Bodriyar Reyms şəhərində işçi ailəsində anadan olub. Filoloq olan Bodriyar, elmi fəaliyyətini alman dili tədqiqatçısı olaraq davam etdirir. Bodriyar ailəsində, sistemli təhsil alan ilk şəxs olduğunu dəfələrlə vurğulamışdı.

İlk əsərləri Fridrix Nitsşe və Martin Lüterə həsr olunmuşdu. Xüsusilə Fridrix Hölderlinin yaradıcılığı ilə əlaqəli problemlər onu çox maraqlandırırdı. İlk nəşr olunan əsərləri ədəbi tənqidi xarakterli idi. Bunlar 1962–1963-cü illərdə solçu jurnal olan "Tan Modern" də(fr. Les Temps Modernes, "Yeni vaxt") dərc olunan esselər idi. Eyni zamanda, Bofriyar fotoqrafiya ilə də maraqlanırdı (1963-cü ildə şəkillərindən ibarət foto albomunu çıxardı).

1960-cı illərdə Bodriyar Peter Vays (Marat/Sade) və Bertolt Brext ("Qaçqınların söhbəti") kimi yazıçıların fransız dilinə tərcümələrini nəşr etdirdi. 1960-cı illərdə Henri Lefevr və Rolan Bartın əsərlərindən təsirlənərək maraqları sosiologiyaya istiqamətində dəyişdi.

1960-cı illərin sonunda Bodriyar radikal sol jurnallar "Utopiya" və "Traverses" ilə əməkdaşlıq etdi. Bu dövrdə onun ictimai və siyasi baxışları bir çox cəhətdən situsionizm yönümlü idi. Bununla yanaşı, Bodriyar 1968-ci ilin may hadisələrində iştirak etmədi və bu etirazlar bitdikdən sonra radikal sol hərəkatından ayrıldı.

Bodriyarın sosiologiya sahəsindəki ilk əhəmiyyətli əsərləri "Əşyalar sistemi" (1968) və "İstehlakçı cəmiyyət" (1970) idi. İstehlakçı cəmiyyətinin təhlilinə həsr olunmuş bu əsərlərin metodologiyası marksizmdən müəyyən qədər təsirlənmişdir. 1972-ci ildə Bodriyar siyasi iqtisadi metodlarını ciddi islahata tabe etdiyi "Siyasi qənaətin tənqidi" kitabını nəşr etdirdi.

Növbəti əsəri olan "İstehsal aynasın" da (1973), Bodliyar, sırf burjua dünyagörüşünün ifadəsi olaraq təxribatçı kimi marksizmə hücum edir. Bodliyara görə, fəaliyyətdə əsas rolu ümumiyyətlə maddi istehsal deyil, simvolik mübadilə böyük rol oynayır, o, marksizmi pre-modernist cəmiyyətlərə qeyri-adekvat təsvir etməkdə günahlandırır. "Simvolik mübadilə və ölüm" (1976) əsərində Bodliyar simvolik mübadilə konsepsiyasını inkişaf etdirir. Marsel Moss konsepsiyalarından və Jorj Batay estetikasından istifadə edərək, Bodriyar kapitalizmin genezisini istehsala deyil, verməyə və mübadiləyə mərkəzlənən kapitalizmdən əvvəlki ictimai münasibətlərdən götürür.

1970-ci illərdə Bodriyar Qərbi Avropa,Latın Amerikası və ABŞ-a çoxlu səyahət etdi. Sonra bu səyahətlərində qazanılmış xatirələri müəllif ən çox oxunan əsərlərindən biri olan "Amerika" (1986) kitabında cəmləşdirdi.

1970-ci illərin ortalarında Bodriyarın diqqəti — kütləvi informasiya vasitələri və ünsiyyətin araşdırılmasına yönəldi.

4 yanvar 1991-ci ildə "Libération" qəzeti Bodliyarın 1991-ci il Körfəz müharibəsinə hazırlıq dövründə kütləvi informasiya vasitələrinin taktikasını analiz etdiyi məşhur "Körfəz müharibəsi olmayacaq" məqaləsini yayımlandı. Bu nəşr eyni mövzuda bir sıra məqalələrlə davam etdi. 28 fevralda Bodliyarın "Körfəz müharibəsi həqiqətənmi baş verir?", 29 martda isə "Körfəz müharibəsi olmadı." başlıqlı yazıları dərc olundu.

Tezliklə məqalələrin yenidən işlənmiş versiyası Bodrliyarın "Körfəzdə müharibə olmadı" kitabının əsasını təşkil etdi, bu da Bodliyarı həqiqətən məşhur etdi. Bu təhrikedici sorğu ilə Bodliyar oxucuların diqqətini, hadisələr haqqında məlumatları real vaxtda paylaşan müasir media fenomeninə yönəldir. Hadisənin televiziya ekranındakı görüntüsü, sanki, gerçəkliyin özünü əvəz edir və hadisənin özünü "lazımsız" edir.

