UNESCO-nun nomenklaturasına görə biofizika biologiyanın 2406 kodu altında bir sahəsidir.. UNESCO-nun nomenklaturasına görə biofizikanın aşağıdakı sahələri vardır ::

• 2406.01 Bioakustika
• 2406.02
• 2406.03 Bioenergetika
• 2406.04 Biomexanika
• 2406.05
• 2406.06
• 2406.99 Digər sahələr

Bu təsnifat yeni tədqiqatların çətinliksiz yeni formatda verilməsi üçün tərtib edilmişdir.

Biofizika ümumi kursunun səmərəli tədrisi üçün aşağıdakı təsnifat da təklif edilmişdir ::

• Nəzəri biofizika:
  • mürəkkəb sistemlərin biofizikası:
    • bioloji proseslərin kinetikası;
    • bioloji proseslərin termodinamikası: canlı strukturlarda enerjinin çevrilməsi;
  • molekulyar biofizika: biopolimerlərin və molekulyar sistemlər üstünün təşkilinin və fəaliyyət göstərməsinin fiziki və struktur təşkili;
  • hüceyrə proseslərinin biofizikası:
    • membran proseslərinin biofizikası: bioloji membranların və onların hissələrin xüsusiyyətləri;
    • fətəbioloji proseslərin biofizikası: xarici işıq mənbələrinin canlı orqanizmlərə təsiri;
    • radiasiya biofizikası: ionlaşmış şüalanmanın təsiri;
  • riyazi biofizika.
• Tətbiqi biofizika:
  • bioinformatika: biofizikanın bir sahəsi olmasa da, onunla sıx bağlıdır;
  • biometriya;
  • biomexanika: bioloji sistemlərin dayaq-hərəkət aparatının funksiya və strukturu və fiziki hərəkəti;
  • təkamül proseslərinin biofizikası və fərdi inkişafı;
  • tibbi biofizika;
  • ekoloji biofizika.

Müasir tədqiqt istiqamətləri

Mürəkkəb sistemlərin biofizikası və molekulyar biofizika bu elmin əsas inkişaf istiqamətləri sayılır.

Həmçinin aşağıdakı məsələlər də biofizikanın perspektiv istiqamətlərindən sayılır: fiziki və biokimya reaksiyalarının gedişinə kosmogeofiziki faktorların təsiri; fotobioloji faktorlar; riyazi modelləşdirmə; nanobiologiya və s.

Bioloji obyektlər mürəkkəb olduğundan ona təsir faktorları həddən çoxdur. Fizika bu obyektlərin sadələşdirilmiş modellərini yaratmağa kömək edir. Fiziki və bioloji məlumatları birləşdirməklə bioloji obyektlərdə gedən prosesləri dərindən başa düşmək olar.

Fizikada bir sıra metodları olduğu formada biologiyada tətbiq edilə bilməz. Biofizikanın vəzifələrindən biri bu metodları biologiyanın istifadəsinə uyğunlaşdırmaqdır.

• Perutz MF. "The haemoglobin molecule". Proceedings of the Royal Society of London. Series B. 173 (31). 1969: 113–40. doi:.
• Dogonadze RR, Urushadze ZD. "Semi-Classical Method of Calculation of Rates of Chemical Reactions Proceeding in Polar Liquids". . 32. 1971: 235–245. doi:.
• Volkenshtein M. V., Dogonadze R. R., Madumarov A. K., Urushadze Z. D. and Kharkats Yu. I. Theory of Enzyme Catalysis.- Molekuliarnaya Biologia (Moscow), 6, 1972, pp. 431–439 (In Russian, English summary)
• . . . 2002. ISBN 978-0471485384.
• Sneppen K, Zocchi G. (1). Cambridge University Press. 2005-10-17. ISBN 0-521-84419-3.
• Glaser, Roland. Biophysics: An Introduction (Corrected). Springer. 2004-11-23. ISBN 3-540-67088-2.
• Hobbie RK, Roth BJ. (4th). Springer. 2006. ISBN 978-0387309422. 2009-01-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2010-09-04.
• Cooper WG. "Evidence for transcriptase quantum processing implies entanglement and decoherence of superposition proton states". . 97 (2). 2009: 73–89. doi:. PMID .
• Cooper WG. . 47. 2009: 892.
• Нечипоренко Ю. — немного истории и достижения современной биофизики.
• Рубин А. Б. (учебник) в 2-х т.т. — М., 1999, 2002.
• 2016-03-07 at the Wayback Machine и
• Кудряшов Ю. Б., Перов Ю. Ф. Рубин А. Б. Радиационная биофизика: радиочастотные и микроволновые электромагнитные излучения. Учебник для ВУЗов. — М.: ФИЗМАТЛИТ, 2008. — 184 с. — ISBN 978-5-9221-0848-5