Requl - Haqqinda Melumat

Requl
	Ulduz
Requl
Müşahidə məlumatları; (Dövr J2000.0)
Məsafə	24 parsek
Bürc	Şir
Astrometriya
(V)	−0,52
Fiziki xüsusiyyətləri
Kütlə	7.555.920.000.000.000.000.000.000.000.000 kq
Digər təyinatlar
	PMSC 10030+1227, WDS J10084+1158A,BC, CCDM J10083+1159ABC
	Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Requl α Şir bürcünün ən parlaq ulduzlardan biri olan Günəşdən təxminən 79 işıq ili uzaqlıqda olan Alpha LEONIS (α LEONIS, qısaldılmış Alpha Leo, a Leo) olaraq da adlandırılır. Regulus, iki cüt şəklində təşkil dörd ulduzdan ibarət olan sistemidir. Requl A açıq-mavi əsas ulduzdan və digər komponenti birbaşa müşahidə etmək olmur, ancaq ağ cırtdan olduğu təxmin edilən . Daha uzaqda yerləşən Requl B, C və D ulduzları da baş ardıcıllıq ulduzlarıdı. Requl, "Aslanın Ürəyi" olaraq da bilinər.

Terminalogiya

Α LEONIS (Alfa Leonis'e Latinceed) ulduzun Bayer adıdır. Ənənəvi adı Regulus "şahzadə" və ya "kiçik kral" kimi Latıncada qeydə alınır. Beynəlxalq Astronomiya Birlik 2016-cı ildə ulduzlar üçün uyğun adları kataloqlaşdırılması və Standartlaşdırma üçün Star Names (WGSN) üzərinə bir Əmək Qrupu təşkil etdi. WGSN'nin iyul 2016 ilk bülletenində, WGSN tərəfindən təsdiqlənən ilk iki ad siyahısı toplandı; Bu ulduz üçün Requl qeydə alındı. Bu anda IAU Ulduz Adlarının kataloquna daxil edilmişdir.

Sistem

Şəkil 1. Şir bürcündə Requl ulduzunun yeri

Regulus, ən az dörd ulduzdan ibarət olan misilli ulduz sistemidir. Requl A baş ulduzdur.

Requl A əsas ulduzu B7V spektral sinfə məxsus açıq-mavi, digəri isə kütləsi 0,3 Günəş kütləsindən kiçik ağ cırtdandan ibarət qoşa ulduzdur.

İki ulduz ortaq bir kütlə mərkəzi ətrafında bir tam dövr etmək üçün təxminən 40 gün davam edir. Requl A temperaturunun, parlaqlığının və kütləsinin müqayisəsi əsasında uzun müddət yaşı 50–100 milyon il olan olduqca cavan ulduz olması hesab olunmuşdur.

Requl A kütləsi təxminən 3,5 Günəşin kütləsinə bərabərdir. Son dərəcə sürətli bir şəkildə fırlanır, 15,9 saatlıq bir dönmə müddəti var və bu da onun sferoid forması olmasına səbəb olur. Bu, cazibə tündləşməsi olaraq adlandırılar: Requlun qütblərindəki fotosfer olduqca istidir və səthindəki parlaqlıq ekvatorial bölgədən 5 dəfə parlaqdır.

Görünmə dərəcəsi

Requl sistemi gecə səmasında görünən ulduz ölçüsü +1.35 olan 21-ci . İşıq çıxışı Regulus A tərəfindən nəzarət edilir. Regulus B izolyasiya halında görüldüyündən ulduz ölçüsü +8.1 ölçülü bir obyekt olur və digər komponenti Requl C birbaşa müşahidə olunan üç ulduzdan ən zəifidir, teleskopla müşahidə olunması üçün görünən ulduz ölçüsü +13.5 olmalıdı. Requl A özü bir spektroskopik qoşa ulduzdu: İkinci ulduz baş ulduzdan çox zəif olduğundan birbaşa müşahidə etmək olmur. BC cütlərinin bucaq məsafəsi Requl A-dan 177 ark saniyə uzaqlıqdadır, bu da həvəskar teleskoplarda görünə bilər.

