Kömək
Bu səhifəni kitabınıza əlavə edin
Kitabı göstər (0 səhifə)
Səhifə təklif edinVitali Portnikov (ukr. Віталій Едуардович Портников, 14 may 1967, Kiyev) — Ukraynalı jurnalist, yazıçı və publisist, teleaparıcı. "Azadlıq" radiosunun rəyçisi, Ukrayna və Rusiya nəşrlərində analitik məqalələrin müəllifi. Ukrayna PEN Mərkəzinin üzvü. Taras Şevçenko adına Ukrayna Milli Mükafatı laureatı (2023).
| Vitali Portnikov | |
|---|---|
| ukr. Віталій Едуардович Портников | |
 | |
| Doğum tarixi | 14 may 1967 (58 yaş) |
| Doğum yeri | |
| Təhsili |
|
| Fəaliyyəti | jurnalist, televiziya aparıcısı, publisist, yazıçı |
| Mükafatları |
  |
| portnikov.com | |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Vitali Portnikov 14 may 1967-ci ildə Kiyevdə anadan olmuşdur. Atası iqtisadçı, anası hüquqşünas olmuşdur[1]. Vitali 1983-cü ildə səkkizinci sinifdə oxuyarkən Latviyanın "Yurmala" qəzetində əsərlərini nəşr etməyə başlamışdır[2][3].
Öz izahatına görə, yəhudilərə qoyulan məhdudiyyətlər səbəbindən Kiyevdəki universitetə daxil ola bilməmiş[4], 1985-ci ildə Kiyevdən Dnepropetrovska köçmüş və burada Dnepropetrovsk Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsinə daxil olmuşdur. Amma burada cəmi üç kurs oxumuşdur[2][3]. 1988-ci ildə Moskva Dövlət Universitetinin Jurnalistika fakültəsinə keçmiş, 1990-cı ildə oranı bitirmişdir[3][5] (jurnalistika fakültələri olmayan respublika universitetlərinin filologiya fakültələrinin 1–2 tələbəsini universitetə göndərmək imkanı var idi.). Vitali 1992-ci ildə Moskva Dövlət Universitetinin Dövri nəşrlər fakültəsinin aspiranturasını bitirir[6].
O, 1988–ci ildən 1992-ci ilə qədər Kiyevin "Ukrayna gəncləri" (ukr. «Молодь України») qəzeti ilə əməkdaşlıq edir və sovet parlamentinin ilk müxbirlərindən biri olur.
1989-cu ildən eyni vaxtda qurulan "Nezavisimaya qazeta"da köşə yazarı olub, ittifaq respublikalarının və postsovet məkanının problemlərini işıqlandırmaq üzrə ixtisaslaşıb. O, 1995-ci ildə qəzetin Boris Berezovskiyə yaxın strukturların mülkiyyətinə verilməsi ilə razılaşmayan bir qrup jurnalistlə birlikdə nəşri tərk edib.
1990-cı ildən "Azadlıq" radiosu ilə əməkdaşlıq edir. Müxtəlif vaxtlarda radioda "Şəxsi ad", "Mətbuat saatı", "Qonaq vaxtı" və s. verlişlərin aparıcısı olmub. O, bu radionun Rusiya, Ukrayna və Belarus xidmətlərində fəaliyyət göstərib.
O, 1994-cü ildən mütəmadi olaraq "Zerkalo Nedeli" (Kiyev) qəzetində nəşr edilir və burada "Gündəliklər" rubrikasını yazır. O, həmçinin "Rusiya Teleqrafı", "Vedomosti", "Vremya MN" (Moskva), "Den", "Müxbir", "Biznes həftəsi" (Kiyev), "Biznes və Baltik", "Teleqraf" (Riqa), "Estoniya", "Postimees" (Tallinn), "Polituka", "Gazeta Wyborcza" (Varşava) və "Belorusskaya qazeta" (Minsk) kimi mətbu orqanlarda dərc olunur.
O, həmçinin yəhudilik və Yaxın Şərqlə bağlı mövzularda yazır: o, hələ sovet dövründə yəhudi dilində nəşr olunan "Sovet Gameland" jurnalı və "Birobidzhaner Stern" qəzeti ilə əməkdaşlıq etmişdir. O, "Vesti" qəzetində (Təl-Əviv) müntəzəm köşə yazısına rəhbərlik edirmişdir.
2006-cı ilin iyun ayından 2007-ci ilin oktyabr ayına qədər Ukraynanın gündəlik "Qazeta 24" qəzetinin şef redaktoru olub (2007-ci ilin sentyabr-oktyabr aylarında həm də qəzetin baş redaktoru vəzifəsini icra edib.).
O, həmçinin Ukraynanın bir sıra televiziya kanallarında jurnalist və informasiya-analitik proqramlar aparıb. 2005-ci ildə K1 telekanalında (Ukrayna) "VIP" verilişinin, 2009–2011-ci illərdə isə TVi kanalında "Vitali Portnikovun həqiqəti" verilişinin aparıcısı olub[7]. 2010-cu ilin may ayında TVi-nin baş redaktoru oldub[8]. 2012-ci ilin noyabrında o, telekanalın prezidenti olub[9].
