Rafael Alberti yaradıcılığa rəssam kimi başlamış, sonra isə poeziyaya yönəlmişdir. Onun "Dənizçi quruda" adlı ilk şeirlər kitabı 1925-ci ildə çap olunub. Həmin ildə gənc şair ədəbiyyat üzrə "Milli" mükafata layiq görülmüşdür. Bu illərdə Rafael və avanqard ruha yaxın olan əsərlər yaradır. Avanqardizmin təsirilə yazdığı şeirləri "Möhkəm hörgü" (1927), "Mələklər haqqında" (1930) və s. kimi kitablarında toplanmışdır. Yaradıcılığının erkən dövründə folklordan bəhrələnmişdir: "Dənizçi quruda" (1925), "Məşuqə" (1926) topluları və s. göstərmək olar.

1927-ci ildə 27-ci ədəbi hərəkatının yaradıcılarından biri olmuşdur. 1931-ci ildə Alberti İspaniya Kommunist Partiyasına daxil olmuşdur. 1934-cü ildə həyat yoldaşı Mariya Telesa Leon ilə birlikdə Moskvada keçirilən Sovet yazıçılarının I qurultayında iştirak etmişdir. 1936-39-cu illərdə İspaniya antifaşist ziyalılar ittifaqında görkəmli rol oynamışdır. İspaniyada respublikaçıların məğlubiyyətindən sonra şair ölkəni tərk etmişdir; o, əvvəlcə Fransada (1936-40-cı illərdə), sonra isə 1977-ci ildə Argentinada və Romada yaşamışdır. 1977-ci il Frankonun ölümündən sonra şair siyasi mühacirətdən vətəninə qayıtmış və qayıtdıqdan qısa müddət sonra Kadisin millət vəkili seçilmişdir.

Alberti bütün həyatı boyu Rusiyanın və Sovet İttifaqının böyük dostu olmuşdur. Şair SSRİ-yə 1932, 1934 və 1964-ci illərdə üç dəfə gəlmişdi. Şair 1934-cü ildə Bakıda olmuşdur. 1995-ci ildə Valensiya Universitetinin fəxri doktoru adına layiq görülmüşdür.

“Prado muzeyində hərb gecəsi” (1956) pyesi ispan xalqının azadlıq uğrunda mübarizəsinə həsr olunmuşdur. 1956-cı ildə “Unudulmuş meşəcik” adlı xatirələrini çap etdirmişdiR.

• “Şüarlar” (1933)
• “Şair küçədə” (1936)
• “Ləpədöyən” (1944)
• “Xuan Panaderonun kupletləri” (1949)
• “Parana çayının ballada və nəğmələri” (1954)
• “Yalnız dəniz” (1983)
• “Santa Kasilda” (1990)

• "Xalqlar arasında sülhün möhkəmləndirilməsinə görə" Lenin mükafatı ıaureatı (1965)
• "Milli teatr" mükafatı (1981)
• "Servantes" mükafatı (1983)