Bir riyaziyyatçının oğlu olan Furneron 1816-cı ildə Sent-Etyen mühəndislik məktəbindən məzun olduqdan sonra Le Kreusodakı dəmir fabrikində işə başladı, sonra Ales və Bessec mədən müəssisələrində vəzifələndirilmişdir. Bu dövrdə müəllimi Klaud Bardinin "turbin" olaraq adlandırdığı yeni bir növ su çarxı üzərində araşdırmalarına girişmişdir. Bardinin mövzuya bağlı məqaləsi Elmlər Akademiyası və Sənaye Təşviq Dərnəyi tərəfindən rədd edilmişdi, amma Fourneron işlərini davam etdirmiş və 1827-ci ildə 6 a.g.-nə sahib bir turbin inkişaf etdirmişdir. Bu təchizatda axış halındakı su bir rotorun ətrafında müəyyən bucaqlarda yerləşdirilən qanadlara çarparaq rotorun dönməsini təmin edirdi.

Fourneron 1837-ci ildə dəqiqədə 2.300 dövr edə bilən, 80 faiz daha məhsuldar, 60 a.g.-lük, diametri 30,4 sm olan və yalnız 28 kq ağırlığında bir turbin düzəltmişdir. Fourneronun su çarxından çox daha təsirli və məhsuldar olan turbini şaquli bir şaftla üfüqi bir çarx kimi yerləşdirilirdi. Turbin qısa müddətdə Avropa və ABŞ-dakı toxuma sənayesində geniş şəkildə istifadə edilməyə başlanmışdır. Amma Fourneronun su turbininin gerçək əhəmiyyəti cihazın 1895-ci ildə Niaqara şəlaləsində elektrik istehsalçılarının yerləşdirilməsi ilə daha yaxşı aydın olmuşdur.

Fourneron buxar turbinlərinin də son dərəcə əhəmiyyətli olduğuna inanırdı, amma o dövrdəki vəsaitlər və texniki məlumatlar bu cür bir turbinin hazırlanmasına imkan tanımamışdır.