2013-cü ilin noyabr ayından Espresso TV kanalında proqramlara, xüsusən də "Vitali Portnikovun Siyasi Klubu" verilişinə aparıcılıq edir (proqram sonradan Espresso və Kanal 5 ilə birgə layihə olur[10]).
2013-cü ilin noyabr ayından Avromaydanın fəal iştirakçılarından birinə çevrilir. O, Ümumkrayna Maydan hərəkatının şurasının üzvü olub. 2014-cü ilin yanvarında Portnikov Kiyevdəki kütləvi etirazlarla bağlı Rusiya xüsusi xidmət orqanları tərəfindən ona və bir sıra digər müxalif ukraynalı jurnalistlərə qarşı təxribat hazırlandığını bildirib və müvəqqəti olaraq Varşavaya köçüb, Ukraynadakı siyasi dəyişikliklərdən sonra oradan geri qayıdıb[11].
2015-ci ilin iyulunda Vitali Portnikovun namizədliyi Xalq Cəbhəsi fraksiyasının nümayəndəsi kimi Ukrayna Milli İctimai Televiziya və Radio Şirkətinin müşahidə şurasına təklif edilib[12]. 2017-ci ilin oktyabrında o, öz xahişi ilə müşahidə şurasından istefa verib.
2018-ci il noyabrın 1-də Vitali Portnikov da daxil olmaqla 322 Ukrayna vətəndaşına qarşı Rusiya sanksiyalar tətbiq edilib[13].
- "Niyə Medvedev?" (2008)
- "Sinaqoqadakı Məryəm" (2010)
- "Mələklər üçün həbsxana" (2012)
- "Avora" (2017)
- "Maydan zəngləri" (2019)
- Ukrayna Jurnalistlər İttifaqının "Qızıl qələm" mükafatı laureatı (1989).
- Hetman Filip Orlik adına həvəsləndirmə mükafatı (1998).
- O, həmçinin Ukraynada hər il keçirilən "İlin adamı" müsabiqəsində "İlin jurnalisti" nominasiyasına layiq görülüb.
- Vasil Stus Mükafatının qalibi (2022).
- Taras Şevçenko adına Ukrayna Milli Mükafatı (2023)[14].
- Виталий Портников на радио "Эхо Москвы" Arxiv surəti 3 mart 2020 tarixindən Wayback Machine saytında
- Статьи Виталия Портникова на сайте "Грани.ру" Arxiv surəti 25 yanvar 2009 tarixindən Wayback Machine saytında
- ↑ "я вырос в адвокатской семье". радиостанция Эхо Москвы. 25 oktyabr 2000. 23 dekabr 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 dekabr 2018.
- ↑ 1 2 "Віталій Портников: Свобода слова зменшується як «шагренева шкіра»". Власкор (ukrayna). 27 sentyabr 2010. 5 avqust 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyul 2012.
- ↑ 1 2 3 "Виталий Портников: «Герметичность порождает только гниение»". Золотые страницы. Луганщина. 2012. 9 may 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyul 2012.
- ↑ "Віталій Портніков: Ми не хочемо показувати емісарів влади і партій". Україна молода (ukrayna). 3 fevral 2012. 5 fevral 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyul 2012.
- ↑ "Наш дом на Моховой" (PDF). 20 fevral 2018 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 19 fevral 2018.
- ↑ "Виталий Портников в программах Светланы Сорокиной". Светлана Сорокина: передачи, интервью, публикации. 16 dekabr 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyul 2012.
- ↑ "«Правда Віталія Портникова / Романа Скрипіна» на ТВі закривається". Телекритика (ukrayna). 18 aprel 2011. 23 aprel 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyul 2012.
- ↑ "Портников стал главным редактором ТВі". Корреспондент. 12 may 2010. 28 dekabr 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 iyul 2012.
- ↑ "На ТВі — нове керівництво". Українська правда — Блоги (ukrayna). 27 noyabr 2012. 31 dekabr 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 dekabr 2012.
- ↑ "5 канал запускає лінійку вечірніх токшоу. Серед ведучих – Ігор Кондратюк". Детектор Медиа. 21 sentyabr 2020. 1 oktyabr 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 sentyabr 2020.
- ↑ Шарый А. "Виталий Портников как мишень". Радио Свобода. 26 yanvar 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 yanvar 2014.
- ↑ Малазонія, Аврахов, Таран і Портников увійшли до наглядової ради Суспільного Arxivləşdirilib 2015-08-04 at the Wayback Machine // "Mediasapiens", 28.07.2015
- ↑ "Помідори Фірташа, Ярош і син Порошенка: проти кого Росія запровадила санкції". Би-би-си (ukrayna). 1 noyabr 2018. 1 noyabr 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 noyabr 2018.
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 454/2023 "Питання Національної премії України імені Тараса Шевченка"