Şəxsi həyatı

Bodriyar barok musiqisindən həzz alırdı; sevimli bəstəkarı Klaudio Monteverdi idi. The Velvet Underground & Nico qrupunun ifasındakı rok musiqisini çox bəyənirdi.

İki dəfə evlənən Bodriyarın ilk evliliyindən iki övladı oldu. 1970-ci ildə Baudrillard, professor olduğu Qərbi Paris Universitetinə gələndə 25 yaşlı Marin Dupuislə tanış oldu. Marin medianın bədii rəhbəri olmağa davam etdi. 1994-cü ildə 65 yaşında evləndilər.

2005-ci ildə xərçəng diaqnozu qoyulan Bodriyar, Parisdəki Rue Sent-Beuvdəki mənzilində,77 yaşında xəstəliklə mübarizə aparırdı. Marin Bodliyar, Jan Bodliyarın dostlarının birləşdiyi -ə rəhbərlik edir.

Hiperreallıq (üst gerçəklik) konsepsiyasını marksist üstqurum konsepsiyasının inkişafı kimi təqdim etdi. Üst gerçəkliyin əsası — simulyasiyadır. Hiperreallığın vahidləri — başqa bir işarəyə istinad edən fenomenlər və ya özünə bənzəməyən hadisələr və buna görə simulyasiya olan simulakradır.

Bodliyar simulakranın üç sıra nəzəriyyəsini: surətlər, funksional analoqlar və həqiqi simulakranı inkişaf etdirdi. Pul, ictimai rəy və moda daxil olmaqla bütün müasir hadisələri simulakranın üçüncü sırasına aid etdi. Bunlar simvolik mübadilə prinsipinə əsasən fəaliyyət göstərirlər.

Bodriyar müasir dövrü hiperreallıq dövrü adlandırır — üst quruluş bazanı təyin edir, əmək inkişaf etmir, ancaq ictimailəşir, nümayəndə səlahiyyətliləri heç kimi təmsil etmir. Müasir dövr gerçəkliyin itirilməsi hissi ilə xarakterizə olunur. Ölüm reallığın son qalası olur ("ölüm bəlkə də heç bir istifadə dəyəri olmayan yeganə şeydir"). İstənilən güc və iqtisadiyyat ölümə əsaslanır. Ancaq bu vəziyyətdə ölüm öz-özünə görünmür, fantaziya (təmsil) kimi görünür. Ancaq Bodriyar incəsənətdə gerçəkliyin qaytarılması üçün kritik və terapevtik bir funksiya görür.

İlk işlərində ("Əşyalar sistemi", 1968; "İstehlakçı cəmiyyət", 1970) Bodriyar üçün əsas tədqiqat mövzusu Qərbdə ortaya çıxan istehlakçı cəmiyyətidir. Obyektlər semiotik mənada şeylər (mallar) və işarələrdir. İstehlakçı cəmiyyətin müəyyənedici və ayrılmaz xüsusiyyəti onun mifik xarakteridir. Mif xaricində müasir cəmiyyət sadəcə mövcud deyil, "mifilik" onun "obyektiv" tərifinə daxildir. Mifilik, maddi/idealdan kənar ölçüdədir və cəmiyyətin təməl ölçüsüdür; istehlak kollektiv nümayəndəliklərdə və ya fikirlərdə ifadə oluna bilsə də, konkret bir fenomen olaraq, onlar üçün, eləcə də maddi (iqtisadi) təcrübələr üçün azaldıla bilməz. Bodriyarın vəzifəsi istehlakın təbiətini ictimai həyatın təməl ölçüsü olaraq təyin etmək idi.

Bu tədqiqat tapşırıqlarını yerinə yetirən Bodriyar, ilk növbədə, ehtiyacların görə fərd üçün obyektiv bir şey olduğunu qəbul etdiyinə görə "homo iqtisodiyus" əhəmiyyətsiz iqtisadi antropologiyadan ayrılır. Ehtiyacların iqtisadi nəzəriyyəsində əşyalar (istehlak malları) onsuz da müəyyən keyfiyyət xüsusiyyətlərinə malikdir və fərd ehtiyaclarını ödəmək istədiyi üçün bunlara ehtiyac duyur. Gerçək obyektlərə ehtiyacı olan bir mövzunun olması, istehlakın həqiqi sosial məntiqini ortaya çıxarmaq üçün açıqlaması lazım olan istehza mifidir.