İstinadlar

van Leeuwen, F. (2007). 2019-12-07 at the Wayback Machine. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. van Leeuwen, F. (2007). 2019-12-07 at the Wayback Machine. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664.
Gies, D. R.; Dieterich, S.; Richardson, N. D.; Riedel, A. R.; Team, B. L.; McAlister, H. A.; Bagnuolo, Jr., W. G.; Grundstrom, E. D.; Štefl, S.; Rivinius, Th.; Baade, D.; et al. (2008). "A Spectroscopic Orbit for Regulus". The Astrophysical Journal. 682 (2): L117–L120. Bibcode:. arXiv: . doi:.
2018-04-17 at the Wayback Machine (PDF). Retrieved 28 July 2016.
2018-07-07 at the Wayback Machine. Retrieved 28 July 2016.
2020-04-23 at the Wayback Machine. Retrieved 22 may 2016.
McAlister, H. A.; ten Brummelaar, T. A.; Gies; Huang; Bagnuolo, Jr.; Shure; Sturmann; Sturmann; Turner; Taylor; Berger; Baines; Grundstrom; Ogden; Ridgway; Van Belle; et al. (2005). "First Results from the CHARA Array. I. An Interferometric and Spectroscopic Study of the Fast Rotator Alpha Leonis (Regulus)". The Astrophysical Journal. 628: 439–452. Bibcode:. arXiv: . doi:
Rappaport, S.; Podsiadlowski, Ph.; Horev, I. (2009). "The Past and Future History of Regulus". The Astrophysical Journal. 698 (1): 666–675. Bibcode:. arXiv: . doi:
Pugh, Philip (2009). "Simple Deep Sky Viewing". The Science and Art of Using Telescopes. Patrick Moore's Practical Astronomy Series. p. 157. ISBN 978-0-387-76469-6. doi:.

[1] van Leeuwen, F. (2007). 2019-12-07 at the Wayback Machine. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. van Leeuwen, F. (2007). 2019-12-07 at the Wayback Machine. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664.

[2] Gies, D. R.; Dieterich, S.; Richardson, N. D.; Riedel, A. R.; Team, B. L.; McAlister, H. A.; Bagnuolo, Jr., W. G.; Grundstrom, E. D.; Štefl, S.; Rivinius, Th.; Baade, D.; et al. (2008). "A Spectroscopic Orbit for Regulus". The Astrophysical Journal. 682 (2): L117–L120. Bibcode:. arXiv: . doi:.

[3] 2018-04-17 at the Wayback Machine (PDF). Retrieved 28 July 2016.

[4] 2018-07-07 at the Wayback Machine. Retrieved 28 July 2016.

[5] 2020-04-23 at the Wayback Machine. Retrieved 22 may 2016.

[6] McAlister, H. A.; ten Brummelaar, T. A.; Gies; Huang; Bagnuolo, Jr.; Shure; Sturmann; Sturmann; Turner; Taylor; Berger; Baines; Grundstrom; Ogden; Ridgway; Van Belle; et al. (2005). "First Results from the CHARA Array. I. An Interferometric and Spectroscopic Study of the Fast Rotator Alpha Leonis (Regulus)". The Astrophysical Journal. 628: 439–452. Bibcode:. arXiv: . doi:

[7] Rappaport, S.; Podsiadlowski, Ph.; Horev, I. (2009). "The Past and Future History of Regulus". The Astrophysical Journal. 698 (1): 666–675. Bibcode:. arXiv: . doi:

[8] Pugh, Philip (2009). "Simple Deep Sky Viewing". The Science and Art of Using Telescopes. Patrick Moore's Practical Astronomy Series. p. 157. ISBN 978-0-387-76469-6. doi:.