Linqva franka (it. lingua franca - frank dili) — ortaq dil mənasına gələn latınca ifadə. Bundan başqa bəzən vasitəçi dil, körpü dil, müəyyən sahədə və ya ərazidə etnoslararası münasibət üçün istifadə edilən, bütün tərəflərin başa düşdüyü ortaq dil.
Terminin yaranması
Tarixən Aralıq dənizi regionunda yaşayan xalqların dillərini adlandırmaq üçün istifadə edilmişdir. Bu ad ərəb dilinin italyan dilinə tərcüməsidir lisan al-ifrang. Ərəb dilində isə bu ad xaç yürüşləri zamanı ərəblərin avropalıları franklar adlandırmasından yaranıb.
Tarixi
İlk dəfə xalqlararası dil kimi Makedoniyalı İsgəndərin ordusunda işlənmişdir.
Nümunələr
Azərbaycan türkcəsi orta əsrlərdə (XX əsrin əvvəllərinədək) Şimali Qafqazda (qumuq dili ilə birgə), Zaqafqaziyada, İran, İraq, Küveyt, Suriya və Şərqi Anadoluda Linqva-franka dili olmuşdur.
XX əsrdə rus dili Postsovet məkanında və Şərqi Avropada Linqva-Franko dili olmuşdur.
Ədəbiyyat
- Вайнрайх У. Языковые контакты: Состояние и проблемы исследования. Kiyev, Вища школа, 1979, 264 səh.
- Heine B. Status and Use of African Lingua Francas. — 1970. ISBN 3-8039-0033-6
- Kahane H.R. The Lingua Franca in the Levant. — 1958.
- Hall R. A. Jr. Pidgin and Creole Languages. — Cornell University Press, 1966. ISBN 0-8014-0173-9
- Melatti J.C. Índios do Brasil. — São Paulo: Hucitec Press, 1983.
Mənbə
- Viacheslav A. Chirikba, "The problem of the Caucasian Sprachbund" in Pieter Muysken, ed., From Linguistic Areas to Areal Linguistics, 2008, p. 31. ISBN 90-272-3100-1