Bodriyarın fikrincə, əşyaların (malların) xüsusiyyətləri yalnız müəyyən sosial mənaları əşyalara aid etmək şəraitində mövcuddur. Bu səbəbdən, ümumi istehlak nəzəriyyəsi həm əşyaların rasional faydasına, nə də ehtiyaclar və onların məmnuniyyətinə əsaslana bilməz. İstehlak ayrılmaz sosial fenomen olaraq yalnız sosial mənalar nəzəriyyəsi ilə izah edilə bilər, çünki əşyalar ilk növbədə təsnifat və sosial fərqlənmə prosesində müəyyən bir iyerarxiyada qurulmuş sosial əlamətlərdir. Əşya (istər mal, istərsə də mədəni obyekt və s.) özündən heç nəyi təmsil etmir və bu səbəbdən də mifdir: dəyəri ictimai münasibətlər və mənalar zamanı formalaşır. Daimi fərqləndirmənin sosial məntiqi və təsnifat əşyaların iyerarxiyasını qurur, əşyaların və ehtiyacların ideoloji dualizmini yaradır. Eynilə, rasional olaraq istehlak edən individid yalnız: xoşbəxtlik istəmək kimi köhnə dini inancları çoxaldan sadəlövh ideoloji quruluşdur. Bodriyara görə "Xoşbəxtlik mifi müasir cəmiyyətlərdə bərabərlik mifini qəbul edir və təcəssüm etdirir." İdeologiya ehtiyacların bərabərliyini (yəni bütün fərdlərin istehlak edilmiş obyektlər üzərində bərabərliyini) elan edir, amma praktikada bu bərabərliyin xəyali olduğu ortaya çıxır: əşyalar sistemi sosial fərqlilik yaradır. Fərdlər azadlıq, rasionallıq və xoşbəxtlik axtarmağı özlərinə aid edirlər; meyar ehtiyacların ödənilməsidir. Əslində istehlak prosesi yalnız sosial xarakter daşıyır, məqsədi əşyalar sistemini çoxaltmaqdır. Bodriyarın nəticəsi:

• İyerarxiya
• Dualizm

rus dilində

• // Эксперт (журнал). Н. Архангельская. № 17 (324). — 2002. aprel.
• Самарская Е. Жан Бодрийяр и его вселенная знаков // Общество потребления. Его мифы и структуры / Жан Бодрийяр. — М., 2006. — С. 251–264.
• Дьяков А. В. Жан Бодрийяр: Стратегии "радикального мышления" / под ред. А. С. Колесникова. — СПб.: Изд-во С.-Петерб. ун-та, 2008. — 357 с.
• Фурс В. Н. // Социологический журнал. № 1. 2002.
• Теоретическое насилие» Жана Бодрийяра // Философия постструктурализма во Франции. Москва — Нью-Йорк — Санкт-Петербург: Northern Cross. 2008.
• Бодрийяр Ж. . Екатеринбург: Издательство Уральского университета. пер. с фр. Н. В. Суслова. 2000 [A l’ombre des majorités silencieuses, ou la fin du social].
• Печенкина О. А. . Тула. 2006.
• Ален де Бенуа, перевод А. Игнатьева. . Nouvelle École (2008, 2011).
• Insolarance Cult. . Сигма. (2020).
• Жан Бодрийяр, перевод А. Кардаша. . Libération (2002).

fransız dilində

• Gauthier, Alain. Jean Baudrillard, une pensée singulière. — Lignes (éd.), 2008.
• Guillaume, Valérie. (Dir.) Jean Baudrillard et le Centre Pompidou. — Le Bord de l’eau (éd.), 2013.
• Neyraut, Michel. Hard Memories, en hommage à Jean Baudrillard. — Sens & Tonka (éd.), 2013.
• Leonelli, Ludovic. La Séduction Baudrillard. — Paris: École nationale supérieure des beaux-arts (éd.), 2007.
• Majastre, Jean-Olivier. (Dir.) Sans oublier Baudrillard. — Lettre volée (éd.), 2003.
• L’Yvonnet, François. L’Effet Baudrillard, l'élégance d’une pensée. — François Bourin (éd.), 2013.

ingilis dilində

• Genosko, Gary. Baudrillard and Signs. — L.: Routledge, 1994.
• Kellner, Douglas. Jean Baudrillard: From Marxism to Postmodernism and Beyond. — Cambridge and Palo Alto: Polity Press and Stanford University Press, 1989.
• Kellner, Douglas (ed.). Jean Baudrillard: A Critical Reader. — Oxford: Basil Blackwell, 1994.

• "Matritsa" filmindəki Neo Jan Bodliyarın "Simulyakr və simulyasiya" kitabının arasından diski çıxarır. Bu kitab "reallığın" harada olduğunu və əslində "Simulakr və simulyasiya" nı izah etməyə çalışan populyar bir tənqidi nəzəriyyədir. Neo oradakı diski çıxardıqda, "Nihilizm" bölümünü açır. Birinci , Nihilizm təxmini olaraq — ümumiyyətlə qəbul edilmiş dəyərlərin: idealların, əxlaq normalarının, mədəniyyətin, ictimai həyat formalarının inkar edilməsi, qəbul olunmaması yönümlü fəlsəfi baxışdır.
• 19 noyabr 2003-cü il tarixli "Le Nouvel Observateur" qəzetinə verdiyi müsahibəsində, Bodliyar, Matritsin "Simulyakr və simülyasiya" adlı əsərini səhv başa düşdüyünü və təhrif etdiyini iddia etdi..

•  (ing.)
•  (ing.)
• jurnalının veb saytında (ing.)

1. . Jung Land (сайт). 07.03.2007. Archived from the original on 2013-12-14. İstifadə tarixi: 2020-11-25.