağı yeniçeri ocağının içine katılmıştır. sekbanlar padişahın av yoldaşlarıydı ve ayrı bir askeri birlik teşkil ederlerdi. padişahla yakın temasları olduğundan, ayaklanmaya meyilli yeniçerileri gözlemek için bu ocağa dahil edilmişlerdir. sekbanların sayısı devşirme yeniçerilerin üçte birine yakındır. 17inci asırdan sonra devşirme usülü giderek bırakılmış ve yeniçeriler neredeyse bütünüyle türklerden alınmaya başlanmıştır. ayrıca önceki devirlerde hıristiyan türklerden yeniçeri devşirildiğinin de kayıtları mevcuttur. — Bu imzasız yazı 78.180.90.62 () tərəfindən əlavə edilib;