Keçmişdən bu yana, praqmatik ateizm bəzi adamlar tərəfindən əxlaqsızlıq, şüurlu cahillik və ya məsuliyyətsizlik olaraq görülmüş, apateist olduğu qənaət edilən insanların "tanrı, etik dəyərlər, sosial məsuliyyətlər yox imiş kimi davranır, vəzifələrindən geri qaytararaq hedonizm-i mənimsədikləri" iddia edilmişdir. Fransız Katolik filosof Étienne Borne'a görə "əməli ateizm Allahın varlığının inkarı deyil, bütün ilahi yaşamaq deməkdir; Ahlyasalarının mütləq əsaslılığının rəddi deyil, bu qanunlara üsyan edən pis əxlaqdır"

XXI əsrdə apateizme daha müsbət baxmağa başlanmışdır. Jurnalist bu məsələdə "Apateizm böyük bir vətəndaş irəliləyişi olduğu üçün qeyd olunmalıdır. Tanrı adına sərgilənmiş bir çox vəhşilikdən ibarət olan din kiçilmişdir, sosial qüvvələrin ən separatçı və ən havayısı olaraq varlığını davam etdirir. Bu üzdən apateizmin tənbəllik olduğu qərəz edilməməlidir. Tam əksinə, dini mentaliteti intizama salmağa çalışan qərarlı bir mədəni səyin məhsuludur və ümumiyyətlə mənəvi ehtirasında ixtisaslaşma istiqamətindəki qərarlı bir şəxsi səy də daxildir. Bu bir azğınlıq deyil, bir nailiyyətdir" demişdir.